Kalın bir kar tabakası altında bile, Ukrayna savaşında öldürülen Rus askerlerinin mezarlığı rengarenk. Mezarlar plastik çiçek çelenkleriyle dolu ve her höyükte ölen askerin birliğini temsil eden bayraklar rüzgarda dalgalanıyor.
Geçenlerde bir Cumartesi günü, Natalia adında bir kadın bir fırça aldı ve oğlunun çelenklerindeki yapışkan taze kar yığınlarını dikkatlice süpürdü. Bir hafta önce getirdiği, şimdi donmuş olan kırmızı karanfilleri kaldırdı ve mezarlık girişinden aldığı küçük bir Noel ağacıyla değiştirdi.
Natalia, bir grup asker Ukrayna’ya girip Kiev yakınlarındaki Hostomel havaalanını korumaya çalışıp başarısız olduktan sonra, savaşın ilk günlerinde öldürülen tek oğlunun mezarı için en az bir hafta önce Deva’ya geliyor. Vücudundan geriye kalanlar birkaç hafta sonra Ryazan’a ulaştı.
Cenazesi 26. yaş gününden önce gelen oğlu hakkında, “Hasta olduğumda bile sıkılacağından endişe ettiğim için buraya geliyorum” dedi. Açıkça konuştuğu için cezalandırılacağından korktuğu için soyadını vermeyi reddetti.
Rusya’nın Ukrayna’daki savaşına karşı çıkan pek çok Batılı muhalif, Natalia gibi annelerin Başkan Vladimir V. Putin’e yönelik bir öfke dalgasının belkemiğini oluşturacağını ve ona karşı siyasi bir güce dönüşeceğini umuyordu. Ancak çatışmanın üzerinden 10 ay geçti, bu büyük ölçekte olmadı ve seçkin paraşütçü birimiyle tanınan yarım milyon nüfuslu bir şehir olan Ryazan’da kesinlikle olmadı.
Natalia, kayıpları en aza indirmek için işgalin “daha iyi planlanması gerektiğini” düşündüğünü, ancak Rusya’nın liderliğine kızgınlık göstermediğini söyledi. Ukrayna’ya atıfta bulunarak, “Bir şeyler yapılması gerekiyordu” dedi.
Ryazan Hava İndirme Komutanlığı Okulu’ndan geçen askerler.
Ukrayna’da öldürülen onlarca kişinin gömülü olduğu Ryazan’daki mezarlıkta bir Rus askerinin karla kaplı mezarı.
Bu tür devam eden destek, Bay Putin’in savaşına yönelik herhangi bir önemli iç darbeden kaçınma becerisinde çok önemli bir faktör oldu ve Ukrayna’daki hedeflerini gerçekleştirme taahhüdünü ikiye katlamasına izin verdi.
Natalia son ziyaretinde mezarlıkta yalnızdı, ancak gömülen askerlerin sayısına dair herhangi bir gösterge varsa, onun gibi yas tutan daha birçok anne var. Her birinde üç yeni mezar bulunan en az 20 sıra vardı.
Yine de birçok rivayete göre, iki askeri üsse ev sahipliği yapan Ryazan, bazıları ceset torbalarında dönse de adamlarını gururla savaşa gönderiyor.
Moskova’nın yaklaşık 100 mil güneybatısında bulunan şehir, özellikle paraşütçüleriyle gurur duyuyor. Ana yol boyunca logolarının devasa bir heykeli, şehri, Natalia’nın oğlunun da üyesi olduğu seçkin bir paraşütçü biriminin baş harfleri olan “VDV’nin evi” olarak kutluyor. Şehir merkezinde, birimin öğrencileri için genişleyen bir okul ve bitişiğinde bu tarihi kutlayan bir müze bulunur.
Uzun bir koridor, çeşitli askeri kampanyalara katılımını belgeliyor ve bu savaştan kalma eserler içeriyor.
