Kherson Cephesinde, Ukrayna — Komutan kapıya öfkeyle vurdu.
“Yardıma ihtiyacım var!” O bağırdı.
Tetiana Kozyr açıldığında, komutan omuzlarında genç bir asker taşıyarak içeri girdi. Genç adamın güneşten yanmış, zayıf ve ağır yaralı olduğunu söyledi.
Ukraynalılar, en ayrıntılı askeri haritalardaki en küçük nokta olan köyünü yeniden ele geçirmeye çalışıyorlardı. Rus kuvvetleri az önce üç Ukrayna tankını havaya uçurmuştu. Alevler komşu evlerin çatılarından sıçradı.
Komutan, genç adamı nazikçe Bayan Kozyr’in mutfağının zeminine yatırdı ve ardından bir bandaj paketini yırtarak açtı ve çok kanayan göğsüne ve boynuna doğru itti. Bayan Kozyr, kendi mutfağında çaresiz ve korkmuş hissederek, komutanın genç adamın hayatını kurtarmaya çalışmasını izleyerek onların üzerinde durdu.
Küçük bir çiftlikte yaşayan ve köyünden başkaları tarafından da doğrulanan bu sahneyi anlatan Bayan Kozyr, “Çok korkmuş görünüyordu” dedi. “Dönmek zorunda kaldım.”
Evinin dışında, diğer birkaç Ukraynalı asker yüzüstü çimenlere uzandı.
Ukrayna’nın güney saldırısı, yazın en çok beklenen askeri harekatıydı. Ukraynalı yetkililer tarafından haftalarca tahmin edilen hedef, Rusları kıyı boyunca stratejik bir bölgeden geri itmek, hırpalanmış bir vatandaşın güvenini artırmak ve müttefiklere Ukrayna’nın Batı tarafından sağlanan silahları iyi kullanabileceğini kanıtlamaktı.
Ukrayna bu ay kuzeydoğuda Rus güçlerini bozguna uğratarak daha dramatik bir hamle yapmış olsa bile, bu ilerleme devam etti. Ukrayna yavaş da olsa güneydeki toprakları geri kazanıyor ve Amerikan yetkililerine göre, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, komutanlarının Kherson kentinden geri çekilmesine izin vermeyi reddettiği için utanç verici bir aksilikten muzdarip olmaktan yeterince endişe duyuyor.
Ukrayna’nın güneyindeki bir köyde bu ay bir Ukrayna tankı. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Güneydeki Mykolaiv kenti yakınlarındaki bir gönüllü askeri birliğin komutanı Ihor Kozub, Ukraynalıların “mühimmatımız olmadığı” için “büyük kayıplar” yaşadığını söyledi. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ancak genel olarak, güney kuzeydoğudan farklı bir hikaye olmaya devam ediyor. Çatışma bölgesinden kısa süre önce kaçan düzinelerce komutan, sıradan asker, sağlık görevlisi, köy lideri ve siville yapılan röportajlar, daha zor ve maliyetli bir kampanyayı tasvir ediyor: Çatışma, şu anda Ukrayna’daki belki de en yürek parçalayıcı savaş olan çetin, yorucu ve can kaybı açısından dik.
Rus kuvvetleri burada derinden kazılmış durumda ve bu hafta sonu Kremlin, işgal altındaki bölgelerde onları ilhak etmek için son derece çekişmeli referandumlar düzenleyerek kazanımlarını sağlamlaştırmaya çalışıyor. Ukraynalı yetkililer saldırmaktan başka seçeneklerinin olmadığını söylüyor.
Ekim yağmurları buradaki yolları aşılmaz bir çamura çevirmeden önce bölgeyi yeniden ele geçirmek için yarışıyorlar. Ve özellikle de kötü bir kış gelip müttefiklerinin Rusları dışarı atabilecekleri kararlılığını test etmeden önce, dünyaya göstermeye devam etmeleri gerekiyor.
