ROMA — 17. yüzyıl Floransa’sında Yahudilerin yaşamı oldukça kısıtlıydı. Yaklaşık 200 aileyi barındıran bir futbol sahası büyüklüğündeki sıkışık bir alan olan bir gettoya kapatıldılar.
Sadece paçavracılık gibi belirli mesleklerde çalışabiliyorlardı ve mimarlık gibi alanlara kapı açabilecek profesyonel loncalara veya şirketlere katılmalarına izin verilmiyor. Hristiyanlarla etkileşimleri sıkı bir şekilde düzenlenmiştir.
Ünlü ressam Giorgio Vasari’nin kurduğu prestijli bir akademinin kart taşıyan bir üyesi olan Yahudi ressam Jona Ostiglio’nun hayatı bu nedenle bilim adamlarının kafasını karıştırıyor. Medici sarayında bir ressam olan Ostiglio’nun varlığı şimdiye kadar neredeyse bilinmiyordu.
Uffizi Galerisi’nin direktörü Eike Schmidt, Çarşamba günü Ostiglio’yu ve çalışmalarını tarihi unutulmaktan kurtarmayı amaçlayan bir konferanstan önce, “Bu oldukça büyük bir keşif,” dedi. Ostiglio’ya atfedilen birkaç parça, Uffizi’nin dünyaca ünlü koleksiyonundadır. “Bu sanatçı hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorduk,” diye ekledi Bay Schmidt, “işleri olmayan bir sanatçı. ”
1620-1630 yılları arasında doğduğu ve 1695’ten sonra öldüğüne inanılan Ostiglio, Yahudilere normalde bu tür fırsatların tanınmadığı bir dönemde, İtalya’nın en güçlü ailelerinden bazıları için Floransa’da çalışan profesyonel bir ressamdı.
Medici Arşiv Projesi’nin Yahudi çalışmaları programı direktörü Piergabriele Mancuso, “Kuralların bir istisnası mıydı yoksa o zamanlar bildiğimizden daha yaygın mıydı – bu soru açık kalıyor” dedi. Çarşamba günü Uffizi.
Profesör Mancuso, Uffizi’nin gelecek yılın sonlarında ev sahipliği yapacağı Floransa’daki Yahudi gettosu üzerine bir sergiyi araştırırken Ostiglio’ya rastladı. Edebi ve arşiv kaynaklarından Ostiglio’nun bir profilini bir araya getirdi.
Ostiglio’nun “Peyzaj, Dışişleri Bakanlığı”. İtalya’daki bilim adamları, sanatçıyla ilgili yeni araştırmayı tarihsel olarak önemli olarak tasvir ettiler. Kredi… Gallerie degli Uffizi
Sanatçı, 30’lu yaşlarının başından başlayarak, o dönem için nispeten geç hayatta resim yapmaya başladı. Kendi kendini yetiştirmiş, büyük ustaları kopyalamakta o kadar iyiydi ki, bir vakanüvis onun kopyalarını orijinallerinden ayırmanın imkansız olduğunu söyledi. Floransa’daki hareketli bir resim stüdyosuyla ilişkisi vardı ve genç ve zengin bir Hıristiyan dul kadınla yaşadığı ve neredeyse bir keşişin elinde hayatına mal olan eziyetli bir aşk ilişkisi nedeniyle bazı skandallara neden oldu. (Uzun Hikaye.)
Profesör Mancuso, “Elimizdeki fikir, benzersiz, Hıristiyan ortamına oldukça aşina ve kendisini daha ortodoks bir şekilde davranmasını sağlayacak hahamlık yasalarından uzaklaştırmaktan korkmayan bir Yahudi” dedi. “Davranışları, zamanın Yahudi ve Hıristiyan toplumunun dışındaydı.”
Çalışmalarının ayrıntılı açıklamalarını Uffizi’de bir arka tarihçi ve küratör olan Maria Sframeli’nin işaretlediği resimlerle karşılaştıran Profesör Mancuso, Ostiglio’nun yaptığına inandığı sekiz eserin izini sürmeyi başardı. Balıkların natürmortlarını ve birkaç manzara resmini içerirler.
Bayan Sframeli, “Bu ressamın ortaya çıkabilmesine çok sevindim,” dedi. “Şimdi onun bazı eserlerini gün ışığına çıkardık.”
Profesör Mancuso, Ostiglio’nun, Floransa’nın soylu klanları için çalıştığını ve “takdir edildiğini” doğrulayan, şehirdeki devlet arşivlerinin okuma odasında asılı duran, Floransa’nın aristokrat Mannelli ailesinin devasa soy ağacını da çizdiğini söyledi.
İtalya’daki bilim adamları, Ostiglio hakkındaki araştırmayı tarihsel olarak önemli olarak tasvir ettiler.