Mezarlıktan şehir merkezine arabayla 20 dakika uzaklıkta bulunan Marina N. Doronina da savaşa destek verdi. 27 yaşındaki oğlu Vadim, Bay Putin’in Eylül ayı sonlarında Rusya’nın birkaç yüz bin kişiyi seferber edeceğini duyurmasından sadece birkaç gün sonra çağrıldı.
Biri ağır engelli olmak üzere diğer iki çocuğun bekar annesi, evde sağlık yardımcısı olan Bayan Doronina, maddi yardım ve fiziksel emek için en büyük oğluna bağlıdır. Çatısı “elek gibi sızdırıyor” ve kış gelmeden onu tamir etmeyi planlamıştı.
Marina N. Doronina’nın 27 yaşındaki oğlu Vadim, Putin’in Eylül ayı sonlarında Rusya’nın birkaç yüz bin kişiyi seferber edeceğini duyurmasından sadece birkaç gün sonra askere alındı.
İki askeri eğitim kampına sahip olan Ryazan, seçkin bir Rus paraşütçü birliğinin ana üssü.
“Şimdi çatımı kim tamir edecek?” diye sordu. “Sonbaharda benim çitimi de tamir edecekti.”
Ama savaşa gönderildiği için kızgın olmadığını söyledi. Genel olarak seferberliğe de karşı çıkmadı. Bunun yerine, oğlu için bir istisna olmasa da bir gecikme sağlayamayan “sisteme” kızgın olduğunu söyledi.
Ukrayna’daki Vadim ile WhatsApp sohbet platformu üzerinden iletişim kuruyor. Siperlerde asker arkadaşlarıyla vakit geçirdiği videolarını gönderiyor. Onun kamuflajlı fotoğraflarını görünce gurur duyduğunu söyledi.
Natalia’nın Ukrayna hakkındaki belirsiz iddiasını yineleyerek, “Bu durum bir şekilde çözülmeli,” dedi. Ancak yerel yetkililerin oğlunun seferberliğini yönetme biçiminden rahatsız olsa da, Bay Putin’e olan inancını dile getirdi.
“Cumhurbaşkanımız oldukça akıllı ve hala iyi bir iş çıkarıyor” dedi.
Devlet televizyonundaki ve birçok sıradan insan arasındaki propaganda programlarının dayattığı ortak bir temayı tekrarlayarak, “Batı”nın sadece Ukrayna’da savaşmakla kalmayıp, aynı zamanda savaşın sonuçlarını Rusya’dan daha beter çektiğine inandığını söyledi.
Batı hakkında “İnsanların orada hiçbir şeyi yok” dedi. “Mağazalarımıza gidin, her şeyimiz var. Bu bizi hiçbir şekilde etkilemiyor” dedi, ancak fiyatların biraz yükseldiğini kabul etti.
Önemli sayıda Rus aynı fikirde görünüyor. Birçoğu savaş hakkında alenen konuşmaktan korksa ve Kremlin’in anlatısını sık sık tekrarlasa da, bağımsız bir anket kuruluşu olan Levada Center tarafından bu ay yapılan bir anket, yüzde 70’ten fazlasının Rus Ordusunun faaliyetlerini “kesinlikle” veya “çoğunlukla” desteklediğini gösterdi. yüzde 64’ü ise ülkenin doğru yönde ilerlediğine inanıyor.
Ryazan şehrinde bir Lenin heykeli.
Aralık ayında Ryazan veya Voronej yönünden trenle Moskova’ya gelen askere alınmış askerler.
“Bütün bunlar çözülecek ve yakında her şey olağan olacak” diye ekledi.
Yine de Ukrayna sınırına sadece 300 mil uzaklıktaki Ryazan’da oldukça sıra dışı bir şey oldu. İki askeri tesisi, şehri savaşın başlamasından bu yana Rusya topraklarındaki en derin Ukrayna askeri saldırılarından birinin hedefi haline getirdi.