Ukrayna hükümeti genellikle zayiat rakamlarını açıklamaz, ancak geçen hafta görüşülen askerler ve komutanlar, savaş alanı kayıplarını “yüksek” ve “büyük” olarak nitelendirdi. Ukrayna tanklarının ve zırhlı araçların sütunlarının açık alanları geçmeye çalıştıkları, ancak Rus topçuları tarafından acımasızca dövüldüğü ve Rus mayınları tarafından havaya uçurulduğu büyük taarruzları anlattılar.
Kayıpları alenen tartışma yetkisi olmadığı için anonim olarak konuşan bir Ukraynalı asker, yakın tarihli bir saldırı sırasında “iki saat içinde 50 adamımızı kaybettik” dedi. Başka bir yerde, farklı cephe birlikleriyle yakın çalışan asker, hala Rus elinde olan tek bir köyü almaya çalışırken “yüzlerce” Ukrayna askerinin öldürüldüğünü veya yaralandığını söyledi.
İşgal altındaki güneyde -Dnipro Nehri ve Karadeniz boyunca uzanan geniş bir tarlalar, köyler ve şehirlerden oluşan hilal- karşısında Ruslar zorlu savunmalar inşa ettiler: sulama kanalları boyunca zikzaklar çizen siperler; güçlendirilmiş sığınaklar; hap kutuları; siperler; hatta buldozerler tarafından topraktan oyulmuş ve Rusların Ukraynalıların vurması çok zor olan konumlardan mermileri patlatmalarını sağlayan beton levhalarla kaplanmış tank siperleri.
Güney köylerindeki bazı insanlar son altı ayın çoğunu bunun gibi bodrum sığınaklarında yaşayarak geçirdi. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Bir roketin kalıntılarının hala çitin içinde kaldığı bu ev de dahil olmak üzere sayısız ev hasar gördü. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ruslar, 2014 yılında Rusya’nın ilhak ettiği Kırım Yarımadası’nı koruduğu için Ukrayna’nın bu parçasını elinde tutmaya kararlı. Aynı zamanda, Avrupa’nın en büyüğü olan Zaporizhzhia nükleer santrali gibi hayati su yolları ve enerji tesislerinin bir bağlantı noktası olarak hizmet ediyor.
Yüksek risklere rağmen, Ukrayna’nın başkenti Kiev’in banliyölerinde savaşın ilk günlerinde olduğu gibi iki taraf arasında çok az yüz yüze çatışma var. Güney cephesindeki her Ukraynalı asker bir saldırı tüfeği taşıyor, ancak çok azı silahını ateşledi.
Güneyde ölüm uzaklardan gelir. Ayrım gözetmez ve toplamdır. Top mermileri çarptığında, genç adamlar kendilerini toprağa bastırır, elleri kulaklarına kapanır, ağızları açılır ve patlama dalgasının vücutlarında dalgalanmasına izin verir.
Ön saflarda çalışan gönüllü doktor Iryna Vereshchagina, “Bu farklı bir savaş türü” dedi. “Ruslara saldırıyoruz ama bunun için büyük bir ödeme var.”
Tedavi ettiği yüzlerce savaş yaralısından tek bir kurşun yarası görmediğini söyledi.
“Pek çok insan havaya uçuyor” dedi.
Botlarına baktı.
“Bazen,” dedi, “sadece insan parçaları kalır.”
Rus bombardımanı, güney Ukrayna’daki arazinin çoğunu yok etti ve yeryüzünde sayısız krater oydu. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Iryna Vereshchagina, güney Ukrayna’daki meslektaşlarıyla birlikte cephe hattında çalışan gönüllü bir doktor. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ukrayna’nın güneyde sert bir direnişle karşı karşıya kalmasının bir nedeni, karşı taarruzla ilgili oldukça etkili bilgilendirme kampanyasıdır. Gönderdiği sinyaller o kadar inandırıcıydı ki, Ruslar tankları, topçuları ve daha iyi eğitimli bazı birimleri de dahil olmak üzere binlerce askeri kuzeydoğudan güneye alelacele yeniden konuşlandırdı.