Trieste’deki Miramare Kalesi ve Parkı tarihi müzesinin müdürü ve Nahon Müzesi’nin eski baş küratörü Andreina Contessa, “Yahudilerin kuyumcu veya ressam olmasına veya herhangi bir loncanın parçası olmasına izin verilmedi, bu yüzden bu oldukça sıra dışı” dedi. Kudüs’te İtalyan Yahudi Arka
Freie Universität Berlin’de Yahudilik sosyolojisi profesörü ve 2019’da Yahudiler ve Rönesans konulu bir serginin eş küratörü olan Silvana Greco, Ostiglio’nun hikayesinin Yahudiler ve Hıristiyanlar arasında var olan etkileşimlerin ve Yahudi kültürünün öneminin altını çizdiğini söyledi. “resim dahil” sanatsal biçimler.
“Balık ve Yengeçlerle Natürmort, San Salvi’deki San Michele Kilisesi.” Kredi… Gallerie degli Uffizi
“Yahudi ve Katolik dünyasının hayatı bölünmüş olsa da yapıcı fikir alışverişleri olabilir” dedi.
Profesör Mancuso, Ostiglio’nun o zamanlar İtalya’da çalışan tek Yahudi sanatçı olmadığını söyledi. Ancak kısıtlamalar nedeniyle Yahudiler daha zanaatkar işlere gönderildi. Ostiglio ise profesyonel bir ressamdı ve bu şekilde tanınıyordu.
“Kural loncalara giremeyecekleriydi – çalışamayacakları değil; Yapabilirlerdi, ama isimlerini imzalamadan çalıştılar,” dedi Bayan Contessa, ışıklı el yazmaları üzerinde çalışan katiplere atıfta bulunarak. (Loncalar ticaret için profesyonel derneklerdi.)
Profesör Mancuso, hem ahşap hem de mermerde çalışan Yahudi heykeltıraşlardan alıntı yaptı. Ancak sanatçı olarak değil, zanaatkâr olarak görüldüklerini söyledi.
Profesör Mancuso, bildiği kadarıyla Ostiglio’nun 20. yüzyıla kadar Vasari tarafından kurulan ve Medici büyük düklerinin sponsor olduğu prestijli Güzel Sanatlar Akademisi’nin tek Yahudi üyesi olarak kaldığını söyledi.
Berlin Üniversitesi’nde Yahudi çalışmaları profesörü olan Giulio Busi, “Akademi, kurumsal arka ve Medici’nin en yüksek seviyesini temsil ediyordu, bu nedenle üye olmak son derece önemliydi” dedi.
Yeni araştırma, sanatçının başka eserlerinin ortaya çıkıp çıkmadığını görmek için diğer Floransalı ailelerin arşivlerini inceleyecek. Profesör Mancuso, “Zaman alacak ama imkansız değil” dedi.
Uffizi’den Bay Schmidt, “Belki birinin evinde Jona Ostiglio’nun bir tablosu vardır,” diye şaka yaptı.
-
Sadece paçavracılık gibi belirli mesleklerde çalışabiliyorlardı ve mimarlık gibi alanlara kapı açabilecek profesyonel loncalara veya şirketlere katılmalarına izin verilmiyor. Hristiyanlarla etkileşimleri sıkı bir şekilde düzenlenmiştir.
Ünlü ressam Giorgio Vasari’nin kurduğu prestijli bir akademinin kart taşıyan bir üyesi olan Yahudi ressam Jona Ostiglio’nun hayatı bu nedenle bilim adamlarının kafasını karıştırıyor. Medici sarayında bir ressam olan Ostiglio’nun varlığı şimdiye kadar neredeyse bilinmiyordu.
Uffizi Galerisi’nin direktörü Eike Schmidt, Çarşamba günü Ostiglio’yu ve çalışmalarını tarihi unutulmaktan kurtarmayı amaçlayan bir konferanstan önce, “Bu oldukça büyük bir keşif,” dedi. Ostiglio’ya atfedilen birkaç parça, Uffizi’nin dünyaca ünlü koleksiyonundadır. “Bu sanatçı hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorduk,” diye ekledi Bay Schmidt, “işleri olmayan bir sanatçı. ”
1620-1630 yılları arasında doğduğu ve 1695’ten sonra öldüğüne inanılan Ostiglio, Yahudilere normalde bu tür fırsatların tanınmadığı bir dönemde, İtalya’nın en güçlü ailelerinden bazıları için Floransa’da çalışan profesyonel bir ressamdı.
Medici Arşiv Projesi’nin Yahudi çalışmaları programı direktörü Piergabriele Mancuso, “Kuralların bir istisnası mıydı yoksa o zamanlar bildiğimizden daha yaygın mıydı – bu soru açık kalıyor” dedi. Çarşamba günü Uffizi.
Profesör Mancuso, Uffizi’nin gelecek yılın sonlarında ev sahipliği yapacağı Floransa’daki Yahudi gettosu üzerine bir sergiyi araştırırken Ostiglio’ya rastladı. Edebi ve arşiv kaynaklarından Ostiglio’nun bir profilini bir araya getirdi.
