ROMA – Yüksek yaşam maliyeti grevleri, protestoları ve yaygın homurdanmaları kışkırtıyor. Nükleer silahlar hakkında konuşmak endişeleri artırdı ve bazılarını hızlı müzakereler talep etmeye teşvik etti. Ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, geçmişte onunla flört etmiş olan sağ ve soldaki birçok popülist parti de dahil olmak üzere politikacılara kur yapıyor.
Ancak Sayın Putin, ittifakı bölmek ve en zayıf üyelerini boyun eğdirmek için Avrupa’nın yorgunluğuna ve tahammülsüzlüğüne bahse girmiş olsa da, Rusya’nın Ukrayna’ya karşı savaşına sekiz aydan fazla bir süre kala, zorlukların ölçeği liderler tarafından halkı sertleştirmek için etkili bir şekilde kaldıraç olarak kullanıldı. omurga ve Avrupa sağlam duruyor.
Bazı tekmelere ve çığlıklara rağmen, ideolojik yelpazedeki ve kıtadaki – Batı ve Doğu Avrupa, Baltıklar ve Akdeniz boyunca – hükümetler Ukrayna’ya desteği ve Rusya’ya sert yaptırımları sürdürüyorlar.
Son anketler, Avrupa genelinde Ukrayna’ya yönelik halk desteğinde hafif bir taban olduğunu gösterse de, destek hala güçlü ve kıtanın en büyük üç ülkesi olan Almanya, Fransa ve İtalya’nın liderleri, öngörülebilir gelecekte pes etmek için dış ve iç baskılara karşı yalıtılmış görünüyorlar. çünkü hepsi yakın zamanda seçime gittiler.
Pek çok analist, ABD çizgide kaldığı sürece bağlılığın devam edeceğine inanıyor, ancak bazıları savaşın maliyetini sorgulayan Cumhuriyetçilerin Salı günkü ara seçimlerinde elde ettiği kazanımlar bu beklentileri değiştirebilir. Acil barış ya da Bay Putin’in yeniden kucaklanması için baskı yapanların çoğu, şimdilik siyasi muhalefette tecrit edilmiş durumda.
İtalya’nın yeni dışişleri bakanı Antonio Tajani Çarşamba günü ofisinde yaptığı kısa bir röportajda, “Elbette barışı sağlamak istiyoruz, bu herkesin hedefi, ancak bu hedefe, barışa adalet olmadan ulaşmak imkansız” dedi.
Barış istiyorsanız Ukrayna’yı güçlendirmeniz gerekiyor” dedi.
Bu tür bir kararlılığın ne kadar süreceği, özellikle savaşın kış boyunca ve büyük olasılıkla daha da öteye geçeceği ve Avrupalıları yeni bir güvenlik tehditleri ve ekonomik belirsizlik dünyasına iteceği konusundaki tedirginlik ile birlikte, devam eden bir soru olmaya devam ediyor.
James Cleverly, solda, İngiliz dışişleri bakanı; İtalyan dışişleri bakanı Antonio Tajani; Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken; Fransa dışişleri bakanı Catherine Colonna; ve Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock, Cuma günü Almanya’nın Münster kentinde 7 kişilik bir grup toplantısı sırasında. Kredi… Andreas Rentz’in havuz fotoğrafı
Ancak birçok Avrupalı, bu meydan okuma için kendilerini hazırlıyor.
“Putin bir diktatördür. Bütün Avrupa Birliği’ne saldırıyor. Paris’te bir hafta ortası tatili sırasında 3 yaşındaki kızının antika bir atlıkarıncaya binmesini izleyen 28 yaşındaki bir çatı çırağı olan Tristan Malinas, bunu dayanılmaz buluyorum” dedi. “Avrupa Birliği barış için kuruldu. Bunu yok etmeye çalışıyor.”
Onun gibi pek çok Fransız da Başkan Emmanuel Macron’un savaşı varoluşsal bir savaş olarak tanımlamasını, barışı ve II. Birçoğu, Rusya’nın hedeflerinin genişleyerek savaşı kendi kapılarına yaklaştıracağından da endişe ediyor.
İtalya’nın Yeni Sağcı Hükümeti
Çok az Fransız, Rusya’nın savaşın NATO ve ABD tarafından itildiğine dair argümanına inanıyor, diye ekledi. “Fransız halkının büyük çoğunluğu için tartışma yok” dedi. Ukrayna’nın kurban ve Rusya’nın saldırgan olduğu açık” dedi.