5 Aralık’ta, Sovyet yapımı iki insansız hava aracı daha doğuda, Ryazan’da ve Saratov kenti yakınlarındaki üslere düştü. Ryazan’da drone, stratejik bombardıman kuvvetleri için bir eğitim merkezi olan Dyagilevo Hava Üssü’nü hedef aldı. Rusya, insansız hava aracını yakaladığını ve vurduğunu söyledi, bu doğrulanamayan bir iddia, ancak süpersonik bir Tupolev Tu-22M saldırı bombardıman uçağına da zarar veren saldırıda üç kişinin öldüğünü ve beş kişinin yaralandığını kabul etti.
Rusya Savunma Bakanlığı Ukrayna’yı suçladı. Ukrayna, kasıtlı olarak belirsizliği koruyarak Rusya içindeki saldırıları açıkça kabul etmiyor.
Ukrayna’nın Rusya topraklarının çok içlerine saldırmasının nadir bir örneğiydi. Üsse yakın bir yerde, bazı sakinler insansız hava aracı saldırısı hakkında kayıtsız görünmeye çalıştı.
Dyagilevo mahallesindeki ana ulaşım merkezinde – çocukların bir Tupolev Tu-16 bombardıman uçağı heykelinin üzerinde oynadığı bir parkın karşısındaki sulu bir otobüs durağında – Valentina Petrovna adlı 70 yaşındaki bir kadın “hiçbir şey olmadığında” ısrar etti. korkmak.”
Geçen yıl hayatında Rusya’ya ve dünyaya sismik değişiklikler getiren bir şey değişti mi? Orduda birçok akrabası olduğunu söylemesine rağmen, “Hiçbir şey,” diye ısrar etti. “Çocuklarımızın bir an önce kazanmasını bekliyoruz”
Ancak 19 yaşında bir tıp öğrencisi olan Alina, biraz korku hissettiğini itiraf etti. 5 Aralık’ta patlamayı duyduğunda otobüs durağında duruyordu.
Ryazan’daki Hava İndirme Birlikleri Tarihi Müzesi’nin önünde.
Sergilenenler arasında, müze etiketlerinin “Ukrayna’nın silahsızlandırılması ve askerden arındırılması” olarak adlandırdığı sırada ölen bir askerin eşyaları da var.
“Her şey titriyordu” dedi ve bunun tekrar olabileceği korkusu tatil havasını etkiliyordu.
İnternet teknolojisi uzmanı Aleksandr Yurov’a göre insansız hava aracı olayı yerel halkın savaşa daha fazla ilgi göstermesine neden oldu. Savaşa karşı olan 34 yaşındaki Bay Yurov, “İnsanlar nihayet endişelenmeye başladı” dedi.
Bunun tekrarlanabileceğini düşünmek için nedenler var: Pazartesi günü Moskova, Saratov yakınlarındaki Engels üssü üzerinde başka bir Ukrayna insansız hava aracını düşürdüğünü ve üç personelin öldürüldüğünü söyledi.
Ancak Bay Yurov, genel olarak, tanıdığı birçok kişinin Ukrayna’ya daha fazla saldırı veya Batı’ya karşı daha aşırı önlemler alınması çağrısında bulunduğunu ve bunun onu korkuttuğunu söyledi.
Polisin onu savaş karşıtı bir poster tutarken yakalamasının ardından savaşın başladığı gün olan 24 Şubat’ta ve yine Bay Putin’in seferberliği ilan ettiği gün olan 21 Eylül’de dışarıdayken olmak üzere iki kez kısa süreli gözaltına alındığını söyledi. poster almaya hazırlanan bir kırtasiyeci.
Bay Yurov, “Burada insan haklarını desteklemek aşırılık olarak kabul ediliyor” dedi. Çağdaş Rusya’daki inançlarını ifade etmenin tek yolunun bu olduğunu söylediği için yabancı muhabirlerle konuşmaya hevesliydi.
Boş zamanlarını Ryazan bölgesine yerleşen Ukraynalı mültecilere yardım etmeye çalışarak geçiriyor.
