LONDRA – II. Elizabeth’in savaş sonrası Britanya’nın ilk ve şimdiye kadarki tek kraliçesi olarak taç giydiği 1953 yılının Haziran ayında küçük siyah-beyaz televizyon setlerinde nasıl izlediklerini hatırlamak, bebek patlaması yaşayanlar arasında bir tür onur nişanı haline geldi.
Sanki bir ordu, taç giyme törenini takip etmek için ceviz dolaplarına yerleştirilmiş grenli paravanların etrafına toplanmış gibi görünüyordu, eski geleneğin ikinci Elizabeth döneminin ayırt edici özelliği haline gelen yeni teknolojinin mucizesine katılmasıyla büyülenmişti.
Ardından, Pazartesi günü, hayatlar dev düz ekranlar ve akıllı telefonlarda ve tabletlerde parlak akışlı görüntüler zamanına hızla ilerlerken ve sayıları yıllar içinde tükenirken, bu kez cenazesini takip etmek için tekrar izlediler. En son 8 Eylül’de İskoç şatosu Balmoral’da ölümünden iki gün önce halka açık olarak görülmüştü, eğilmiş ve zayıf ama yine de boyun eğmez görünüyordu.
Ve belki de hayali bir şekilde, bu iki anın bir neslin ve bir ulusun yıpranmış denge duygusunun kitap ayracı haline geldiği görülüyordu. Onun ölümüyle, aynı baby boomer kuşağından bir adam olan en büyük oğlu, şimdi Kral III. değişim ve akı.
Pazartesi günü Kral III. O, sıkıntılı değişim ve değişim zamanlarında bir ulusun çapası olarak hükümdarın rolünü üstlendi. Kredi… The New York Times için Andrew Testa
İngiltere’nin çoğu için, kraliçenin tahta çıkması, II. Dünya Savaşı’nın yağmalarından sonra yeniden canlanan bir umut ışığı sundu. Hem taç giyme töreni hem de cenazesi 1947’de, 2021’de ölen Prens Philip ile evlendiği Londra’daki Westminster Manastırı’nda gerçekleşti. 70 yıldan fazla süren saltanatı, monarşinin sağladığı fikri yeniden doğrulayarak İngiliz hükümdarları arasında uzun ömürlü bir rekor kırdı. deneklerinin süreklilik duygusunun ağırlığı.
Yeni kralın yükselişi, aksine, Ukrayna’da bir pandeminin ve yeni bir Avrupa savaşının goblenlerine karşı kuruldu. Ekonomiler, enflasyondan ve Brexit’in hesaplanmamış maliyetlerinden kaynaklanmaktadır. Bu ulusal yas döneminde gerçekten sorulmayan soru, çapanın kayıp düşmeyeceği ve tehlikeli bir sürüklenmenin başlayıp başlamayacağıdır.
Kraliçenin taç giyme törenini, annemle babamın Manchester yakınlarındaki mavi yakalı Salford’daki bir iş arkadaşının evinde, savaşın ardından Britanya’yı çillendiren o prefabrik bungalovlardan birinde gördüm. Ben 6 yaşındaydım. Kraliçe 27 yaşındaydı. (Kral Charles o zaman 4 yaşındaydı)
Elbette, bir Briton olarak, kapris ve mağrurluk arasındaki çoğu zaman aşılan dar çizginin farkındayım. Ancak, devlet cenazesini izlemek ve taç giyme törenini hatırlamak, 1953’teki o anın yeniliğine, parlaklığına hayret etmek, hayatın olasılıklarının bile bu İngiliz öğrenciye henüz açıklanmadığı cezbediciydi.
O zaman kim bilebilirdi ki, bir hayat başarının, ilerlemenin ve kaybın ana renklerinde gelişebilir – ya da gelebileceğini? Ve şimdi tüm bunların mirasının ne olacağını kim bilebilir? Pazartesi günü radyoda biri, şair John Donne’un zilin kimin için çaldığını sormama emrini alıntıladı, çünkü “senin için çalıyor”. Ama çan ne diyor?