Fransa, son haftalarda savaşın alevlendirdiği artan yaşam maliyeti nedeniyle yaygın grevler görmüş olsa da, birçok Fransız, kararlılıklarının bedelini paylaşmaya hazır görünüyor. Hükümetin, Almanya’nınki gibi, enflasyonun ve yüksek enerji fiyatlarının bazı etkilerini köreltmek için büyük miktarda harcama yapmasına yardımcı oldu.
Ekim ayında rekor kıran sıcaklıklarla mevsimsiz bir şekilde ılık bir sonbahar da zaman kazanmaya yardımcı oldu – Avrupa’nın yaz boyunca tasarruf ettiği, fiyatları aşağı çeken ve Avrupa’nın rezervlerinin bu kış için tarihsel olarak dolu olmasına izin verdiği gibi.
Anket vakfı Bertelsmann Stiftung tarafından Avrupa kamuoyu için bir platform olan eupinions tarafından yapılan yeni bir anket, Avrupalıların yüzde 57’sinin, yaz aylarında yüzde 60 ve Mart ayında yüzde 64’ten, hala Ukrayna’ya silah gönderilmesini desteklediğini ortaya koydu.
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, geçen ay Bourges’daki bir askeri okulda askerleri gözden geçirdi. Bay Macron, Rusya’nın savaşını, Avrupa çapında barışı ve demokrasileri doğrudan tehdit eden varoluşsal bir savaş olarak gördü. Kredi… Lewis Joly tarafından havuz fotoğrafı
Paris’in Bastille semtinde iki oğluyla oynayan 50 yaşındaki Florence Habay, “Fransızların savaştan bıktıklarını söylemeye hakları yok” dedi.
Benzin fiyatlarındaki artış, ailenin bir kır evine yaptığı hafta sonu gezilerinin sonunu getirdi. Ancak Ukrayna savaş alanlarında olanlarla karşılaştırıldığında, tıslamanın küçük bir bedeli gibi göründüğünü söyledi.
Ancak, Avrupa’nın kararlılığının, ekonomik bedelin ağırlığı ve daha geniş bir savaş veya nükleer silah kullanımı korkuları altında yumuşayabileceğine dair hala işaretler var.
Barış çağrıları, nüfusun yüzde 60’ının daha fazla diplomatik girişime ihtiyaç olduğuna inandığı Almanya’da yüksek enerji fiyatları ve enflasyon nedeniyle aşırı sağ tarafından düzenlenen protestoların öne çıkan bir özelliği oldu.
Doğu Saksonya eyaletinin ılımlı lideri, eski Şansölye Angela Merkel’in Hıristiyan Demokrat Birlik partisinden Michael Kretschmer bile müzakere ve uzlaşma için bastırdı.
Şansölye Olaf Scholz’un Sosyal Demokrat Partisi’ndeki bazı unsurlar da Rusya ile yeniden yakınlaşmaya doğru yönelme işaretleri gösteriyor.
Partinin meclis grubu başkanı Rolf Mützenich, dışişleri bakanını diplomatik bir çözüm bulmak için daha fazlasını yapmamakla suçladı ve Ukrayna’nın kendini savunma hakkı ile diplomasi ihtiyacı arasında bir “denge” olması gerektiğini savundu.
Bu duygu Avrupa’da kaynıyor, ancak şimdilik muhalefete düşüyor.
Ana muhalefetteki Syriza partisinin eski Yunanistan dışişleri bakanı George Katrougalos yakın tarihli bir röportajda, “Şu anda Avrupa’da iki kamp var” dedi. “Adalet kampı ve barış kampı.”
“Adalet kampı, şimdi, ne olursa olsun, Rusya’nın cezalandırılması gerektiğini ve en azından Rusya tamamen mağlup edilene kadar savaşı sona erdiremeyeceğimizi söylüyor” dedi. “Bunun bir nükleer güç için mümkün olduğuna inanmıyorum. Bu yüzden diğer fikri destekliyorum. Barış fikri.”
Ancak Yunanistan hükümeti, İtalya’nın yeni başbakanı Giorgia Meloni’nin yaptığı gibi Ukrayna’yı kararlı bir şekilde destekliyor. Geçen ay iktidara gelmeden önceki bir röportajda, Ukrayna’ya saldırı silahları göndermeye “tamamen” devam edeceğini söyledi.
