Sırıtan Ukraynalı asker, tankının taretinin tepesinden neredeyse neşeli görünüyordu: Zırhlı aracı, doğu Ukrayna’nın güç durumdaki şehri Bakhmut’ta bir sokak köşesinden geçerken, tank ön cepheye doğru yalpalarken dizel motorlar çığlık atarken zafer için V işaretini yaktı. .
Birkaç blok ötede, 70 yaşındaki Valentyna, kaldığı iki katlı tuğla bir apartmanın önünde duruyordu. Geçen hafta bir Rus mermisi isabet etmişti. Patlama, en üst katın çoğunu tahrip etti ve aşağıdaki kaldırıma cam ve enkaz gönderdi.
“Evet, bazen burada bombardıman oluyor. Görmek?” dedi sakince, hasarlı yapıya işaret ederek. Bol ve kirli kıyafetleri içinde, elektriksiz ve akan susuz geçen günlerden ve mahallede yankılanan aralıksız topçu ateşinden sonra yorgun görünüyordu.
Asker ve sivil, bir milden daha az bir mesafeyle, 70.000 kişilik bir merkez olan yerde, yaşamın Çarşamba günü uygun bir yan yanaydı. Ayçiçeği tarlaları ve tuz madenleriyle çevrili Bakhmut, Ukrayna’nın ülkenin kuzeydoğusundaki son zaferine rağmen hala kısmi kuşatma altında. Temmuz ayında komşu Luhansk’ı aldıktan sonra Rus kuvvetlerinin Donetsk eyaletindeki odak noktalarından biri haline geldi.
Gönüllüler, Bakhmut şehrini tahliye etmek için sivilleri tahliye etmeye yardım ediyor.
Bakhmut’ta birçoğu tank engelleri ve beton bariyerlerle güçlendirilmiş sokaklar neredeyse tamamen boş.
Son haftalarda, Rus kuvvetleri hem doğudan hem de güneyden Bakhmut’un eteklerine yaklaştı ve aralıksız bombardıman ve sürünen birlik ilerlemeleriyle zemin kazandı.
Bakhmut’un 120 mil kuzeybatısında, ülkenin en büyük ikinci şehri olan Kharkiv’in etrafındaki belirleyici tarama, daha fazla Rus topraklarını geri almayı amaçladığı için Ukrayna ordusunu harekete geçirdi. Ancak, yaklaşık yedi aydır devam eden çatışmanın ortasında hâlâ mahsur kalan siviller, Bakhmut’ta ve daha geniş mineral zengini Donbas bölgesinde, bundan sonra ne olacağı konusunda temkinli davranıyor.
“Ne olacağını nasıl bilebiliriz?” diye sordu Valentyna. “Gitmeyecektik ve ayrılmayacağız”
Yaklaşık bir hafta önce, Ukrayna’nın Kharkiv çevresindeki Rus cephe hatlarına saldırısına başladığı sıralarda, Bakhmut’un büyük bir kısmı karanlığa gömüldü ve elektrik ve cep telefonu hizmeti kesilirken bilgi kesintisi yaşandı.
Şehirden ayrılmaya hazırlanırken bir apartman dairesinde eşyalarını toplamak.
Gönüllüler, Bakhmut’u tahliye etmek için sivillerin tahliyesine yardım ediyor.
Valentyna’nın komşusu 59 yaşındaki Oleksandr, Salı günü yakındaki Kramatorsk kentindeki bir arkadaşından Ukrayna saldırısının kapsamını öğrendi. Oleksandr, şehirde kalan sınırlı hücre servisi noktalarından onu aramıştı, sadece stratejik açıdan önemli Izium şehri yakınlarındaki Rus cephe hattının tamamen çöktüğünü öğrenmek için. Arkadaş Oleksandr’a Rus kuvvetlerinin daha da geri çekildiklerini söyledi.
Savaşın Durumu
Bakhmut’un doğu mahallelerinde 18 yaşındaki Albina, gönüllülerin büyük büyükannesinin beyaz bir tahliye minibüsüne binmesine yardım etmesini izledi. Ukrayna’nın zaferler dizisi hakkında kısacık haberler duymuştu, ancak bunun hakkında çok az şey düşünmüştü.
“Haberleri takip bile etmiyorum, internetimiz falan yok” dedi. Koyu gri yağmur bulutları tepelerinde asılıydı ve ailesinin köpeği, çitlerle çevrili ve endişeli, yüksek sesle havladı.
Şehir, savaştan önce bakımlı bitki örtüsü ve temiz yürüyüş yollarıyla çevrili, kuzeyden güneye uzanan sakin bir su yolu olan Bakhmutovka Nehri tarafından neredeyse mükemmel bir şekilde ikiye bölünmüştür.