Bu, iki buçuk hafta önce olduğu gibi, Kharkiv bölgesini çekime tamamen açık bıraktı. Ama aynı zamanda güneyi on binlerce iyi donanımlı Rus askerinin korumasına bıraktı. Ve saldırıya geçmek, özellikle düşman diğer tarafın geldiğini bildiğinde, yerleşik bir konumu savunmaktan her zaman daha tehlikelidir.
Bütün bunlar, cephe hattında savaşan bazı Ukraynalı askerleri tedirgin etti.
Güneydeki Mykolaiv kenti yakınlarındaki gönüllü bir askeri birliğin komutanı Ihor Kozub, “Sorun şu ki, topçu hazırlığı yapmadan, atış pozisyonlarını bastırmadan ilerliyoruz” dedi.
Ukrayna ordusunun “mühimmatımız olmadığı” için “büyük kayıplara” uğradığını söyledi ve ABD’ye daha fazlasını göndermesi için yalvardı.
“Bütün bu kahramanca saldırılar çok fazla kanla yapılıyor” dedi. “Bu korkunç.”
Askeri bir sözcü Ukrayna stratejisini savundu.
Ukrayna’nın güney komutanlığı iletişim bölümü başkanı Nataliia Humeniuk, “Düşmanın topçudaki üstünlüğü sonuca karar vermez” dedi. “Tarih, muharebe kalitesinin belirleyici olduğu benzersiz savaş vakalarını biliyor. Silah sayısı değil.”
Kayıp sayısı hakkında bilgi vermedi, ancak Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky geçtiğimiz günlerde Ukrayna’nın günde 50 asker kaybettiğini söyledi.
Ukrayna’nın güneyindeki bir şehir olan Mykolaiv’deki bir sığınakta, yakın zamanda kuşatma altındaki köylerden kaçan insanlar öğle yemeği için toplandılar. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Siviller Mykolaiv’de tatlı su için sıraya girdi. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Güney için savaş, Rus birliklerinin açıkça hazırlıklı olmadığı kuzeydoğudaki Ukrayna’nın yıldırım saldırısından çok farklı. Ukraynalılar güneyde sadece birkaç yüz mil kareyi geri aldılar, kuzeydoğuda birkaç gün içinde ele geçirdiklerinin 10 katından daha az.
Ancak güneydeki Ukraynalı komutanlar her zaman bunun bir öğütme savaşı olacağını biliyorlardı. Strateji, yolları keserek ve köprüleri yıkarak Rus tedarik hatlarını sıkıştırmak ve Rusların yiyecek, yakıt ve mühimmat getirme kabiliyetini yavaş yavaş boğmaktı.
Mykolaiv’de Ukraynalı bir birlikle görev yapan bir Amerikan askeri, Ruslar geleceklerini aylarca bildiği halde köyleri Ruslardan almanın küçük bir başarı olmadığını söyledi.
Güvenlik nedenleriyle anonimlik konusunda ısrar ederek, “Bir slogan gibi görünebilir,” dedi. “Ama bizim için bu bir ilerleme.”
Karşı saldırının başlamasından haftalar önce, Korsan olarak bilinen bir keskin nişancı da dahil olmak üzere Ukrayna birlikleri hedefleri gözetlemeye başladı.
Korsan onun kod adı – gerçek adını ifşa etmek istemedi. 29 yaşında, parlayan mavi gözleri, etli omuzları ve göğüs plakasına bir kurukafa ve çapraz kemik yaması yapıştırılmış. Üç gün boyunca, Rus askerlerinden oluşan bir mangaya gözlerini kısarak karnının üzerinde yattığını söyledi. Kherson yakınlarındaki bir köyde surlar kazıyorlarmış. Korsan ve başka bir keskin nişancı, neredeyse bir mil ötede bir ağaç sırasına saklandı.