Kraliçe Elizabeth’in Saltanatından Bazı Önemli Anlar
Kart 1 / 9
Kraliçe olmak. Kral George VI’nın ölümünün ardından, Prenses Elizabeth Alexandra Mary, 6 Şubat 1952’de 25 yaşında tahta çıktı. Yeni basılan Kraliçe II. Elizabeth’in taç giyme töreni ertesi yıl 2 Haziran’da gerçekleşti.
Tarihi bir ziyaret. 18 Mayıs 1965’te Elizabeth, 50 yıldan uzun bir süredir bir İngiliz hükümdarının Almanya’ya yaptığı ilk devlet ziyareti için Bonn’a geldi. Gezi, dünya savaşlarının ardından iki ülke arasındaki uzlaşmayı resmen mühürledi.
İlk torun. 1977’de Kraliçe, Prenses Anne’nin bir oğlu Peter’ı doğurmasından sonra ilk kez büyükanne rolüne adım attı. Elizabeth’in dört çocuğu, ona birkaç torun tarafından takip edilen toplam sekiz torun verdi.
Prenses Diana’nın ölümü. 1997’de Diana’nın cenaze töreninden önce televizyonda yayınlanan nadir bir yayında Kraliçe Elizabeth, 36 yaşında Paris’te bir araba kazasında ölen Galler Prensesi’ni “olağanüstü ve yetenekli bir insan” olarak hatırladı.
Altın jübile. 2002’de, II. Elizabeth’in kraliçe olarak 50. yılını kutlamak için yapılan kutlamalar, Buckingham Sarayı’nda 12.000 tezahürat konuğunun huzurunda yıldızlarla dolu bir konserle doruğa ulaştı ve tahminen bir milyonu daha Londra çevresinde kurulan dev ekranlarda izlendi.
İrlanda’ya bir gezi. Mayıs 2011’de kraliçe, İngiliz monarşisiyle olan sorunlu ilişkisi yüzyıllara yayılan İrlanda Cumhuriyeti’ni ziyaret etti. Güçlü uzlaşma sembolleriyle aşılanmış gezi, Elizabeth’in saltanatının en politik olarak yüklenen gezilerinden biri olarak kabul edilir.
Rekor kırmak. 9 Eylül 2015 tarihinde İngiltere saati ile 17:30 itibariyle II. Elizabeth, büyük-büyük-büyükannesi Kraliçe Victoria’yı geçerek İngiltere’nin en uzun süre tahtta kalan hükümdarı oldu. Elizabeth o sırada 89 yaşındaydı ve 23.226 gün, 16 saat ve yaklaşık 30 dakika hüküm sürmüştü.
70 yıllık evliliğe işaret ediyor. 20 Kasım 2017’de kraliçe ve Prens Philip 70. yıldönümlerini kutlayarak kraliyet tarihinin en uzun evli çifti oldular. Ülke ve dünya hala II.
Eşini kaybetmek. 2021’de Kraliçe II. Elizabeth, 9 Nisan’da vefat eden Prens Philip’e veda etti. Kraliçenin koronavirüs kısıtlamaları arasında cenazede yalnız başına yas tuttuğu bir görüntü, etkinliğin ardından evdeki izleyicileri etkiledi.
Cenazeyi izlerken, olayların doğal akışı içinde, düşüş ve yenilenme arasında bir sarkaç sallanıyormuş gibi görünüyordu. Ancak İngiltere’nin şu anda ulusal yaşam döngüsünde tam olarak nerede durduğunu tanımlamak zordu.
Olayın kendisi koreografisi mükemmele yakın bir şekilde oynandı. Kraliçenin kortejine eşlik eden alaydaki bir asker bile yanlış bir adım attı. Kraliyet sancağıyla kaplı tabutu, monarşinin sembollerini süsleyen paha biçilmez taç mücevherleri için bir platform sağladı – taç, küre ve asa. Pirinç parladı. Botlar parlıyordu. Tunikler bir renk paleti sağladı. Atlar sıçradı. Tabutun kendisi, Kraliyet Donanması’ndan 142 denizci tarafından çekilen ve bir cenaze yürüyüşünün ciddi gerginliklerine karşı yürüyen törensel bir silah arabasına monte edildi.