İtalya’nın yeni başbakanı Giorgia Meloni, Ukrayna’ya silah sevkiyatını sürdürme taahhüdünde bulundu. Kredi… Shutterstock aracılığıyla Riccardo Antimiani/EPA
Ancak Meloni’nin koalisyon ortağı Silvio Berlusconi, geçtiğimiz hafta bir barış sürecinin Ukrayna’nın belirli bir noktada “artık silahlara ve yardıma güvenemeyeceğini” anlamasına bağlı olduğunu söyledi.
Bay Berlusconi’nin partisinin bir üyesi olan Bay Tajani, önemli olanın Bay Berlusconi’nin özelde ne söylediğinin değil, kamuoyunda nasıl oy kullandığının önemli olduğunu ve Ukrayna’yı sürekli olarak desteklediğini söyledi.
Bay Tajani, “Bir politikacı için bu önemli, bizim ne yaptığımız önemli,” diyerek kurumsal ve parti içi gücün bariz bir gösterisini yaparak, “Benim pozisyonum çok açık.”
Ukrayna’ya silah gönderme konusunda hükümetin “Avrupa kararlarını izleyeceğini” söyledi. Eupinions’a göre, bu küçük İtalyan silah sevkiyatları, savaş alanında önemsiz olmakla birlikte, Avrupa’da silah teslimatları için en düşük desteğin yüzde 40’tan az olduğu bir ülkede siyasi bir mesele haline geldi.
Cumartesi günü Roma’da düzenlenen büyük bir barış mitinginde merkez sol düzenin yanı sıra Ukrayna’yı silahlandırmaya karşı çıkan popülistler ve çeşitli pasifist ve Roma Katolik grupları yer aldı.
Aralarında öne çıkan, eski başbakan ve şu anda popülist Beş Yıldız Hareketi’nin lideri olan ve partisini soldan yeniden inşa etmek için savaşın sürmesinden NATO ve Avrupa Birliği’nin “düşmanca baskısını” sorumlu tutan Giuseppe Conte idi. .
Bay Conte aylardır pasifist bir çizgiyi benimserken, önceki hükümette Ukrayna’nın güçlü bir destekçisi olan merkez sol Demokrat Parti’nin yürüyüşüne katılması pek çok kişiyi şaşırttı.
İtalya’nın eski başbakanı ve şu anda popülist Beş Yıldız Hareketi’nin lideri olan Giuseppe Conte’nin bu hafta sonu Ukrayna’ya yardım yapılmasına karşı popülist bir gösteriye katılması bekleniyordu. Kredi… Angelo Carconi/EPA, Shutterstock aracılığıyla
Bu adımı Ukrayna konusunda bir fikir değişikliğinden ziyade Beş Yıldızlı seçmenleri kovalamak için açık bir siyasi oyun olarak gören Roma’daki Uluslararası İlişkiler Enstitüsü müdürü Nathalie Tocci, “Bu mide bulandırıcı” dedi.
Demokrat Parti milletvekili Marco Furfaro, partisinin Rus güçlerinin geri çekilmesini talep etmek ve Ukrayna’ya destek göstermek için katılmaya karar verdiğini, ancak partisinin silahlanmaya oy vermeye devam edeceğini öne sürdüğünü söyledi.
Parlamentoda yeni bir talep olursa onu tartışırız” dedi.
Ancak havada nükleer yıkım hayaleti varken, Bay Furfaro, ateşkes müzakereleri için “uluslararası topluma ve özellikle Avrupa’ya baskı yapmak için” yürüyüşe katıldığını söyledi.
Analistler, Bayan Meloni ve diğer önde gelen Avrupalı liderlerin yaklaşan seçimlere dair hiçbir tehditleri olmadığını belirterek, Ukrayna’ya desteklerini katı, protestolu veya protestosuz olarak değerlendirdiler.
Bayan Tocci, “Her şey gerçekten Amerika Birleşik Devletleri’nde başlıyor ve bitiyor” dedi. “Bence ABD bu pozisyonu koruduğu sürece, en ufak bir endişem yok.”
Jason Horowitz Roma’dan ve Catherine Porter Paris’ten bildirdi. Gaia Pianigiani, Floransa, İtalya, Berlin’den Erika Solomon ve Paris’ten Tom Nouvian’dan haberlere katkıda bulundu.
-
Ancak Sayın Putin, ittifakı bölmek ve en zayıf üyelerini boyun eğdirmek için Avrupa’nın yorgunluğuna ve tahammülsüzlüğüne bahse girmiş olsa da, Rusya’nın Ukrayna’ya karşı savaşına sekiz aydan fazla bir süre kala, zorlukların ölçeği liderler tarafından halkı sertleştirmek için etkili bir şekilde kaldıraç olarak kullanıldı. omurga ve Avrupa sağlam duruyor.
