MYKOLAIV, Ukrayna — Elizaveta Kachuk, her zaman başarılı olmayan günlük bir ritüel olan içme suyu için sırada beklerken, şehrini bombalayan Ruslara lanet okudu. Ama aynı zamanda Ukraynalı arkadaşlarının hala onu çalıştırmasından duyduğu hoşnutsuzluğu dile getirdi.
Yerel liderlerin temel hizmetleri geri getirememesinden bıktı. Bazen temiz su dağıtan tankerler, o onlara ulaşamadan kuruyor ve o eve eli boş dönüyor.
“Evet, Rusya boruları havaya uçurdu, ancak çok şey liderlerimize bağlı” dedi. “Parayı gerektiği gibi harcasalardı, bu sorunu yaşamazdık.”
Hayal kırıklığında yalnız değil. Artık musluklardan turuncu renkli tuzlu su fışkırdığı ve elektriğin yanıp söndüğü Mykolaiv sakinleri, suçun Rusların olduğunu ve neredeyse her gün yapılan bombardımanın farkında olsalar bile, onarımlarla ilgili ilerleme kaydedilmediği konusunda homurdanıyorlar. şehrin geri yüklenmesi hizmetlerini zorlaştırıyor.
Şehrin sıkıntıları, onu Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in Ukrayna’yı yenme stratejisinde isteksiz bir test vakası haline getirdi. Savaş alanında zaferler kazanmaya çalışırken, sadece savaşın ilk tam kışı yaklaşırken insanları perişan etmekle kalmayıp, Ukraynalılar arasında bölünmeyi körüklemeyi umarak Ukrayna yaşamını alçaltan bir yaklaşım benimsedi. Yerel yetkililer için yönetimi karmaşık hale getirir.
Bir Karadeniz limanı olan Mykolaiv’in bombalanması, ülke çapında elektrik, ısıtma ve su altyapısını füzeler ve insansız hava araçlarıyla hedef alan daha büyük bir kampanyanın parçası. Grevler bu ay hızlanarak başkent Kiev’de elektrik kesintilerine, kuzeyde Chernihiv’de ve güneyde Zaporizhzhia’da yıkıma neden oldu.
Tuzlu suyun artık musluklardan aktığı Mykolaiv’de bir su kulesi.
Kimyagerler Çarşamba günü su kalitesini test ediyor.
Başkan Volodymyr Zelensky, Ukrayna’nın elektrik altyapısının üçte birinin şu anda hasarlı olduğunu söyledi.
Bazı Ukraynalılar, savaş alanındaki çatışmalarla hiçbir ilgisi olmayan saldırıları, Rusya’nın yalnızca sivilleri korkutmak ve Putin’in bocalayan savaşına yönelik yerel eleştirmenleri yatıştırmak için yaptığı mantıksız saldırılar olarak görüyor. Birçoğu zorluklara dayanmaya ve düşmana teslim olmamaya yemin ediyor.
Savaşın Durumu
On yıl önce ABD’nin Irak’taki yeniden yapılanma politikasına liderlik eden eski bir Amerikalı diplomat olan Daniel Speckhard, saldırıların, Rusların sorumlu olduğu açık olsa da, zamanla Ukraynalılar arasında kendi hükümetlerine karşı öfke uyandırmayı amaçlayabileceğini söyledi.
Aynı dinamik Irak’ta da var, dedi: Elektrik şebekesini sabote edenlerin hükümetin muhalifleri olmasına rağmen, pek çok Iraklı, ABD destekli hükümeti, onu restore edememekle suçladı.
Bay Speckhard, Rusya’nın altyapıya yönelik saldırıları hakkında “Bu tür sinsi bir şey, bunun nasıl oynandığını görüyorum” dedi. “İnsanlar sadece morallerini bozup pencerelerinin önüne beyaz bayrak asmazlar. Putin böyle çalışmıyor. Yerel siyasi sistem üzerinden çalışıyor. İnsanlar siyasi liderlerinden memnun değiller ve liderler dikkatleri savaştan başka yöne çekmek zorunda kalıyor.”
Ortak bir muslukta kıt su toplamak.
İçmek ve yemek pişirmek için su toplamak günlük bir ritüel haline geldi.