Korsan, sonunda beyaz bir tişört giyen sorumlu memuru teşhis ettiklerini söyledi. Korsan ve ortağı, nişangahlarını kalibre ettiler, rüzgarı ölçtüler – yumuşak, yandan bir rüzgar – ve saydı: bir, iki, üç. Sonra tetiği sıktılar.
İki kurşunları açık alanlarda uçarak ses hızını aştı. Rus subayı daha tüfeklerin çatırtısını duymadan yere yığıldı.
Ukraynalı gönüllü askerler güney Ukrayna’da devriye geziyor. Birkaç hafta içinde ekim yağmurları bu bölgeyi ıslatacak ve yolları geçilmez çamura çevirecek. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ukraynalı askerler bu ay siperlerde. Komutanlar, bunun güneyde bir öğütme savaşı olacağını her zaman bildiklerini söylüyorlar. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
“Kim olduğunu düşünmemeye çalışıyorum,” dedi Korsan.
Üsse dönüştürülen cephe hatlarının yakınında yıkılan bir binadan konuştu. Bu, birçok güney kasabasının resmi. Tamamen yıkılmışlar: okullar, çatıları patlamış evler, çamurlu yollarda uzanan elektrik direkleri, yarılmış çamlar, kırık kollar gibi sarkan dalları.
Dünyanın kendisi bile füzeler ve roketler tarafından oyularak her yerde ay benzeri kraterler bırakarak, bazılarının çelik yüzgeçleri hala dışarı çıkıyor. Kurutulmuş ayçiçeklerinin kokusu havada kalıyor. Büyük bir endüstri olan pek çok ayçiçeği çiftliği yanmış ve terk edilmiş durumda.
Yaralı askeri mutfakta yerde yatarken izleyen Bayan Kozyr, köyünün de yıkıldığını söyledi. Küçük çiftliklere bakan ve hayvan yetiştiren birkaç yüz kişilik bir mezraydı. Şimdi kimse kalmadı. Ruslar onu Mart ayında ele geçirdi ve Ukraynalılar, taarruzun başladığını resmen ilan ettikleri Ağustos ayının sonunda onu kurtarmak için çok savaştılar. Birkaç gün sonra kaçtı ve şimdi Zaporizhzhia şehrinde yerinden edilmiş bir sığınakta yaşıyor.
Komutan yaralı askerle ilk geldiğinde paniklediğini söyledi.
“Ona bağırıyordum: ‘Onu neden buraya getirdin? Ruslar hepimizi öldürecek!” dedi.
Ama komutan sığınak bulmak için çaresizce kapıdan içeri girdi. Köy, iki ordunun birbirini patlatması arasında yanıyordu.
Kocası ve komutan genç adamın yaralarına bandaj basarken o geri çekildi. Şarapnel sırtını ve ciğerlerini kesmişti. Mutfak zemini kısa sürede kanla kaplandı.
O gece, o ve kocası mahzenlerinde uyudular. Komutan, mutfak zemininde yaralı askerin yanına kıvrıldı.
Bayan Kozyr ertesi sabah buzağısını ve domuzlarını kontrol etmek için dışarı çıktığında mutfağın yanından geçti ve pencereden baktı.
Askerin elleri kıvrılmıştı, vücudu kaskatıydı. Ölmüştü.
Bunu hatırlayınca ağlamaya başladı, cebinden küçük bir bez çıkarıp gözlerini sildi. Ama karşı saldırıyı sorgulamadı.
“Yapılması gerekiyordu,” dedi. Sonra kendini biraz daha yumuşak bir sesle tekrarladı. “Yapılması gerekiyordu.”
Salı günü bir Ukrayna askeri mevzisinin yakınına muhtemel bir hava saldırısının ardından duman ve enkaz. Rusların Ukraynalılardan çok daha fazla mühimmatı var ve güçlerini her gün vuruyorlar. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Oleksandra Mykolyshyn ve Oleksandr Chubko, Ukrayna’nın Mykolaiv kentinden ve Ukrayna’nın Pokrovsk kentinden Thomas Gibbons-Neff’ten gelen haberlere katkıda bulundular.