Kraliçe II. Elizabeth’in tabut arabayla Windsor’a götürülmeden önce Londra’daki Westminster Abbey ve Wellington Arch arasında seyahat eden cenaze alayı. Kredi… New York Times için James Tepesi
İngiltere’nin Windsor Kraliyet Evi’nin anayasal bir monarşi olarak yalnızca törensel yetkilere sahip olduğunu unutmak mümkündü. Kraliçe, Balmoral’daki son halka açık eyleminde, başbakan olarak Boris Johnson’dan Liz Truss’a siyasi geçişe başkanlık etti. Rutin olarak hükümdar, başbakanla haftalık olarak özel bir görüşme yapar, ancak yetkilinin kimliği veya görev değişikliğini kaplayan manevralar konusunda çok az söz sahibidir.
Ancak, törenlerin ciddiyetinde ve binlerce Britanyalıyı sokaklarda sıraya dizmek, zaman zaman tezahürat yapmak, en azından düşünceli bir sessizlik içinde tanıklık etmek için dışarı çıkaran bir olayın saf görüntüsünde sergilenen bir güç vardı.
Başkan Biden’ın da aralarında bulunduğu dünya liderlerini içeren bir konuk listesinde başka bir tür yumuşak güç sergilendi. Olayı analiz etmeye çalışanların çoğu, kraliçenin, politikacıların manşet peşinde koşan bakış açısının ötesinde, krallığının çıkarlarını destekleyen ince bir güç olarak daha az kamusal rolünü yansıtan anekdotlara ulaştı.
1957’de kraliçe bir Noel yayınında şunları söyledi: “Birçoğunuz için oldukça uzak bir figür, tarihin kral ve kraliçelerinin halefi gibi görünmem kaçınılmaz.”
“Seni savaşa götüremem. Size kanunlar vermiyorum ya da adaleti yönetmiyorum. Ama başka bir şey yapabilirim. Sana kalbimi ve bağlılığımı bu eski adalara ve milletler kardeşliğimizin tüm halklarına verebilirim.” Şaşırtıcı uzun ömürlülüğü ile – öldüğünde 96 yaşındaydı – kraliçe sözünü tutmuş gibiydi.
Kraliçe Elizabeth’in 1957’de İngiliz halkına Noel mesajı. Kredi… İlişkili basın
Karşılığında, denekleri genel olarak onaylarını sundular. Kraliçenin ölümüyle birlikte Britanyalıların daha yeni bir tür monarşiye geçişi bekleyebilecekleri, kraliyetten uzak olmanın gizemine daha az bağımlı, daha modern, giymeye daha hazır bir dönem için bu antlaşmayı yenilemek ya da yeniden düzenlemek artık Charles’a kalmış olacak. aynı kalpten bazıları muhteşem kolda.
Taç giyme gününün grenli ekranlarını hatırlayanlar için oyunda başka bir şey vardı. Cenazenin ezici görkemi ve şatafatından sıyrılan bu film, çocuklarının ve onların soyundan gelenlerin yüzlerine kazınmış ham bir keder, bir kayıp gösterisiydi. Prensler ve prensesler de acıyı hissedebilirdi.
Bazıları için, yakınlarını Covid nedeniyle kaybedenlerde ziyaret edilen kaprisli bir yas duygusunu çağrıştırdı. Başkaları, kendilerinden koparılan sevdiklerinin anılarına başka şekillerde uzandı. Kraliçenin ölümü Britanyalıları kendi kayıplarına teslim ederek, umut edilen arınma ve kapanış düşüncelerini uyandırdı.
Pazartesi günü ilerleyen saatlerde, Elizabeth’in geçen yıl Philip’i gömdüğü Londra’nın batısındaki Windsor Şatosu’nda düzenlenen cenaze töreninin ikinci bölümünde taç, küre ve asa nihayet tabuttan çıkarıldı ve onu resmen dünyevi gücün amblemlerinden ayırdı. . Üst düzey bir yetkili, sembolik bir değnek kopardı ve cenaze töreninden önce tabutun üzerine koydu. Bir geçiş kök salacaksa, tohumunun ekildiği yer burasıydı.