Mülteci aileleri ve yerinden edilmelerinde rol oynayan Rus askerleri için giysi ve ürünler toplayan bir hayır kurumunu yöneten Yelena N. Samsonkina’ya göre, yaklaşık 200 Ukraynalı aile Ryazan’a yerleşti.
Savaşa karşı olan internet uzmanı Aleksandr Yurov, “İHA düştükten sonra insanlar nihayet endişelenmeye başladı” dedi.
Yelena N. Samsonkina, sağda ve Olga A. Obrosimenko, Ukrayna’dan gelen mültecilere ve Rus askerlerine yardım dağıtan hayır kurumlarında.
Bayan Samsonkina, örgütünün genel merkezinde, savaş çabalarını desteklemek için “İnsanlar burada daha birleşti” dedi.
Askerler için “Anneanneler çorap örüyor, çocuklar okulda mektup yazıyor” dedi.
Gönüllülerin Rus askerleri için termos veya diğer temel malzemeleri toplaması gerektiği göz önüne alındığında, ordunun yetersiz donanımlı olup olmadığı hakkındaki bir soruyu reddetti. Ordunun ihtiyaç duyduğu her şeye sahip olduğunu, ancak gönüllülerin bazı kalemleri askeri bürokrasiden daha hızlı temin edebildiğini söyledi.
Bayan Samsonkina, oğlunun seferber olabileceğini söyledi, bu kızını endişelendirdi. Ama dövüşmeye hazır olduğunu ve çağrılırsa kendisinin itiraz etmeyeceğini söyledi.
“ Böyle bir oğlum olduğu için mutluyum” dedi. “Bunun hakkında başka nasıl hissedebilirim? Tabii ki gerginim, çok endişeliyim. Ama onu vazgeçirecek değilim.”
Savaşın tamamen arkasında olduğunu söyledi.
İlk adımı Putin attı” dedi. “O yapmasaydı, kim bilir şimdi nerede olurduk?”
Aralık ayı başlarında, savaşın başlamasından bu yana Rusya topraklarındaki en derin askeri saldırılardan biri Ryazan’ı ve yakınlardaki Saratov şehrini vurdu ve üç kişi öldü.
-
Geçenlerde bir Cumartesi günü, Natalia adında bir kadın bir fırça aldı ve oğlunun çelenklerindeki yapışkan taze kar yığınlarını dikkatlice süpürdü. Bir hafta önce getirdiği, şimdi donmuş olan kırmızı karanfilleri kaldırdı ve mezarlık girişinden aldığı küçük bir Noel ağacıyla değiştirdi.
Natalia, bir grup asker Ukrayna’ya girip Kiev yakınlarındaki Hostomel havaalanını korumaya çalışıp başarısız olduktan sonra, savaşın ilk günlerinde öldürülen tek oğlunun mezarı için en az bir hafta önce Deva’ya geliyor. Vücudundan geriye kalanlar birkaç hafta sonra Ryazan’a ulaştı.
Cenazesi 26. yaş gününden önce gelen oğlu hakkında, “Hasta olduğumda bile sıkılacağından endişe ettiğim için buraya geliyorum” dedi. Açıkça konuştuğu için cezalandırılacağından korktuğu için soyadını vermeyi reddetti.
Rusya’nın Ukrayna’daki savaşına karşı çıkan pek çok Batılı muhalif, Natalia gibi annelerin Başkan Vladimir V. Putin’e yönelik bir öfke dalgasının belkemiğini oluşturacağını ve ona karşı siyasi bir güce dönüşeceğini umuyordu. Ancak çatışmanın üzerinden 10 ay geçti, bu büyük ölçekte olmadı ve seçkin paraşütçü birimiyle tanınan yarım milyon nüfuslu bir şehir olan Ryazan’da kesinlikle olmadı.
Natalia, kayıpları en aza indirmek için işgalin “daha iyi planlanması gerektiğini” düşündüğünü, ancak Rusya’nın liderliğine kızgınlık göstermediğini söyledi. Ukrayna’ya atıfta bulunarak, “Bir şeyler yapılması gerekiyordu” dedi.