Ama şimdi nehir, bazı Rus silahlarının menzili için bir sınır çizgisi görevi görüyordu. Her iki tarafta da evler yıkıldı, çatıları top atışlarıyla çöktü. Bir benzin istasyonu harabeye oturdu. Ve küçük bir alışveriş merkezine benzeyen şey büyük bir patlamayla tahrip olmuştu.
Albina’nın büyük büyükannesi gibi sakinleri tahliye etmeye yardım eden Ukraynalı bir sivil toplum kuruluşu olan BASE.UA’dan gönüllüler, nehrin doğu kıyısının son haftalarda çok daha tehlikeli olarak ün kazandığını ve Rusya’nın şehre yönelik son zamanlardaki ilerlemeleri göz önüne alındığında, şimdi bunu yapabileceğini söyledi. daha kısa menzilli havanlar tarafından vurulabilir.
Gönüllüler, Bakhmut şehrini tahliye etmek için sivilleri tahliye etmeye yardım ediyor.
Gönüllüler, Bakhmut şehrini tahliye etmek için sivilleri tahliye etmeye yardım ediyor. Kredi… Tyler Hicks/New York Times
Bakhmut sakinleri için, Rus bombardımanı altındaki Ukrayna şehirleri, kasabaları ve köylerindeki pek çok kişi gibi, ölümcül tehlike genellikle mesafe ile ölçülür. Bazıları için ölüme yakınlık – gökten kemikleri tırmalayan bir çığlıkla inen bir mermi ya da roketin yakınlığı – görecelidir: “yakın” yarım mil ötede ya da bir komşu evi ya da kendi arka bahçesi olarak tanımlanabilir.
Albina’nın annesi Luda, “Şimdiye kadar bu bölgede bombalanmadık” dedi. Ancak birkaç ev öteyi işaret ederek, “komşularımızın bahçesi şurada bombalandı” diye ekledi.
Rus bombardımanı ve Bakhmut’un kaderi ne olursa olsun kalacağını kabul ederek, “Sadece en iyisini umuyoruz,” diye içini çekti.
Kocası Serihy, büyükannesi minibüse bindirilirken ağladı. Birkaç gün sonra annesini gönderecekti. Kızı Albina, ailesinin de sonunda tahliyeyi kabul edeceğini umuyordu.
“Bu evi babam yaptı,” dedi Serihy meydan okurcasına. “Nasıl terk ederim?”
Bakhmut’ta kaç kişinin kaldığı belirsizliğini koruyor. Savaş boyunca, doğu Ukrayna’daki insanlar, anekdot olarak, savaşın daha önceki muharebeleri sırasında daha acil tehdit altında olan ülkenin batı bölgelerindekilere kıyasla, ayrılma konusunda çok daha isteksiz davrandılar. Donbas bölgesi ağırlıklı olarak Rusça konuşuluyor ve 2014’te Bakhmut, Ukrayna Ordusu tarafından itilmeden önce kısa bir süre Rus destekli ayrılıkçıların kontrolü altındaydı.
Bakhmut’un kültür merkezinin yakınında, Korint sütunlarıyla kaplı bir girişi olan görkemli bir konser salonu, yakın zamanda sakinlerin Rus füzesi olduğunu söylediklerine çarptı, üç erkek kardeş, ebeveynleri olmadan şehri terk etmeyi planlıyorlardı. Gittikleri yerde mühlet değillerdi ama 130 mil kadar batıdaki Ukrayna kontrolündeki Dnipro şehrine varmayı umuyorlardı.
18 yaşındaki Sanya, 15 yaşındaki Seryozha ve 11 yaşındaki Slavik, geçtiğimiz günlerde dairelerinin yakınına bir füze saldırısının ardından ayrılma kararı almıştı. Oyun bilgisayarlarını, televizyonlarını, birkaç çanta kıyafetini ve kedileri Sima’yı almayı planladılar.
Ergenliğin eşiğinde kısa, sessiz bir bütçe olan Slavik için, Bakhmut’tan ilk kez ayrılıyor olacaktı. Sima’yı her iki yanında delikler açılmış kahverengi bir karton kutuya sararak yeni macerasını değerlendirdi.
“Evinizin tam arkasına bir füze düştükten sonra korkacak başka ne kalıyor?” dedi.
Bakhmut’un sokaklarının çoğu, Rus kuvvetlerinin aylarca süren bombardımanından sonra tamamen boşaldı. Kredi… Tyler Hicks/New York Times
-
Birkaç blok ötede, 70 yaşındaki Valentyna, kaldığı iki katlı tuğla bir apartmanın önünde duruyordu. Geçen hafta bir Rus mermisi isabet etmişti. Patlama, en üst katın çoğunu tahrip etti ve aşağıdaki kaldırıma cam ve enkaz gönderdi.