Bazı tekmelere ve çığlıklara rağmen, ideolojik yelpazedeki ve kıtadaki – Batı ve Doğu Avrupa, Baltıklar ve Akdeniz boyunca – hükümetler Ukrayna’ya desteği ve Rusya’ya sert yaptırımları sürdürüyorlar.
Son anketler, Avrupa genelinde Ukrayna’ya yönelik halk desteğinde hafif bir taban olduğunu gösterse de, destek hala güçlü ve kıtanın en büyük üç ülkesi olan Almanya, Fransa ve İtalya’nın liderleri, öngörülebilir gelecekte pes etmek için dış ve iç baskılara karşı yalıtılmış görünüyorlar. çünkü hepsi yakın zamanda seçime gittiler.
Pek çok analist, ABD çizgide kaldığı sürece bağlılığın devam edeceğine inanıyor, ancak bazıları savaşın maliyetini sorgulayan Cumhuriyetçilerin Salı günkü ara seçimlerinde elde ettiği kazanımlar bu beklentileri değiştirebilir. Acil barış ya da Bay Putin’in yeniden kucaklanması için baskı yapanların çoğu, şimdilik siyasi muhalefette tecrit edilmiş durumda.
İtalya’nın yeni dışişleri bakanı Antonio Tajani Çarşamba günü ofisinde yaptığı kısa bir röportajda, “Elbette barışı sağlamak istiyoruz, bu herkesin hedefi, ancak bu hedefe, barışa adalet olmadan ulaşmak imkansız” dedi.
Barış istiyorsanız Ukrayna’yı güçlendirmeniz gerekiyor” dedi.
Bu tür bir kararlılığın ne kadar süreceği, özellikle savaşın kış boyunca ve büyük olasılıkla daha da öteye geçeceği ve Avrupalıları yeni bir güvenlik tehditleri ve ekonomik belirsizlik dünyasına iteceği konusundaki tedirginlik ile birlikte, devam eden bir soru olmaya devam ediyor.
James Cleverly, solda, İngiliz dışişleri bakanı; İtalyan dışişleri bakanı Antonio Tajani; Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken; Fransa dışişleri bakanı Catherine Colonna; ve Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock, Cuma günü Almanya’nın Münster kentinde 7 kişilik bir grup toplantısı sırasında. Kredi… Andreas Rentz’in havuz fotoğrafı
Ancak birçok Avrupalı, bu meydan okuma için kendilerini hazırlıyor.
“Putin bir diktatördür. Bütün Avrupa Birliği’ne saldırıyor. Paris’te bir hafta ortası tatili sırasında 3 yaşındaki kızının antika bir atlıkarıncaya binmesini izleyen 28 yaşındaki bir çatı çırağı olan Tristan Malinas, bunu dayanılmaz buluyorum” dedi. “Avrupa Birliği barış için kuruldu. Bunu yok etmeye çalışıyor.”
Onun gibi pek çok Fransız da Başkan Emmanuel Macron’un savaşı varoluşsal bir savaş olarak tanımlamasını, barışı ve II. Birçoğu, Rusya’nın hedeflerinin genişleyerek savaşı kendi kapılarına yaklaştıracağından da endişe ediyor.
İtalya’nın Yeni Sağcı Hükümeti
- Sert Sağ Haklı Hissediyor :Politik olarak uzun süredir marjinalleştirilen Giorgia Meloni’nin destekçileri, Faşizm ile olan birlikteliklerinin damgasına ve utancına son bir darbe indirmek için bir şans hissediyorlar.
- Yeni Hükümet Formları :Meloni göreve gelirken artan enflasyon, bir enerji krizi ve İtalya’nın Ukrayna’ya verdiği desteği yumuşatmak için artan baskıyla karşı karşıya.
- Koalisyonun Kilit Noktası : Meloni’nin başbakanlık sırası milyarder medya patronu Silvio Berlusconi’nin desteğine bağlı olacak. İtalyan demokrasisinin sağlığı da öyle olabilir.
- Yenilenen Kaygı :Bay Berlusconi, Rusya’yı işgale zorladığı için Ukrayna cumhurbaşkanını suçlayan ve İtalya’nın Avrupa’nın Moskova’ya karşı birliğini baltalayabileceği endişelerini yükselten bir kasete yakalandı.