Mykolaiv şehri buna bir örnektir. Nisan ayında Rus ordusu, muhtemelen sivil nüfusu dışarı atmayı ve yakalanmayı kolaylaştırmayı umarak şehri besleyen tüm tatlı su borularını havaya uçurdu. Şehir yönetimi son çare olarak boruları Karadeniz’in bir ağzına bağlayarak yanıt verdi ve evlere tuzlu su pompalamaya başladı.
İçme suyunun olmaması, nispeten varlıklı bir şehrin sakinlerini, parklarda veya kilise bahçelerinde kurulan ve yardım kuruluşları tarafından doldurulan kuyulardan ve tanklardan su çekmenin bir ortaçağ rutinine sürükledi.
Son bir akşamın solan ışığında, şehrin iş sonrası rutininin bir parçası olan arka sokakta ağaçların altında bir su hattı oluştu. Plastik su şişelerinden geçen arabaların farları parlıyordu.
Bir düzine görüşmede, bölge sakinleri şehir liderlerine karşı bazı memnuniyetsizliklerini ve aynı zamanda Rus saldırganlığına karşı olduklarını ifade ettiler.
Savaş patlak verdiğinde işini kaybetmeden önce bir bankada finansal analist olarak çalışan Bayan Kachuk, “Teröristlerle pazarlık yapmamalıyız” dedi.
“Ateşkes istemiyoruz. Zafer istiyoruz,” diye ekledi, akşam için son üç su koşusunu yaparken.
Bir kanalizasyon arıtma pompa istasyonu.
Çarşamba günü bir belediye çalışanı, Rus bombardımanından zarar gören su şebekesini onarıyor.
Yine de, füze barajları devam ederken temel hizmetler olmadan aylarca yaşamanın zarar verdiğini söyledi. “Kendimizi ikinci sınıf insanlar gibi hissediyoruz” dedi. “Fakir değildik. Her yıl plaj tatili yapardık.”
Alman çobanları Ukrayna’da ödüller kazanan köpek yetiştiricisi Halina Komisarenko, ailesi ve genişleyen arka bahçedeki köpek kulübesi için su taşıyor. Ruslara “insanlar daha çok kızıyor”, dedi zorluktan. “Onlardan daha çok nefret ediyoruz. Rusya’da olmaktansa karanlıkta ve soğukta oturmayı tercih ederim.”
Bölgenin Ukrayna askeri valisi Vitalii Kim’in ofisine göre, Şubat ayında tam ölçekli işgalin başlamasından bu yana Rusya, Salı günü itibarıyla bölgedeki sivil altyapıyı roket, topçu ve füzelerle yaklaşık 12.700 kez vurdu. Buna 89 hastane ve klinik, 964 doğal gaz borusu veya pompa istasyonu ve 30 su dağıtım tesisine yönelik grevler de dahildir.
Bay Kim bir röportajda, “Ülkemizde kötü bir bilgi alanı oluşturmak için sivil altyapıya saldırıyorlar ve halkımızın tartışacağını, cumhurbaşkanımızdan Rusya ile müzakere etmesini talep edeceklerini umuyorlar” dedi.
Ancak bu başarısız bir çaba, dedi ve sakinlerin çoğunu kendi hükümetlerine karşı döndürmedi. Halkımızla konuşuyoruz ve ‘Rusya su kaynağını yok etti’ diye açıklıyoruz” dedi.
Şehirde bir nehrin yanında bir su istasyonu.
Halina Komisarenko, yağmur suyu toplama sistemini gösteriyor.
Kiev Uluslararası Sosyoloji Enstitüsü tarafından geçen hafta yayınlanan ulusal bir anket, Ukraynalıların yüzde 86’sının füze saldırıları devam etse bile Rus işgaline karşı askeri harekatı sürdürmeyi desteklediğini gösterdi. Ancak, bombardımanın daha yoğun olduğu doğu Ukrayna’da destek yüzde 69 ile daha düşüktü.
İşgalden önce, Karadeniz kıyısında bir haliç oluşturduğu Buh Nehri’nin kıyısında yer alan Mykolaiv şehri, şu anda kontrol edilen topraklara geçen iki boru aracılığıyla günde yaklaşık 31 milyon galon tatlı su pompalıyordu. Rus kuvvetleri tarafından. Ruslar onları ayırdığında, Ukraynalı yetkililer doğaçlama yapmaya ve deniz suyuna boru çekmeye zorlandı.
Şehrin su işleri müdürü Borys Dudenko, “Su, savaşın başka bir silahıdır” dedi.