Cenaze alayı Windsor Kalesi’ne doğru ilerliyor. Kredi… The New York Times için Mary Turner
-
Sanki bir ordu, taç giyme törenini takip etmek için ceviz dolaplarına yerleştirilmiş grenli paravanların etrafına toplanmış gibi görünüyordu, eski geleneğin ikinci Elizabeth döneminin ayırt edici özelliği haline gelen yeni teknolojinin mucizesine katılmasıyla büyülenmişti.
Ardından, Pazartesi günü, hayatlar dev düz ekranlar ve akıllı telefonlarda ve tabletlerde parlak akışlı görüntüler zamanına hızla ilerlerken ve sayıları yıllar içinde tükenirken, bu kez cenazesini takip etmek için tekrar izlediler. En son 8 Eylül’de İskoç şatosu Balmoral’da ölümünden iki gün önce halka açık olarak görülmüştü, eğilmiş ve zayıf ama yine de boyun eğmez görünüyordu.
Ve belki de hayali bir şekilde, bu iki anın bir neslin ve bir ulusun yıpranmış denge duygusunun kitap ayracı haline geldiği görülüyordu. Onun ölümüyle, aynı baby boomer kuşağından bir adam olan en büyük oğlu, şimdi Kral III. değişim ve akı.
Pazartesi günü Kral III. O, sıkıntılı değişim ve değişim zamanlarında bir ulusun çapası olarak hükümdarın rolünü üstlendi. Kredi… The New York Times için Andrew Testa
İngiltere’nin çoğu için, kraliçenin tahta çıkması, II. Dünya Savaşı’nın yağmalarından sonra yeniden canlanan bir umut ışığı sundu. Hem taç giyme töreni hem de cenazesi 1947’de, 2021’de ölen Prens Philip ile evlendiği Londra’daki Westminster Manastırı’nda gerçekleşti. 70 yıldan fazla süren saltanatı, monarşinin sağladığı fikri yeniden doğrulayarak İngiliz hükümdarları arasında uzun ömürlü bir rekor kırdı. deneklerinin süreklilik duygusunun ağırlığı.
Yeni kralın yükselişi, aksine, Ukrayna’da bir pandeminin ve yeni bir Avrupa savaşının goblenlerine karşı kuruldu. Ekonomiler, enflasyondan ve Brexit’in hesaplanmamış maliyetlerinden kaynaklanmaktadır. Bu ulusal yas döneminde gerçekten sorulmayan soru, çapanın kayıp düşmeyeceği ve tehlikeli bir sürüklenmenin başlayıp başlamayacağıdır.
Kraliçenin taç giyme törenini, annemle babamın Manchester yakınlarındaki mavi yakalı Salford’daki bir iş arkadaşının evinde, savaşın ardından Britanya’yı çillendiren o prefabrik bungalovlardan birinde gördüm. Ben 6 yaşındaydım. Kraliçe 27 yaşındaydı. (Kral Charles o zaman 4 yaşındaydı)
Elbette, bir Briton olarak, kapris ve mağrurluk arasındaki çoğu zaman aşılan dar çizginin farkındayım. Ancak, devlet cenazesini izlemek ve taç giyme törenini hatırlamak, 1953’teki o anın yeniliğine, parlaklığına hayret etmek, hayatın olasılıklarının bile bu İngiliz öğrenciye henüz açıklanmadığı cezbediciydi.
O zaman kim bilebilirdi ki, bir hayat başarının, ilerlemenin ve kaybın ana renklerinde gelişebilir – ya da gelebileceğini? Ve şimdi tüm bunların mirasının ne olacağını kim bilebilir? Pazartesi günü radyoda biri, şair John Donne’un zilin kimin için çaldığını sormama emrini alıntıladı, çünkü “senin için çalıyor”. Ama çan ne diyor?
Kraliçe Elizabeth’in Saltanatından Bazı Önemli Anlar
Kart 1 / 9
Kraliçe olmak. Kral George VI’nın ölümünün ardından, Prenses Elizabeth Alexandra Mary, 6 Şubat 1952’de 25 yaşında tahta çıktı. Yeni basılan Kraliçe II. Elizabeth’in taç giyme töreni ertesi yıl 2 Haziran’da gerçekleşti.