Ryazan Hava İndirme Komutanlığı Okulu’ndan geçen askerler.
Ukrayna’da öldürülen onlarca kişinin gömülü olduğu Ryazan’daki mezarlıkta bir Rus askerinin karla kaplı mezarı.
Bu tür devam eden destek, Bay Putin’in savaşına yönelik herhangi bir önemli iç darbeden kaçınma becerisinde çok önemli bir faktör oldu ve Ukrayna’daki hedeflerini gerçekleştirme taahhüdünü ikiye katlamasına izin verdi.
Natalia son ziyaretinde mezarlıkta yalnızdı, ancak gömülen askerlerin sayısına dair herhangi bir gösterge varsa, onun gibi yas tutan daha birçok anne var. Her birinde üç yeni mezar bulunan en az 20 sıra vardı.
Yine de birçok rivayete göre, iki askeri üsse ev sahipliği yapan Ryazan, bazıları ceset torbalarında dönse de adamlarını gururla savaşa gönderiyor.
Moskova’nın yaklaşık 100 mil güneybatısında bulunan şehir, özellikle paraşütçüleriyle gurur duyuyor. Ana yol boyunca logolarının devasa bir heykeli, şehri, Natalia’nın oğlunun da üyesi olduğu seçkin bir paraşütçü biriminin baş harfleri olan “VDV’nin evi” olarak kutluyor. Şehir merkezinde, birimin öğrencileri için genişleyen bir okul ve bitişiğinde bu tarihi kutlayan bir müze bulunur.
Uzun bir koridor, çeşitli askeri kampanyalara katılımını belgeliyor ve bu savaştan kalma eserler içeriyor.
Mezarlıktan şehir merkezine arabayla 20 dakika uzaklıkta bulunan Marina N. Doronina da savaşa destek verdi. 27 yaşındaki oğlu Vadim, Bay Putin’in Eylül ayı sonlarında Rusya’nın birkaç yüz bin kişiyi seferber edeceğini duyurmasından sadece birkaç gün sonra çağrıldı.
Biri ağır engelli olmak üzere diğer iki çocuğun bekar annesi, evde sağlık yardımcısı olan Bayan Doronina, maddi yardım ve fiziksel emek için en büyük oğluna bağlıdır. Çatısı “elek gibi sızdırıyor” ve kış gelmeden onu tamir etmeyi planlamıştı.
Marina N. Doronina’nın 27 yaşındaki oğlu Vadim, Putin’in Eylül ayı sonlarında Rusya’nın birkaç yüz bin kişiyi seferber edeceğini duyurmasından sadece birkaç gün sonra askere alındı.
İki askeri eğitim kampına sahip olan Ryazan, seçkin bir Rus paraşütçü birliğinin ana üssü.
“Şimdi çatımı kim tamir edecek?” diye sordu. “Sonbaharda benim çitimi de tamir edecekti.”
Ama savaşa gönderildiği için kızgın olmadığını söyledi. Genel olarak seferberliğe de karşı çıkmadı. Bunun yerine, oğlu için bir istisna olmasa da bir gecikme sağlayamayan “sisteme” kızgın olduğunu söyledi.
Ukrayna’daki Vadim ile WhatsApp sohbet platformu üzerinden iletişim kuruyor. Siperlerde asker arkadaşlarıyla vakit geçirdiği videolarını gönderiyor. Onun kamuflajlı fotoğraflarını görünce gurur duyduğunu söyledi.
Natalia’nın Ukrayna hakkındaki belirsiz iddiasını yineleyerek, “Bu durum bir şekilde çözülmeli,” dedi. Ancak yerel yetkililerin oğlunun seferberliğini yönetme biçiminden rahatsız olsa da, Bay Putin’e olan inancını dile getirdi.
“Cumhurbaşkanımız oldukça akıllı ve hala iyi bir iş çıkarıyor” dedi.