“Evet, bazen burada bombardıman oluyor. Görmek?” dedi sakince, hasarlı yapıya işaret ederek. Bol ve kirli kıyafetleri içinde, elektriksiz ve akan susuz geçen günlerden ve mahallede yankılanan aralıksız topçu ateşinden sonra yorgun görünüyordu.
Asker ve sivil, bir milden daha az bir mesafeyle, 70.000 kişilik bir merkez olan yerde, yaşamın Çarşamba günü uygun bir yan yanaydı. Ayçiçeği tarlaları ve tuz madenleriyle çevrili Bakhmut, Ukrayna’nın ülkenin kuzeydoğusundaki son zaferine rağmen hala kısmi kuşatma altında. Temmuz ayında komşu Luhansk’ı aldıktan sonra Rus kuvvetlerinin Donetsk eyaletindeki odak noktalarından biri haline geldi.
Gönüllüler, Bakhmut şehrini tahliye etmek için sivilleri tahliye etmeye yardım ediyor.
Bakhmut’ta birçoğu tank engelleri ve beton bariyerlerle güçlendirilmiş sokaklar neredeyse tamamen boş.
Son haftalarda, Rus kuvvetleri hem doğudan hem de güneyden Bakhmut’un eteklerine yaklaştı ve aralıksız bombardıman ve sürünen birlik ilerlemeleriyle zemin kazandı.
Bakhmut’un 120 mil kuzeybatısında, ülkenin en büyük ikinci şehri olan Kharkiv’in etrafındaki belirleyici tarama, daha fazla Rus topraklarını geri almayı amaçladığı için Ukrayna ordusunu harekete geçirdi. Ancak, yaklaşık yedi aydır devam eden çatışmanın ortasında hâlâ mahsur kalan siviller, Bakhmut’ta ve daha geniş mineral zengini Donbas bölgesinde, bundan sonra ne olacağı konusunda temkinli davranıyor.
“Ne olacağını nasıl bilebiliriz?” diye sordu Valentyna. “Gitmeyecektik ve ayrılmayacağız”
Yaklaşık bir hafta önce, Ukrayna’nın Kharkiv çevresindeki Rus cephe hatlarına saldırısına başladığı sıralarda, Bakhmut’un büyük bir kısmı karanlığa gömüldü ve elektrik ve cep telefonu hizmeti kesilirken bilgi kesintisi yaşandı.
Şehirden ayrılmaya hazırlanırken bir apartman dairesinde eşyalarını toplamak.
Gönüllüler, Bakhmut’u tahliye etmek için sivillerin tahliyesine yardım ediyor.
Valentyna’nın komşusu 59 yaşındaki Oleksandr, Salı günü yakındaki Kramatorsk kentindeki bir arkadaşından Ukrayna saldırısının kapsamını öğrendi. Oleksandr, şehirde kalan sınırlı hücre servisi noktalarından onu aramıştı, sadece stratejik açıdan önemli Izium şehri yakınlarındaki Rus cephe hattının tamamen çöktüğünü öğrenmek için. Arkadaş Oleksandr’a Rus kuvvetlerinin daha da geri çekildiklerini söyledi.
Savaşın Durumu
- Ukrayna için Dramatik Kazançlar:Ukrayna’nın kuzeydoğusundaki taarruzu Rus güçlerini kaotik bir geri çekilmeye sürükledikten sonra, Ukraynalı liderler saldırıyı ne kadar ileri taşıyacakları konusunda kritik seçimlerle karşı karşıya.
- Strateji Nasıl Oluştu:Ukrayna’nın son zamanlarda elde ettiği kazanımları sağlayan plan, aylar önce Ukraynalı ve ABD’li yetkililer arasında bir dizi yoğun görüşme sırasında şekillenmeye başladı.
- Putin’in Evdeki Mücadeleleri:Rusya’nın Ukrayna’daki başarısızlıkları, Başkan Vladimir V. Putin’in imajını zayıflattı, eleştirmenleri cesaretlendirdi ve destekçileri suçlayacak başka birini arıyor.
- Güney Karşı Saldırı: Güneydeki askeri operasyonlar, duba köprülerinin her iki taraf için de ana hedefler olduğu, nehir geçişlerinin zorlu bir savaşı oldu. Şimdiye kadar, Ukrayna gelişmiştir.
Bakhmut’un doğu mahallelerinde 18 yaşındaki Albina, gönüllülerin büyük büyükannesinin beyaz bir tahliye minibüsüne binmesine yardım etmesini izledi. Ukrayna’nın zaferler dizisi hakkında kısacık haberler duymuştu, ancak bunun hakkında çok az şey düşünmüştü.
“Haberleri takip bile etmiyorum, internetimiz falan yok” dedi. Koyu gri yağmur bulutları tepelerinde asılıydı ve ailesinin köpeği, çitlerle çevrili ve endişeli, yüksek sesle havladı.