Tarihi bir ziyaret. 18 Mayıs 1965’te Elizabeth, 50 yıldan uzun bir süredir bir İngiliz hükümdarının Almanya’ya yaptığı ilk devlet ziyareti için Bonn’a geldi. Gezi, dünya savaşlarının ardından iki ülke arasındaki uzlaşmayı resmen mühürledi.
İlk torun. 1977’de Kraliçe, Prenses Anne’nin bir oğlu Peter’ı doğurmasından sonra ilk kez büyükanne rolüne adım attı. Elizabeth’in dört çocuğu, ona birkaç torun tarafından takip edilen toplam sekiz torun verdi.
Prenses Diana’nın ölümü. 1997’de Diana’nın cenaze töreninden önce televizyonda yayınlanan nadir bir yayında Kraliçe Elizabeth, 36 yaşında Paris’te bir araba kazasında ölen Galler Prensesi’ni “olağanüstü ve yetenekli bir insan” olarak hatırladı.
Altın jübile. 2002’de, II. Elizabeth’in kraliçe olarak 50. yılını kutlamak için yapılan kutlamalar, Buckingham Sarayı’nda 12.000 tezahürat konuğunun huzurunda yıldızlarla dolu bir konserle doruğa ulaştı ve tahminen bir milyonu daha Londra çevresinde kurulan dev ekranlarda izlendi.
İrlanda’ya bir gezi. Mayıs 2011’de kraliçe, İngiliz monarşisiyle olan sorunlu ilişkisi yüzyıllara yayılan İrlanda Cumhuriyeti’ni ziyaret etti. Güçlü uzlaşma sembolleriyle aşılanmış gezi, Elizabeth’in saltanatının en politik olarak yüklenen gezilerinden biri olarak kabul edilir.
Rekor kırmak. 9 Eylül 2015 tarihinde İngiltere saati ile 17:30 itibariyle II. Elizabeth, büyük-büyük-büyükannesi Kraliçe Victoria’yı geçerek İngiltere’nin en uzun süre tahtta kalan hükümdarı oldu. Elizabeth o sırada 89 yaşındaydı ve 23.226 gün, 16 saat ve yaklaşık 30 dakika hüküm sürmüştü.
70 yıllık evliliğe işaret ediyor. 20 Kasım 2017’de kraliçe ve Prens Philip 70. yıldönümlerini kutlayarak kraliyet tarihinin en uzun evli çifti oldular. Ülke ve dünya hala II.
Eşini kaybetmek. 2021’de Kraliçe II. Elizabeth, 9 Nisan’da vefat eden Prens Philip’e veda etti. Kraliçenin koronavirüs kısıtlamaları arasında cenazede yalnız başına yas tuttuğu bir görüntü, etkinliğin ardından evdeki izleyicileri etkiledi.
Cenazeyi izlerken, olayların doğal akışı içinde, düşüş ve yenilenme arasında bir sarkaç sallanıyormuş gibi görünüyordu. Ancak İngiltere’nin şu anda ulusal yaşam döngüsünde tam olarak nerede durduğunu tanımlamak zordu.
Olayın kendisi koreografisi mükemmele yakın bir şekilde oynandı. Kraliçenin kortejine eşlik eden alaydaki bir asker bile yanlış bir adım attı. Kraliyet sancağıyla kaplı tabutu, monarşinin sembollerini süsleyen paha biçilmez taç mücevherleri için bir platform sağladı – taç, küre ve asa. Pirinç parladı. Botlar parlıyordu. Tunikler bir renk paleti sağladı. Atlar sıçradı. Tabutun kendisi, Kraliyet Donanması’ndan 142 denizci tarafından çekilen ve bir cenaze yürüyüşünün ciddi gerginliklerine karşı yürüyen törensel bir silah arabasına monte edildi.