Ostiglio’nun “Peyzaj, Dışişleri Bakanlığı”. İtalya’daki bilim adamları, sanatçıyla ilgili yeni araştırmayı tarihsel olarak önemli olarak tasvir ettiler. Kredi… Gallerie degli Uffizi
Sanatçı, 30’lu yaşlarının başından başlayarak, o dönem için nispeten geç hayatta resim yapmaya başladı. Kendi kendini yetiştirmiş, büyük ustaları kopyalamakta o kadar iyiydi ki, bir vakanüvis onun kopyalarını orijinallerinden ayırmanın imkansız olduğunu söyledi. Floransa’daki hareketli bir resim stüdyosuyla ilişkisi vardı ve genç ve zengin bir Hıristiyan dul kadınla yaşadığı ve neredeyse bir keşişin elinde hayatına mal olan eziyetli bir aşk ilişkisi nedeniyle bazı skandallara neden oldu. (Uzun Hikaye.)
Profesör Mancuso, “Elimizdeki fikir, benzersiz, Hıristiyan ortamına oldukça aşina ve kendisini daha ortodoks bir şekilde davranmasını sağlayacak hahamlık yasalarından uzaklaştırmaktan korkmayan bir Yahudi” dedi. “Davranışları, zamanın Yahudi ve Hıristiyan toplumunun dışındaydı.”
Çalışmalarının ayrıntılı açıklamalarını Uffizi’de bir arka tarihçi ve küratör olan Maria Sframeli’nin işaretlediği resimlerle karşılaştıran Profesör Mancuso, Ostiglio’nun yaptığına inandığı sekiz eserin izini sürmeyi başardı. Balıkların natürmortlarını ve birkaç manzara resmini içerirler.
Bayan Sframeli, “Bu ressamın ortaya çıkabilmesine çok sevindim,” dedi. “Şimdi onun bazı eserlerini gün ışığına çıkardık.”
Profesör Mancuso, Ostiglio’nun, Floransa’nın soylu klanları için çalıştığını ve “takdir edildiğini” doğrulayan, şehirdeki devlet arşivlerinin okuma odasında asılı duran, Floransa’nın aristokrat Mannelli ailesinin devasa soy ağacını da çizdiğini söyledi.
İtalya’daki bilim adamları, Ostiglio hakkındaki araştırmayı tarihsel olarak önemli olarak tasvir ettiler.
Trieste’deki Miramare Kalesi ve Parkı tarihi müzesinin müdürü ve Nahon Müzesi’nin eski baş küratörü Andreina Contessa, “Yahudilerin kuyumcu veya ressam olmasına veya herhangi bir loncanın parçası olmasına izin verilmedi, bu yüzden bu oldukça sıra dışı” dedi. Kudüs’te İtalyan Yahudi Arka
Freie Universität Berlin’de Yahudilik sosyolojisi profesörü ve 2019’da Yahudiler ve Rönesans konulu bir serginin eş küratörü olan Silvana Greco, Ostiglio’nun hikayesinin Yahudiler ve Hıristiyanlar arasında var olan etkileşimlerin ve Yahudi kültürünün öneminin altını çizdiğini söyledi. “resim dahil” sanatsal biçimler.
“Balık ve Yengeçlerle Natürmort, San Salvi’deki San Michele Kilisesi.” Kredi… Gallerie degli Uffizi
“Yahudi ve Katolik dünyasının hayatı bölünmüş olsa da yapıcı fikir alışverişleri olabilir” dedi.
Profesör Mancuso, Ostiglio’nun o zamanlar İtalya’da çalışan tek Yahudi sanatçı olmadığını söyledi. Ancak kısıtlamalar nedeniyle Yahudiler daha zanaatkar işlere gönderildi. Ostiglio ise profesyonel bir ressamdı ve bu şekilde tanınıyordu.
“Kural loncalara giremeyecekleriydi – çalışamayacakları değil; Yapabilirlerdi, ama isimlerini imzalamadan çalıştılar,” dedi Bayan Contessa, ışıklı el yazmaları üzerinde çalışan katiplere atıfta bulunarak. (Loncalar ticaret için profesyonel derneklerdi.)
Profesör Mancuso, hem ahşap hem de mermerde çalışan Yahudi heykeltıraşlardan alıntı yaptı. Ancak sanatçı olarak değil, zanaatkâr olarak görüldüklerini söyledi.
Profesör Mancuso, bildiği kadarıyla Ostiglio’nun 20. yüzyıla kadar Vasari tarafından kurulan ve Medici büyük düklerinin sponsor olduğu prestijli Güzel Sanatlar Akademisi’nin tek Yahudi üyesi olarak kaldığını söyledi.
Berlin Üniversitesi’nde Yahudi çalışmaları profesörü olan Giulio Busi, “Akademi, kurumsal arka ve Medici’nin en yüksek seviyesini temsil ediyordu, bu nedenle üye olmak son derece önemliydi” dedi.
Yeni araştırma, sanatçının başka eserlerinin ortaya çıkıp çıkmadığını görmek için diğer Floransalı ailelerin arşivlerini inceleyecek. Profesör Mancuso, “Zaman alacak ama imkansız değil” dedi.
Uffizi’den Bay Schmidt, “Belki birinin evinde Jona Ostiglio’nun bir tablosu vardır,” diye şaka yaptı.
-