Çok az Fransız, Rusya’nın savaşın NATO ve ABD tarafından itildiğine dair argümanına inanıyor, diye ekledi. “Fransız halkının büyük çoğunluğu için tartışma yok” dedi. Ukrayna’nın kurban ve Rusya’nın saldırgan olduğu açık” dedi.
Fransa, son haftalarda savaşın alevlendirdiği artan yaşam maliyeti nedeniyle yaygın grevler görmüş olsa da, birçok Fransız, kararlılıklarının bedelini paylaşmaya hazır görünüyor. Hükümetin, Almanya’nınki gibi, enflasyonun ve yüksek enerji fiyatlarının bazı etkilerini köreltmek için büyük miktarda harcama yapmasına yardımcı oldu.
Ekim ayında rekor kıran sıcaklıklarla mevsimsiz bir şekilde ılık bir sonbahar da zaman kazanmaya yardımcı oldu – Avrupa’nın yaz boyunca tasarruf ettiği, fiyatları aşağı çeken ve Avrupa’nın rezervlerinin bu kış için tarihsel olarak dolu olmasına izin verdiği gibi.
Anket vakfı Bertelsmann Stiftung tarafından Avrupa kamuoyu için bir platform olan eupinions tarafından yapılan yeni bir anket, Avrupalıların yüzde 57’sinin, yaz aylarında yüzde 60 ve Mart ayında yüzde 64’ten, hala Ukrayna’ya silah gönderilmesini desteklediğini ortaya koydu.
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, geçen ay Bourges’daki bir askeri okulda askerleri gözden geçirdi. Bay Macron, Rusya’nın savaşını, Avrupa çapında barışı ve demokrasileri doğrudan tehdit eden varoluşsal bir savaş olarak gördü. Kredi… Lewis Joly tarafından havuz fotoğrafı
Paris’in Bastille semtinde iki oğluyla oynayan 50 yaşındaki Florence Habay, “Fransızların savaştan bıktıklarını söylemeye hakları yok” dedi.
Benzin fiyatlarındaki artış, ailenin bir kır evine yaptığı hafta sonu gezilerinin sonunu getirdi. Ancak Ukrayna savaş alanlarında olanlarla karşılaştırıldığında, tıslamanın küçük bir bedeli gibi göründüğünü söyledi.
Ancak, Avrupa’nın kararlılığının, ekonomik bedelin ağırlığı ve daha geniş bir savaş veya nükleer silah kullanımı korkuları altında yumuşayabileceğine dair hala işaretler var.
Barış çağrıları, nüfusun yüzde 60’ının daha fazla diplomatik girişime ihtiyaç olduğuna inandığı Almanya’da yüksek enerji fiyatları ve enflasyon nedeniyle aşırı sağ tarafından düzenlenen protestoların öne çıkan bir özelliği oldu.
Doğu Saksonya eyaletinin ılımlı lideri, eski Şansölye Angela Merkel’in Hıristiyan Demokrat Birlik partisinden Michael Kretschmer bile müzakere ve uzlaşma için bastırdı.
Şansölye Olaf Scholz’un Sosyal Demokrat Partisi’ndeki bazı unsurlar da Rusya ile yeniden yakınlaşmaya doğru yönelme işaretleri gösteriyor.
Partinin meclis grubu başkanı Rolf Mützenich, dışişleri bakanını diplomatik bir çözüm bulmak için daha fazlasını yapmamakla suçladı ve Ukrayna’nın kendini savunma hakkı ile diplomasi ihtiyacı arasında bir “denge” olması gerektiğini savundu.
Bu duygu Avrupa’da kaynıyor, ancak şimdilik muhalefete düşüyor.
Ana muhalefetteki Syriza partisinin eski Yunanistan dışişleri bakanı George Katrougalos yakın tarihli bir röportajda, “Şu anda Avrupa’da iki kamp var” dedi. “Adalet kampı ve barış kampı.”
“Adalet kampı, şimdi, ne olursa olsun, Rusya’nın cezalandırılması gerektiğini ve en azından Rusya tamamen mağlup edilene kadar savaşı sona erdiremeyeceğimizi söylüyor” dedi. “Bunun bir nükleer güç için mümkün olduğuna inanmıyorum. Bu yüzden diğer fikri destekliyorum. Barış fikri.”
Ancak Yunanistan hükümeti, İtalya’nın yeni başbakanı Giorgia Meloni’nin yaptığı gibi Ukrayna’yı kararlı bir şekilde destekliyor. Geçen ay iktidara gelmeden önceki bir röportajda, Ukrayna’ya saldırı silahları göndermeye “tamamen” devam edeceğini söyledi.