Kraliçe II. Elizabeth’in tabut arabayla Windsor’a götürülmeden önce Londra’daki Westminster Abbey ve Wellington Arch arasında seyahat eden cenaze alayı. Kredi… New York Times için James Tepesi
İngiltere’nin Windsor Kraliyet Evi’nin anayasal bir monarşi olarak yalnızca törensel yetkilere sahip olduğunu unutmak mümkündü. Kraliçe, Balmoral’daki son halka açık eyleminde, başbakan olarak Boris Johnson’dan Liz Truss’a siyasi geçişe başkanlık etti. Rutin olarak hükümdar, başbakanla haftalık olarak özel bir görüşme yapar, ancak yetkilinin kimliği veya görev değişikliğini kaplayan manevralar konusunda çok az söz sahibidir.
Ancak, törenlerin ciddiyetinde ve binlerce Britanyalıyı sokaklarda sıraya dizmek, zaman zaman tezahürat yapmak, en azından düşünceli bir sessizlik içinde tanıklık etmek için dışarı çıkaran bir olayın saf görüntüsünde sergilenen bir güç vardı.
Başkan Biden’ın da aralarında bulunduğu dünya liderlerini içeren bir konuk listesinde başka bir tür yumuşak güç sergilendi. Olayı analiz etmeye çalışanların çoğu, kraliçenin, politikacıların manşet peşinde koşan bakış açısının ötesinde, krallığının çıkarlarını destekleyen ince bir güç olarak daha az kamusal rolünü yansıtan anekdotlara ulaştı.
1957’de kraliçe bir Noel yayınında şunları söyledi: “Birçoğunuz için oldukça uzak bir figür, tarihin kral ve kraliçelerinin halefi gibi görünmem kaçınılmaz.”
“Seni savaşa götüremem. Size kanunlar vermiyorum ya da adaleti yönetmiyorum. Ama başka bir şey yapabilirim. Sana kalbimi ve bağlılığımı bu eski adalara ve milletler kardeşliğimizin tüm halklarına verebilirim.” Şaşırtıcı uzun ömürlülüğü ile – öldüğünde 96 yaşındaydı – kraliçe sözünü tutmuş gibiydi.
Kraliçe Elizabeth’in 1957’de İngiliz halkına Noel mesajı. Kredi… İlişkili basın
Karşılığında, denekleri genel olarak onaylarını sundular. Kraliçenin ölümüyle birlikte Britanyalıların daha yeni bir tür monarşiye geçişi bekleyebilecekleri, kraliyetten uzak olmanın gizemine daha az bağımlı, daha modern, giymeye daha hazır bir dönem için bu antlaşmayı yenilemek ya da yeniden düzenlemek artık Charles’a kalmış olacak. aynı kalpten bazıları muhteşem kolda.
Taç giyme gününün grenli ekranlarını hatırlayanlar için oyunda başka bir şey vardı. Cenazenin ezici görkemi ve şatafatından sıyrılan bu film, çocuklarının ve onların soyundan gelenlerin yüzlerine kazınmış ham bir keder, bir kayıp gösterisiydi. Prensler ve prensesler de acıyı hissedebilirdi.
Bazıları için, yakınlarını Covid nedeniyle kaybedenlerde ziyaret edilen kaprisli bir yas duygusunu çağrıştırdı. Başkaları, kendilerinden koparılan sevdiklerinin anılarına başka şekillerde uzandı. Kraliçenin ölümü Britanyalıları kendi kayıplarına teslim ederek, umut edilen arınma ve kapanış düşüncelerini uyandırdı.
Pazartesi günü ilerleyen saatlerde, Elizabeth’in geçen yıl Philip’i gömdüğü Londra’nın batısındaki Windsor Şatosu’nda düzenlenen cenaze töreninin ikinci bölümünde taç, küre ve asa nihayet tabuttan çıkarıldı ve onu resmen dünyevi gücün amblemlerinden ayırdı. . Üst düzey bir yetkili, sembolik bir değnek kopardı ve cenaze töreninden önce tabutun üzerine koydu. Bir geçiş kök salacaksa, tohumunun ekildiği yer burasıydı.
Cenaze alayı Windsor Kalesi’ne doğru ilerliyor. Kredi… The New York Times için Mary Turner
-