-
“Yardıma ihtiyacım var!” O bağırdı.
Tetiana Kozyr açıldığında, komutan omuzlarında genç bir asker taşıyarak içeri girdi. Genç adamın güneşten yanmış, zayıf ve ağır yaralı olduğunu söyledi.
Ukraynalılar, en ayrıntılı askeri haritalardaki en küçük nokta olan köyünü yeniden ele geçirmeye çalışıyorlardı. Rus kuvvetleri az önce üç Ukrayna tankını havaya uçurmuştu. Alevler komşu evlerin çatılarından sıçradı.
Komutan, genç adamı nazikçe Bayan Kozyr’in mutfağının zeminine yatırdı ve ardından bir bandaj paketini yırtarak açtı ve çok kanayan göğsüne ve boynuna doğru itti. Bayan Kozyr, kendi mutfağında çaresiz ve korkmuş hissederek, komutanın genç adamın hayatını kurtarmaya çalışmasını izleyerek onların üzerinde durdu.
Küçük bir çiftlikte yaşayan ve köyünden başkaları tarafından da doğrulanan bu sahneyi anlatan Bayan Kozyr, “Çok korkmuş görünüyordu” dedi. “Dönmek zorunda kaldım.”
Evinin dışında, diğer birkaç Ukraynalı asker yüzüstü çimenlere uzandı.
Ukrayna’nın güney saldırısı, yazın en çok beklenen askeri harekatıydı. Ukraynalı yetkililer tarafından haftalarca tahmin edilen hedef, Rusları kıyı boyunca stratejik bir bölgeden geri itmek, hırpalanmış bir vatandaşın güvenini artırmak ve müttefiklere Ukrayna’nın Batı tarafından sağlanan silahları iyi kullanabileceğini kanıtlamaktı.
Ukrayna bu ay kuzeydoğuda Rus güçlerini bozguna uğratarak daha dramatik bir hamle yapmış olsa bile, bu ilerleme devam etti. Ukrayna yavaş da olsa güneydeki toprakları geri kazanıyor ve Amerikan yetkililerine göre, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, komutanlarının Kherson kentinden geri çekilmesine izin vermeyi reddettiği için utanç verici bir aksilikten muzdarip olmaktan yeterince endişe duyuyor.
Ukrayna’nın güneyindeki bir köyde bu ay bir Ukrayna tankı. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Güneydeki Mykolaiv kenti yakınlarındaki bir gönüllü askeri birliğin komutanı Ihor Kozub, Ukraynalıların “mühimmatımız olmadığı” için “büyük kayıplar” yaşadığını söyledi. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ancak genel olarak, güney kuzeydoğudan farklı bir hikaye olmaya devam ediyor. Çatışma bölgesinden kısa süre önce kaçan düzinelerce komutan, sıradan asker, sağlık görevlisi, köy lideri ve siville yapılan röportajlar, daha zor ve maliyetli bir kampanyayı tasvir ediyor: Çatışma, şu anda Ukrayna’daki belki de en yürek parçalayıcı savaş olan çetin, yorucu ve can kaybı açısından dik.
Rus kuvvetleri burada derinden kazılmış durumda ve bu hafta sonu Kremlin, işgal altındaki bölgelerde onları ilhak etmek için son derece çekişmeli referandumlar düzenleyerek kazanımlarını sağlamlaştırmaya çalışıyor. Ukraynalı yetkililer saldırmaktan başka seçeneklerinin olmadığını söylüyor.
Ekim yağmurları buradaki yolları aşılmaz bir çamura çevirmeden önce bölgeyi yeniden ele geçirmek için yarışıyorlar. Ve özellikle de kötü bir kış gelip müttefiklerinin Rusları dışarı atabilecekleri kararlılığını test etmeden önce, dünyaya göstermeye devam etmeleri gerekiyor.