Kaşıntılı bir tuz patina bıraksa da duş mümkündür. Diş fırçalama tavsiye edilmez. Suya portakal rengini veren pas ve diğer mineraller alerjik reaksiyonlara neden olur. Yemek hazırlamak, bahçeyi sulamak veya çamaşır makinesini çalıştırmak için kullanılması söz konusu değildir.
Bay Dudenko bir röportajda, “Ne yazık ki artık bu şekilde yaşıyoruz” dedi. “Neyse ki çoğu insan anlıyor ve işgalciyi suçluyor, saldırganı suçluyor. Bazı insanlar her zaman şikayet edecek. Ve beni suçluyorlar ve belediye başkanını hayatlarını perişan ettiği için suçluyorlar.”
Bay Dudenko, Mykolaiv’in deneyinden önce su şebekesinde deniz suyunu dolaşan modern bir şehirden habersiz olduğunu söyledi. Sakinler ellerinden gelenin en iyisini yapıyorlar, ama aynı zamanda bıkmış durumdalar.
Çok katlı bir dairede yeni doğmuş bir bebeğe bakan Yulia Kravets, “Böyle yaşamak imkansız” dedi. Kocası Oleksandr, bebeği yıkamak, yemek hazırlamak ve içmek için her gün galonlarca su taşıyor.
“Elektrik kesiliyor, su kesiliyor ve bundan birilerinin sorumlu olması gerekiyor” dedi. “Belediye başkanımızı suçluyoruz”
Oleksandr Kravets, çarşamba günü eşi ve yeni doğan bebekleriyle birlikte yaşadığı yüksek apartman dairesine su taşıyor.
Maria Varenikova, Mykolaiv’den gelen haberlere katkıda bulundu.
-
Yerel liderlerin temel hizmetleri geri getirememesinden bıktı. Bazen temiz su dağıtan tankerler, o onlara ulaşamadan kuruyor ve o eve eli boş dönüyor.
“Evet, Rusya boruları havaya uçurdu, ancak çok şey liderlerimize bağlı” dedi. “Parayı gerektiği gibi harcasalardı, bu sorunu yaşamazdık.”
Hayal kırıklığında yalnız değil. Artık musluklardan turuncu renkli tuzlu su fışkırdığı ve elektriğin yanıp söndüğü Mykolaiv sakinleri, suçun Rusların olduğunu ve neredeyse her gün yapılan bombardımanın farkında olsalar bile, onarımlarla ilgili ilerleme kaydedilmediği konusunda homurdanıyorlar. şehrin geri yüklenmesi hizmetlerini zorlaştırıyor.
Şehrin sıkıntıları, onu Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’in Ukrayna’yı yenme stratejisinde isteksiz bir test vakası haline getirdi. Savaş alanında zaferler kazanmaya çalışırken, sadece savaşın ilk tam kışı yaklaşırken insanları perişan etmekle kalmayıp, Ukraynalılar arasında bölünmeyi körüklemeyi umarak Ukrayna yaşamını alçaltan bir yaklaşım benimsedi. Yerel yetkililer için yönetimi karmaşık hale getirir.
Bir Karadeniz limanı olan Mykolaiv’in bombalanması, ülke çapında elektrik, ısıtma ve su altyapısını füzeler ve insansız hava araçlarıyla hedef alan daha büyük bir kampanyanın parçası. Grevler bu ay hızlanarak başkent Kiev’de elektrik kesintilerine, kuzeyde Chernihiv’de ve güneyde Zaporizhzhia’da yıkıma neden oldu.
Tuzlu suyun artık musluklardan aktığı Mykolaiv’de bir su kulesi.
Kimyagerler Çarşamba günü su kalitesini test ediyor.
Başkan Volodymyr Zelensky, Ukrayna’nın elektrik altyapısının üçte birinin şu anda hasarlı olduğunu söyledi.
Bazı Ukraynalılar, savaş alanındaki çatışmalarla hiçbir ilgisi olmayan saldırıları, Rusya’nın yalnızca sivilleri korkutmak ve Putin’in bocalayan savaşına yönelik yerel eleştirmenleri yatıştırmak için yaptığı mantıksız saldırılar olarak görüyor. Birçoğu zorluklara dayanmaya ve düşmana teslim olmamaya yemin ediyor.