İtalya’nın yeni başbakanı Giorgia Meloni, Ukrayna’ya silah sevkiyatını sürdürme taahhüdünde bulundu. Kredi… Shutterstock aracılığıyla Riccardo Antimiani/EPA
Ancak Meloni’nin koalisyon ortağı Silvio Berlusconi, geçtiğimiz hafta bir barış sürecinin Ukrayna’nın belirli bir noktada “artık silahlara ve yardıma güvenemeyeceğini” anlamasına bağlı olduğunu söyledi.
Bay Berlusconi’nin partisinin bir üyesi olan Bay Tajani, önemli olanın Bay Berlusconi’nin özelde ne söylediğinin değil, kamuoyunda nasıl oy kullandığının önemli olduğunu ve Ukrayna’yı sürekli olarak desteklediğini söyledi.
Bay Tajani, “Bir politikacı için bu önemli, bizim ne yaptığımız önemli,” diyerek kurumsal ve parti içi gücün bariz bir gösterisini yaparak, “Benim pozisyonum çok açık.”
Ukrayna’ya silah gönderme konusunda hükümetin “Avrupa kararlarını izleyeceğini” söyledi. Eupinions’a göre, bu küçük İtalyan silah sevkiyatları, savaş alanında önemsiz olmakla birlikte, Avrupa’da silah teslimatları için en düşük desteğin yüzde 40’tan az olduğu bir ülkede siyasi bir mesele haline geldi.
Cumartesi günü Roma’da düzenlenen büyük bir barış mitinginde merkez sol düzenin yanı sıra Ukrayna’yı silahlandırmaya karşı çıkan popülistler ve çeşitli pasifist ve Roma Katolik grupları yer aldı.
Aralarında öne çıkan, eski başbakan ve şu anda popülist Beş Yıldız Hareketi’nin lideri olan ve partisini soldan yeniden inşa etmek için savaşın sürmesinden NATO ve Avrupa Birliği’nin “düşmanca baskısını” sorumlu tutan Giuseppe Conte idi. .
Bay Conte aylardır pasifist bir çizgiyi benimserken, önceki hükümette Ukrayna’nın güçlü bir destekçisi olan merkez sol Demokrat Parti’nin yürüyüşüne katılması pek çok kişiyi şaşırttı.
İtalya’nın eski başbakanı ve şu anda popülist Beş Yıldız Hareketi’nin lideri olan Giuseppe Conte’nin bu hafta sonu Ukrayna’ya yardım yapılmasına karşı popülist bir gösteriye katılması bekleniyordu. Kredi… Angelo Carconi/EPA, Shutterstock aracılığıyla
Bu adımı Ukrayna konusunda bir fikir değişikliğinden ziyade Beş Yıldızlı seçmenleri kovalamak için açık bir siyasi oyun olarak gören Roma’daki Uluslararası İlişkiler Enstitüsü müdürü Nathalie Tocci, “Bu mide bulandırıcı” dedi.
Demokrat Parti milletvekili Marco Furfaro, partisinin Rus güçlerinin geri çekilmesini talep etmek ve Ukrayna’ya destek göstermek için katılmaya karar verdiğini, ancak partisinin silahlanmaya oy vermeye devam edeceğini öne sürdüğünü söyledi.
Parlamentoda yeni bir talep olursa onu tartışırız” dedi.
Ancak havada nükleer yıkım hayaleti varken, Bay Furfaro, ateşkes müzakereleri için “uluslararası topluma ve özellikle Avrupa’ya baskı yapmak için” yürüyüşe katıldığını söyledi.
Analistler, Bayan Meloni ve diğer önde gelen Avrupalı liderlerin yaklaşan seçimlere dair hiçbir tehditleri olmadığını belirterek, Ukrayna’ya desteklerini katı, protestolu veya protestosuz olarak değerlendirdiler.
Bayan Tocci, “Her şey gerçekten Amerika Birleşik Devletleri’nde başlıyor ve bitiyor” dedi. “Bence ABD bu pozisyonu koruduğu sürece, en ufak bir endişem yok.”
Jason Horowitz Roma’dan ve Catherine Porter Paris’ten bildirdi. Gaia Pianigiani, Floransa, İtalya, Berlin’den Erika Solomon ve Paris’ten Tom Nouvian’dan haberlere katkıda bulundu.
-