Devlet televizyonundaki ve birçok sıradan insan arasındaki propaganda programlarının dayattığı ortak bir temayı tekrarlayarak, “Batı”nın sadece Ukrayna’da savaşmakla kalmayıp, aynı zamanda savaşın sonuçlarını Rusya’dan daha beter çektiğine inandığını söyledi.
Batı hakkında “İnsanların orada hiçbir şeyi yok” dedi. “Mağazalarımıza gidin, her şeyimiz var. Bu bizi hiçbir şekilde etkilemiyor” dedi, ancak fiyatların biraz yükseldiğini kabul etti.
Önemli sayıda Rus aynı fikirde görünüyor. Birçoğu savaş hakkında alenen konuşmaktan korksa ve Kremlin’in anlatısını sık sık tekrarlasa da, bağımsız bir anket kuruluşu olan Levada Center tarafından bu ay yapılan bir anket, yüzde 70’ten fazlasının Rus Ordusunun faaliyetlerini “kesinlikle” veya “çoğunlukla” desteklediğini gösterdi. yüzde 64’ü ise ülkenin doğru yönde ilerlediğine inanıyor.
Ryazan şehrinde bir Lenin heykeli.
Aralık ayında Ryazan veya Voronej yönünden trenle Moskova’ya gelen askere alınmış askerler.
“Bütün bunlar çözülecek ve yakında her şey olağan olacak” diye ekledi.
Yine de Ukrayna sınırına sadece 300 mil uzaklıktaki Ryazan’da oldukça sıra dışı bir şey oldu. İki askeri tesisi, şehri savaşın başlamasından bu yana Rusya topraklarındaki en derin Ukrayna askeri saldırılarından birinin hedefi haline getirdi.
5 Aralık’ta, Sovyet yapımı iki insansız hava aracı daha doğuda, Ryazan’da ve Saratov kenti yakınlarındaki üslere düştü. Ryazan’da drone, stratejik bombardıman kuvvetleri için bir eğitim merkezi olan Dyagilevo Hava Üssü’nü hedef aldı. Rusya, insansız hava aracını yakaladığını ve vurduğunu söyledi, bu doğrulanamayan bir iddia, ancak süpersonik bir Tupolev Tu-22M saldırı bombardıman uçağına da zarar veren saldırıda üç kişinin öldüğünü ve beş kişinin yaralandığını kabul etti.
Rusya Savunma Bakanlığı Ukrayna’yı suçladı. Ukrayna, kasıtlı olarak belirsizliği koruyarak Rusya içindeki saldırıları açıkça kabul etmiyor.
Ukrayna’nın Rusya topraklarının çok içlerine saldırmasının nadir bir örneğiydi. Üsse yakın bir yerde, bazı sakinler insansız hava aracı saldırısı hakkında kayıtsız görünmeye çalıştı.
Dyagilevo mahallesindeki ana ulaşım merkezinde – çocukların bir Tupolev Tu-16 bombardıman uçağı heykelinin üzerinde oynadığı bir parkın karşısındaki sulu bir otobüs durağında – Valentina Petrovna adlı 70 yaşındaki bir kadın “hiçbir şey olmadığında” ısrar etti. korkmak.”
Geçen yıl hayatında Rusya’ya ve dünyaya sismik değişiklikler getiren bir şey değişti mi? Orduda birçok akrabası olduğunu söylemesine rağmen, “Hiçbir şey,” diye ısrar etti. “Çocuklarımızın bir an önce kazanmasını bekliyoruz”
Ancak 19 yaşında bir tıp öğrencisi olan Alina, biraz korku hissettiğini itiraf etti. 5 Aralık’ta patlamayı duyduğunda otobüs durağında duruyordu.
Ryazan’daki Hava İndirme Birlikleri Tarihi Müzesi’nin önünde.
Sergilenenler arasında, müze etiketlerinin “Ukrayna’nın silahsızlandırılması ve askerden arındırılması” olarak adlandırdığı sırada ölen bir askerin eşyaları da var.