Ukrayna hükümeti genellikle zayiat rakamlarını açıklamaz, ancak geçen hafta görüşülen askerler ve komutanlar, savaş alanı kayıplarını “yüksek” ve “büyük” olarak nitelendirdi. Ukrayna tanklarının ve zırhlı araçların sütunlarının açık alanları geçmeye çalıştıkları, ancak Rus topçuları tarafından acımasızca dövüldüğü ve Rus mayınları tarafından havaya uçurulduğu büyük taarruzları anlattılar.
Kayıpları alenen tartışma yetkisi olmadığı için anonim olarak konuşan bir Ukraynalı asker, yakın tarihli bir saldırı sırasında “iki saat içinde 50 adamımızı kaybettik” dedi. Başka bir yerde, farklı cephe birlikleriyle yakın çalışan asker, hala Rus elinde olan tek bir köyü almaya çalışırken “yüzlerce” Ukrayna askerinin öldürüldüğünü veya yaralandığını söyledi.
İşgal altındaki güneyde -Dnipro Nehri ve Karadeniz boyunca uzanan geniş bir tarlalar, köyler ve şehirlerden oluşan hilal- karşısında Ruslar zorlu savunmalar inşa ettiler: sulama kanalları boyunca zikzaklar çizen siperler; güçlendirilmiş sığınaklar; hap kutuları; siperler; hatta buldozerler tarafından topraktan oyulmuş ve Rusların Ukraynalıların vurması çok zor olan konumlardan mermileri patlatmalarını sağlayan beton levhalarla kaplanmış tank siperleri.
Güney köylerindeki bazı insanlar son altı ayın çoğunu bunun gibi bodrum sığınaklarında yaşayarak geçirdi. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Bir roketin kalıntılarının hala çitin içinde kaldığı bu ev de dahil olmak üzere sayısız ev hasar gördü. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ruslar, 2014 yılında Rusya’nın ilhak ettiği Kırım Yarımadası’nı koruduğu için Ukrayna’nın bu parçasını elinde tutmaya kararlı. Aynı zamanda, Avrupa’nın en büyüğü olan Zaporizhzhia nükleer santrali gibi hayati su yolları ve enerji tesislerinin bir bağlantı noktası olarak hizmet ediyor.
Yüksek risklere rağmen, Ukrayna’nın başkenti Kiev’in banliyölerinde savaşın ilk günlerinde olduğu gibi iki taraf arasında çok az yüz yüze çatışma var. Güney cephesindeki her Ukraynalı asker bir saldırı tüfeği taşıyor, ancak çok azı silahını ateşledi.
Güneyde ölüm uzaklardan gelir. Ayrım gözetmez ve toplamdır. Top mermileri çarptığında, genç adamlar kendilerini toprağa bastırır, elleri kulaklarına kapanır, ağızları açılır ve patlama dalgasının vücutlarında dalgalanmasına izin verir.
Ön saflarda çalışan gönüllü doktor Iryna Vereshchagina, “Bu farklı bir savaş türü” dedi. “Ruslara saldırıyoruz ama bunun için büyük bir ödeme var.”
Tedavi ettiği yüzlerce savaş yaralısından tek bir kurşun yarası görmediğini söyledi.
“Pek çok insan havaya uçuyor” dedi.
Botlarına baktı.
“Bazen,” dedi, “sadece insan parçaları kalır.”
Rus bombardımanı, güney Ukrayna’daki arazinin çoğunu yok etti ve yeryüzünde sayısız krater oydu. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Iryna Vereshchagina, güney Ukrayna’daki meslektaşlarıyla birlikte cephe hattında çalışan gönüllü bir doktor. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ukrayna’nın güneyde sert bir direnişle karşı karşıya kalmasının bir nedeni, karşı taarruzla ilgili oldukça etkili bilgilendirme kampanyasıdır. Gönderdiği sinyaller o kadar inandırıcıydı ki, Ruslar tankları, topçuları ve daha iyi eğitimli bazı birimleri de dahil olmak üzere binlerce askeri kuzeydoğudan güneye alelacele yeniden konuşlandırdı.