Savaşın Durumu
- Yükselme Korkuları: Başkan Biden, Rusya’ya Ukrayna’da taktik nükleer silah kullanmanın “ciddi bir hata” olacağı uyarısını yineledi. Batılı yetkililerin Moskova’nın Kiev’in sözde kirli bombayı patlatmaya hazırlandığına dair yanlış iddialarda bulunarak savaşı tırmandırmak için bir bahane yaratmaya çalıştığını söylemesi üzerine yaptığı açıklamalar geldi.
- Drone Karşı Savaş: Rusya, son haftalarda İran yapımı insansız hava araçlarıyla Ukrayna şehirlerini terörize etmeye başladığından beri, Ukrayna odağını yoğun bir insansız hava aracı stratejisine çevirdi. Aceleyle toplanan çaba şaşırtıcı derecede başarılı oldu.
- Yıkılmış Bir Ülke :Kurtarılmış kasabalara dönen Ukraynalılar, şaşırtıcı ölçekte yıkım, hayati hizmetler kesintisi ve önlerinde ölümcül bir kış beklentisiyle karşı karşıya.
- Yeni Bir Cephe?: Rusya’nın batı komşusu Beyaz Rusya’ya binlerce asker yığması, Moskova’nın savaşta yeni bir cephe açmayı planlayabileceğine dair korkuları artırıyor. Ancak Kiev ve Washington’daki yetkililer, birikimin ciddi bir tehdit oluşturup oluşturmadığı konusunda şüphe uyandırıyor.
On yıl önce ABD’nin Irak’taki yeniden yapılanma politikasına liderlik eden eski bir Amerikalı diplomat olan Daniel Speckhard, saldırıların, Rusların sorumlu olduğu açık olsa da, zamanla Ukraynalılar arasında kendi hükümetlerine karşı öfke uyandırmayı amaçlayabileceğini söyledi.
Aynı dinamik Irak’ta da var, dedi: Elektrik şebekesini sabote edenlerin hükümetin muhalifleri olmasına rağmen, pek çok Iraklı, ABD destekli hükümeti, onu restore edememekle suçladı.
Bay Speckhard, Rusya’nın altyapıya yönelik saldırıları hakkında “Bu tür sinsi bir şey, bunun nasıl oynandığını görüyorum” dedi. “İnsanlar sadece morallerini bozup pencerelerinin önüne beyaz bayrak asmazlar. Putin böyle çalışmıyor. Yerel siyasi sistem üzerinden çalışıyor. İnsanlar siyasi liderlerinden memnun değiller ve liderler dikkatleri savaştan başka yöne çekmek zorunda kalıyor.”
Ortak bir muslukta kıt su toplamak.
İçmek ve yemek pişirmek için su toplamak günlük bir ritüel haline geldi.
Mykolaiv şehri buna bir örnektir. Nisan ayında Rus ordusu, muhtemelen sivil nüfusu dışarı atmayı ve yakalanmayı kolaylaştırmayı umarak şehri besleyen tüm tatlı su borularını havaya uçurdu. Şehir yönetimi son çare olarak boruları Karadeniz’in bir ağzına bağlayarak yanıt verdi ve evlere tuzlu su pompalamaya başladı.
İçme suyunun olmaması, nispeten varlıklı bir şehrin sakinlerini, parklarda veya kilise bahçelerinde kurulan ve yardım kuruluşları tarafından doldurulan kuyulardan ve tanklardan su çekmenin bir ortaçağ rutinine sürükledi.
Son bir akşamın solan ışığında, şehrin iş sonrası rutininin bir parçası olan arka sokakta ağaçların altında bir su hattı oluştu. Plastik su şişelerinden geçen arabaların farları parlıyordu.
Bir düzine görüşmede, bölge sakinleri şehir liderlerine karşı bazı memnuniyetsizliklerini ve aynı zamanda Rus saldırganlığına karşı olduklarını ifade ettiler.
Savaş patlak verdiğinde işini kaybetmeden önce bir bankada finansal analist olarak çalışan Bayan Kachuk, “Teröristlerle pazarlık yapmamalıyız” dedi.
“Ateşkes istemiyoruz. Zafer istiyoruz,” diye ekledi, akşam için son üç su koşusunu yaparken.
Bir kanalizasyon arıtma pompa istasyonu.
Çarşamba günü bir belediye çalışanı, Rus bombardımanından zarar gören su şebekesini onarıyor.
Yine de, füze barajları devam ederken temel hizmetler olmadan aylarca yaşamanın zarar verdiğini söyledi. “Kendimizi ikinci sınıf insanlar gibi hissediyoruz” dedi. “Fakir değildik. Her yıl plaj tatili yapardık.”