“Her şey titriyordu” dedi ve bunun tekrar olabileceği korkusu tatil havasını etkiliyordu.
İnternet teknolojisi uzmanı Aleksandr Yurov’a göre insansız hava aracı olayı yerel halkın savaşa daha fazla ilgi göstermesine neden oldu. Savaşa karşı olan 34 yaşındaki Bay Yurov, “İnsanlar nihayet endişelenmeye başladı” dedi.
Bunun tekrarlanabileceğini düşünmek için nedenler var: Pazartesi günü Moskova, Saratov yakınlarındaki Engels üssü üzerinde başka bir Ukrayna insansız hava aracını düşürdüğünü ve üç personelin öldürüldüğünü söyledi.
Ancak Bay Yurov, genel olarak, tanıdığı birçok kişinin Ukrayna’ya daha fazla saldırı veya Batı’ya karşı daha aşırı önlemler alınması çağrısında bulunduğunu ve bunun onu korkuttuğunu söyledi.
Polisin onu savaş karşıtı bir poster tutarken yakalamasının ardından savaşın başladığı gün olan 24 Şubat’ta ve yine Bay Putin’in seferberliği ilan ettiği gün olan 21 Eylül’de dışarıdayken olmak üzere iki kez kısa süreli gözaltına alındığını söyledi. poster almaya hazırlanan bir kırtasiyeci.
Bay Yurov, “Burada insan haklarını desteklemek aşırılık olarak kabul ediliyor” dedi. Çağdaş Rusya’daki inançlarını ifade etmenin tek yolunun bu olduğunu söylediği için yabancı muhabirlerle konuşmaya hevesliydi.
Boş zamanlarını Ryazan bölgesine yerleşen Ukraynalı mültecilere yardım etmeye çalışarak geçiriyor.
Mülteci aileleri ve yerinden edilmelerinde rol oynayan Rus askerleri için giysi ve ürünler toplayan bir hayır kurumunu yöneten Yelena N. Samsonkina’ya göre, yaklaşık 200 Ukraynalı aile Ryazan’a yerleşti.
Savaşa karşı olan internet uzmanı Aleksandr Yurov, “İHA düştükten sonra insanlar nihayet endişelenmeye başladı” dedi.
Yelena N. Samsonkina, sağda ve Olga A. Obrosimenko, Ukrayna’dan gelen mültecilere ve Rus askerlerine yardım dağıtan hayır kurumlarında.
Bayan Samsonkina, örgütünün genel merkezinde, savaş çabalarını desteklemek için “İnsanlar burada daha birleşti” dedi.
Askerler için “Anneanneler çorap örüyor, çocuklar okulda mektup yazıyor” dedi.
Gönüllülerin Rus askerleri için termos veya diğer temel malzemeleri toplaması gerektiği göz önüne alındığında, ordunun yetersiz donanımlı olup olmadığı hakkındaki bir soruyu reddetti. Ordunun ihtiyaç duyduğu her şeye sahip olduğunu, ancak gönüllülerin bazı kalemleri askeri bürokrasiden daha hızlı temin edebildiğini söyledi.
Bayan Samsonkina, oğlunun seferber olabileceğini söyledi, bu kızını endişelendirdi. Ama dövüşmeye hazır olduğunu ve çağrılırsa kendisinin itiraz etmeyeceğini söyledi.
“ Böyle bir oğlum olduğu için mutluyum” dedi. “Bunun hakkında başka nasıl hissedebilirim? Tabii ki gerginim, çok endişeliyim. Ama onu vazgeçirecek değilim.”
Savaşın tamamen arkasında olduğunu söyledi.
İlk adımı Putin attı” dedi. “O yapmasaydı, kim bilir şimdi nerede olurduk?”
Aralık ayı başlarında, savaşın başlamasından bu yana Rusya topraklarındaki en derin askeri saldırılardan biri Ryazan’ı ve yakınlardaki Saratov şehrini vurdu ve üç kişi öldü.
-