Şehir, savaştan önce bakımlı bitki örtüsü ve temiz yürüyüş yollarıyla çevrili, kuzeyden güneye uzanan sakin bir su yolu olan Bakhmutovka Nehri tarafından neredeyse mükemmel bir şekilde ikiye bölünmüştür.
Ama şimdi nehir, bazı Rus silahlarının menzili için bir sınır çizgisi görevi görüyordu. Her iki tarafta da evler yıkıldı, çatıları top atışlarıyla çöktü. Bir benzin istasyonu harabeye oturdu. Ve küçük bir alışveriş merkezine benzeyen şey büyük bir patlamayla tahrip olmuştu.
Albina’nın büyük büyükannesi gibi sakinleri tahliye etmeye yardım eden Ukraynalı bir sivil toplum kuruluşu olan BASE.UA’dan gönüllüler, nehrin doğu kıyısının son haftalarda çok daha tehlikeli olarak ün kazandığını ve Rusya’nın şehre yönelik son zamanlardaki ilerlemeleri göz önüne alındığında, şimdi bunu yapabileceğini söyledi. daha kısa menzilli havanlar tarafından vurulabilir.
Gönüllüler, Bakhmut şehrini tahliye etmek için sivilleri tahliye etmeye yardım ediyor.
Gönüllüler, Bakhmut şehrini tahliye etmek için sivilleri tahliye etmeye yardım ediyor. Kredi… Tyler Hicks/New York Times
Bakhmut sakinleri için, Rus bombardımanı altındaki Ukrayna şehirleri, kasabaları ve köylerindeki pek çok kişi gibi, ölümcül tehlike genellikle mesafe ile ölçülür. Bazıları için ölüme yakınlık – gökten kemikleri tırmalayan bir çığlıkla inen bir mermi ya da roketin yakınlığı – görecelidir: “yakın” yarım mil ötede ya da bir komşu evi ya da kendi arka bahçesi olarak tanımlanabilir.
Albina’nın annesi Luda, “Şimdiye kadar bu bölgede bombalanmadık” dedi. Ancak birkaç ev öteyi işaret ederek, “komşularımızın bahçesi şurada bombalandı” diye ekledi.
Rus bombardımanı ve Bakhmut’un kaderi ne olursa olsun kalacağını kabul ederek, “Sadece en iyisini umuyoruz,” diye içini çekti.
Kocası Serihy, büyükannesi minibüse bindirilirken ağladı. Birkaç gün sonra annesini gönderecekti. Kızı Albina, ailesinin de sonunda tahliyeyi kabul edeceğini umuyordu.
“Bu evi babam yaptı,” dedi Serihy meydan okurcasına. “Nasıl terk ederim?”
Bakhmut’ta kaç kişinin kaldığı belirsizliğini koruyor. Savaş boyunca, doğu Ukrayna’daki insanlar, anekdot olarak, savaşın daha önceki muharebeleri sırasında daha acil tehdit altında olan ülkenin batı bölgelerindekilere kıyasla, ayrılma konusunda çok daha isteksiz davrandılar. Donbas bölgesi ağırlıklı olarak Rusça konuşuluyor ve 2014’te Bakhmut, Ukrayna Ordusu tarafından itilmeden önce kısa bir süre Rus destekli ayrılıkçıların kontrolü altındaydı.
Bakhmut’un kültür merkezinin yakınında, Korint sütunlarıyla kaplı bir girişi olan görkemli bir konser salonu, yakın zamanda sakinlerin Rus füzesi olduğunu söylediklerine çarptı, üç erkek kardeş, ebeveynleri olmadan şehri terk etmeyi planlıyorlardı. Gittikleri yerde mühlet değillerdi ama 130 mil kadar batıdaki Ukrayna kontrolündeki Dnipro şehrine varmayı umuyorlardı.
18 yaşındaki Sanya, 15 yaşındaki Seryozha ve 11 yaşındaki Slavik, geçtiğimiz günlerde dairelerinin yakınına bir füze saldırısının ardından ayrılma kararı almıştı. Oyun bilgisayarlarını, televizyonlarını, birkaç çanta kıyafetini ve kedileri Sima’yı almayı planladılar.
Ergenliğin eşiğinde kısa, sessiz bir bütçe olan Slavik için, Bakhmut’tan ilk kez ayrılıyor olacaktı. Sima’yı her iki yanında delikler açılmış kahverengi bir karton kutuya sararak yeni macerasını değerlendirdi.
“Evinizin tam arkasına bir füze düştükten sonra korkacak başka ne kalıyor?” dedi.
Bakhmut’un sokaklarının çoğu, Rus kuvvetlerinin aylarca süren bombardımanından sonra tamamen boşaldı. Kredi… Tyler Hicks/New York Times
-