Bu, iki buçuk hafta önce olduğu gibi, Kharkiv bölgesini çekime tamamen açık bıraktı. Ama aynı zamanda güneyi on binlerce iyi donanımlı Rus askerinin korumasına bıraktı. Ve saldırıya geçmek, özellikle düşman diğer tarafın geldiğini bildiğinde, yerleşik bir konumu savunmaktan her zaman daha tehlikelidir.
Bütün bunlar, cephe hattında savaşan bazı Ukraynalı askerleri tedirgin etti.
Güneydeki Mykolaiv kenti yakınlarındaki gönüllü bir askeri birliğin komutanı Ihor Kozub, “Sorun şu ki, topçu hazırlığı yapmadan, atış pozisyonlarını bastırmadan ilerliyoruz” dedi.
Ukrayna ordusunun “mühimmatımız olmadığı” için “büyük kayıplara” uğradığını söyledi ve ABD’ye daha fazlasını göndermesi için yalvardı.
“Bütün bu kahramanca saldırılar çok fazla kanla yapılıyor” dedi. “Bu korkunç.”
Askeri bir sözcü Ukrayna stratejisini savundu.
Ukrayna’nın güney komutanlığı iletişim bölümü başkanı Nataliia Humeniuk, “Düşmanın topçudaki üstünlüğü sonuca karar vermez” dedi. “Tarih, muharebe kalitesinin belirleyici olduğu benzersiz savaş vakalarını biliyor. Silah sayısı değil.”
Kayıp sayısı hakkında bilgi vermedi, ancak Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky geçtiğimiz günlerde Ukrayna’nın günde 50 asker kaybettiğini söyledi.
Ukrayna’nın güneyindeki bir şehir olan Mykolaiv’deki bir sığınakta, yakın zamanda kuşatma altındaki köylerden kaçan insanlar öğle yemeği için toplandılar. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Siviller Mykolaiv’de tatlı su için sıraya girdi. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Güney için savaş, Rus birliklerinin açıkça hazırlıklı olmadığı kuzeydoğudaki Ukrayna’nın yıldırım saldırısından çok farklı. Ukraynalılar güneyde sadece birkaç yüz mil kareyi geri aldılar, kuzeydoğuda birkaç gün içinde ele geçirdiklerinin 10 katından daha az.
Ancak güneydeki Ukraynalı komutanlar her zaman bunun bir öğütme savaşı olacağını biliyorlardı. Strateji, yolları keserek ve köprüleri yıkarak Rus tedarik hatlarını sıkıştırmak ve Rusların yiyecek, yakıt ve mühimmat getirme kabiliyetini yavaş yavaş boğmaktı.
Mykolaiv’de Ukraynalı bir birlikle görev yapan bir Amerikan askeri, Ruslar geleceklerini aylarca bildiği halde köyleri Ruslardan almanın küçük bir başarı olmadığını söyledi.
Güvenlik nedenleriyle anonimlik konusunda ısrar ederek, “Bir slogan gibi görünebilir,” dedi. “Ama bizim için bu bir ilerleme.”
Karşı saldırının başlamasından haftalar önce, Korsan olarak bilinen bir keskin nişancı da dahil olmak üzere Ukrayna birlikleri hedefleri gözetlemeye başladı.
Korsan onun kod adı – gerçek adını ifşa etmek istemedi. 29 yaşında, parlayan mavi gözleri, etli omuzları ve göğüs plakasına bir kurukafa ve çapraz kemik yaması yapıştırılmış. Üç gün boyunca, Rus askerlerinden oluşan bir mangaya gözlerini kısarak karnının üzerinde yattığını söyledi. Kherson yakınlarındaki bir köyde surlar kazıyorlarmış. Korsan ve başka bir keskin nişancı, neredeyse bir mil ötede bir ağaç sırasına saklandı.
Korsan, sonunda beyaz bir tişört giyen sorumlu memuru teşhis ettiklerini söyledi. Korsan ve ortağı, nişangahlarını kalibre ettiler, rüzgarı ölçtüler – yumuşak, yandan bir rüzgar – ve saydı: bir, iki, üç. Sonra tetiği sıktılar.