Alman çobanları Ukrayna’da ödüller kazanan köpek yetiştiricisi Halina Komisarenko, ailesi ve genişleyen arka bahçedeki köpek kulübesi için su taşıyor. Ruslara “insanlar daha çok kızıyor”, dedi zorluktan. “Onlardan daha çok nefret ediyoruz. Rusya’da olmaktansa karanlıkta ve soğukta oturmayı tercih ederim.”
Bölgenin Ukrayna askeri valisi Vitalii Kim’in ofisine göre, Şubat ayında tam ölçekli işgalin başlamasından bu yana Rusya, Salı günü itibarıyla bölgedeki sivil altyapıyı roket, topçu ve füzelerle yaklaşık 12.700 kez vurdu. Buna 89 hastane ve klinik, 964 doğal gaz borusu veya pompa istasyonu ve 30 su dağıtım tesisine yönelik grevler de dahildir.
Bay Kim bir röportajda, “Ülkemizde kötü bir bilgi alanı oluşturmak için sivil altyapıya saldırıyorlar ve halkımızın tartışacağını, cumhurbaşkanımızdan Rusya ile müzakere etmesini talep edeceklerini umuyorlar” dedi.
Ancak bu başarısız bir çaba, dedi ve sakinlerin çoğunu kendi hükümetlerine karşı döndürmedi. Halkımızla konuşuyoruz ve ‘Rusya su kaynağını yok etti’ diye açıklıyoruz” dedi.
Şehirde bir nehrin yanında bir su istasyonu.
Halina Komisarenko, yağmur suyu toplama sistemini gösteriyor.
Kiev Uluslararası Sosyoloji Enstitüsü tarafından geçen hafta yayınlanan ulusal bir anket, Ukraynalıların yüzde 86’sının füze saldırıları devam etse bile Rus işgaline karşı askeri harekatı sürdürmeyi desteklediğini gösterdi. Ancak, bombardımanın daha yoğun olduğu doğu Ukrayna’da destek yüzde 69 ile daha düşüktü.
İşgalden önce, Karadeniz kıyısında bir haliç oluşturduğu Buh Nehri’nin kıyısında yer alan Mykolaiv şehri, şu anda kontrol edilen topraklara geçen iki boru aracılığıyla günde yaklaşık 31 milyon galon tatlı su pompalıyordu. Rus kuvvetleri tarafından. Ruslar onları ayırdığında, Ukraynalı yetkililer doğaçlama yapmaya ve deniz suyuna boru çekmeye zorlandı.
Şehrin su işleri müdürü Borys Dudenko, “Su, savaşın başka bir silahıdır” dedi.
Kaşıntılı bir tuz patina bıraksa da duş mümkündür. Diş fırçalama tavsiye edilmez. Suya portakal rengini veren pas ve diğer mineraller alerjik reaksiyonlara neden olur. Yemek hazırlamak, bahçeyi sulamak veya çamaşır makinesini çalıştırmak için kullanılması söz konusu değildir.
Bay Dudenko bir röportajda, “Ne yazık ki artık bu şekilde yaşıyoruz” dedi. “Neyse ki çoğu insan anlıyor ve işgalciyi suçluyor, saldırganı suçluyor. Bazı insanlar her zaman şikayet edecek. Ve beni suçluyorlar ve belediye başkanını hayatlarını perişan ettiği için suçluyorlar.”
Bay Dudenko, Mykolaiv’in deneyinden önce su şebekesinde deniz suyunu dolaşan modern bir şehirden habersiz olduğunu söyledi. Sakinler ellerinden gelenin en iyisini yapıyorlar, ama aynı zamanda bıkmış durumdalar.
Çok katlı bir dairede yeni doğmuş bir bebeğe bakan Yulia Kravets, “Böyle yaşamak imkansız” dedi. Kocası Oleksandr, bebeği yıkamak, yemek hazırlamak ve içmek için her gün galonlarca su taşıyor.
“Elektrik kesiliyor, su kesiliyor ve bundan birilerinin sorumlu olması gerekiyor” dedi. “Belediye başkanımızı suçluyoruz”
Oleksandr Kravets, çarşamba günü eşi ve yeni doğan bebekleriyle birlikte yaşadığı yüksek apartman dairesine su taşıyor.
Maria Varenikova, Mykolaiv’den gelen haberlere katkıda bulundu.
-