İki kurşunları açık alanlarda uçarak ses hızını aştı. Rus subayı daha tüfeklerin çatırtısını duymadan yere yığıldı.
Ukraynalı gönüllü askerler güney Ukrayna’da devriye geziyor. Birkaç hafta içinde ekim yağmurları bu bölgeyi ıslatacak ve yolları geçilmez çamura çevirecek. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Ukraynalı askerler bu ay siperlerde. Komutanlar, bunun güneyde bir öğütme savaşı olacağını her zaman bildiklerini söylüyorlar. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
“Kim olduğunu düşünmemeye çalışıyorum,” dedi Korsan.
Üsse dönüştürülen cephe hatlarının yakınında yıkılan bir binadan konuştu. Bu, birçok güney kasabasının resmi. Tamamen yıkılmışlar: okullar, çatıları patlamış evler, çamurlu yollarda uzanan elektrik direkleri, yarılmış çamlar, kırık kollar gibi sarkan dalları.
Dünyanın kendisi bile füzeler ve roketler tarafından oyularak her yerde ay benzeri kraterler bırakarak, bazılarının çelik yüzgeçleri hala dışarı çıkıyor. Kurutulmuş ayçiçeklerinin kokusu havada kalıyor. Büyük bir endüstri olan pek çok ayçiçeği çiftliği yanmış ve terk edilmiş durumda.
Yaralı askeri mutfakta yerde yatarken izleyen Bayan Kozyr, köyünün de yıkıldığını söyledi. Küçük çiftliklere bakan ve hayvan yetiştiren birkaç yüz kişilik bir mezraydı. Şimdi kimse kalmadı. Ruslar onu Mart ayında ele geçirdi ve Ukraynalılar, taarruzun başladığını resmen ilan ettikleri Ağustos ayının sonunda onu kurtarmak için çok savaştılar. Birkaç gün sonra kaçtı ve şimdi Zaporizhzhia şehrinde yerinden edilmiş bir sığınakta yaşıyor.
Komutan yaralı askerle ilk geldiğinde paniklediğini söyledi.
“Ona bağırıyordum: ‘Onu neden buraya getirdin? Ruslar hepimizi öldürecek!” dedi.
Ama komutan sığınak bulmak için çaresizce kapıdan içeri girdi. Köy, iki ordunun birbirini patlatması arasında yanıyordu.
Kocası ve komutan genç adamın yaralarına bandaj basarken o geri çekildi. Şarapnel sırtını ve ciğerlerini kesmişti. Mutfak zemini kısa sürede kanla kaplandı.
O gece, o ve kocası mahzenlerinde uyudular. Komutan, mutfak zemininde yaralı askerin yanına kıvrıldı.
Bayan Kozyr ertesi sabah buzağısını ve domuzlarını kontrol etmek için dışarı çıktığında mutfağın yanından geçti ve pencereden baktı.
Askerin elleri kıvrılmıştı, vücudu kaskatıydı. Ölmüştü.
Bunu hatırlayınca ağlamaya başladı, cebinden küçük bir bez çıkarıp gözlerini sildi. Ama karşı saldırıyı sorgulamadı.
“Yapılması gerekiyordu,” dedi. Sonra kendini biraz daha yumuşak bir sesle tekrarladı. “Yapılması gerekiyordu.”
Salı günü bir Ukrayna askeri mevzisinin yakınına muhtemel bir hava saldırısının ardından duman ve enkaz. Rusların Ukraynalılardan çok daha fazla mühimmatı var ve güçlerini her gün vuruyorlar. Kredi… New York Times için Jim Huylebroek
Oleksandra Mykolyshyn ve Oleksandr Chubko, Ukrayna’nın Mykolaiv kentinden ve Ukrayna’nın Pokrovsk kentinden Thomas Gibbons-Neff’ten gelen haberlere katkıda bulundular.
-