Gianluca Ius1975 doğumlu, Milano ve Roma arasında faaliyet gösteren bir girişimci ve yöneticidir. Ama her şeyden önce büyük bir futbol tutkunu. Foligno’nun eski başkanı, her yıl spor dünyasıyla bağlantılı yardım etkinliklerini finanse ediyor ve sponsorluk yapıyor. İtalyan Ulusal TV Sanatçılarının Ana Ortağı ve Forte di Marmi’deki Kalp Olimpiyatlarının sponsorudur. Son günlerde yaşanan bahis skandalının ardından müdahale ederek sorunun sadece ünlü futbolcuları ilgilendiren bir sorun olmadığını bildirdi. Spor yapmak yerine elektronik cihazların önünde giderek daha fazla zaman harcayan tüm gençler risk altındadır.
Ius, “Spor herkesin hayatında birincil öneme sahip olmalıdır” diyor Ius, özellikle de ne yazık ki gittikçe daha çok yatak odalarına sığınan, web ve video oyunlarını gerçek beden eğitimi yerine tercih eden gençlerin hayatında.”
Retorik soru: Bu neden bu kadar önemli olsun?
“Spor bir yaşam okuludur: hem fiziksel hem de zihinsel olarak sosyal toplanma, eğitim ve kişisel gelişim anı. Rekabeti, rakibinize saygı duyarak nasıl kazanılacağını ve çok fazla hayal kırıklığına uğramadan nasıl kaybedileceğini öğretir.
Bireysel veya takım sporu ve çeşitli antrenörler tarafından aktarılan derslerin birçoğunun saha ve soyunma odaları dışında da geçerli olduğu gerçeği gözden kaçırılmamalıdır. Gençler antrenman yaparak ve oynayarak doğal olarak en çeşitli günlük bağlamlarda bile ortaya çıkan birçok durumla nasıl başa çıkacaklarını öğrenirler. Her şeyden önce, hedeflerine ulaşmak için çaba ve bağlılık gerektiğinin farkına varmayı öğreniyorlar.”
Somut olarak ne yapardınız?
“Eğer Foligno Calcio Başkanlığım döneminde üstlendiğim gibi bugün kariyerime devam edecek olsaydım, yatırımların büyük bir kısmını gençlik sektörüne ve stadyum, oyun sahası gibi spor tesislerine ayırırdım.
Meşgul olmamız gerekiyor. Holdingim Bellatrix SA sayesinde uzun süredir spor sektörüne ana sponsor olarak destek veriyorum. Bazen bir kenara bırakılan bir sektörün önemini ve değerini vurgulamak için birçok spor etkinliğinin finansmanına katılıyorum”.
Gençleri akıllı telefonlardan vazgeçip spor yapmaya ikna etmek istediğini söylüyor. Ancak izlenim şu ki, bugün İtalya’da pek çok çocuk halihazırda bazı spor faaliyetleriyle meşgul oluyor…
“Maalesef bu artık geçerli değil. Çok endişe verici veriler var. Teknik olarak buna “Sporu Bırakma” denir. Küçükler spor yapmayı, açık havada olmayı, bir yarışmada kendilerini test etmeyi severler. İtalya’da ilkokul çağındaki çocukların yaklaşık %60’ı spor faaliyetinde bulunmaktadır. Ancak giderek yaygınlaşan “internet bağımlılığı” nedeniyle 13 ile 16 yaş arasındaki çocukların %30’u bu yaş grubunda sporu bırakıyor”.
İnternete olan bu bağımlılığın ne gibi etkileri var?
“Ergenlerin bedeni ve ruhu üzerinde feci etkileri var. Istituto Superiore di Sanità’ya göre, bir milyon 150 bin İtalyan genç yeme bozukluğundan muzdarip, yaklaşık 500 bininin video oyunlarıyla, 100 bininin ise Instagram, TikTok ve diğer sosyal medyayla patolojik bir ilişkisi var. Çok geç olmadan müdahale etmeliyiz, kendi bedenlerine ve zihinlerine saygı duymayı öğrenmeliler. Bu bakımdan spor özgürleştiricidir. Bir şeyler yapmalıyız”.
Peki tam olarak ne?
“Yakında hayata geçirmeyi umduğum birkaç fikir ve projem var. Çocuklarımıza özel olarak hazırlanmış web ve sosyal kampanyalar, kendilerini sosyalliğe, fiziksel aktiviteye, sağlıklı rekabete yeniden açmanın ne kadar harika ve eğlenceli olduğunu onlara anlatmak için onları çok çeken ve dikkatlerini dağıtan araçları tam olarak kullanıyor. Tabii ki, bu sadece gölete atılan bir taş. Özel sektör belli bir noktaya kadar gidebilir, bütün bunları mümkün kılmanın da kurumların sorumluluğunda olması gerekiyor. Beden eğitimi dersinin bir dolgudan biraz daha fazlası olduğu okuldan başlayarak. Spor kültürü tamamen göz ardı ediliyor”
Ius, “Spor herkesin hayatında birincil öneme sahip olmalıdır” diyor Ius, özellikle de ne yazık ki gittikçe daha çok yatak odalarına sığınan, web ve video oyunlarını gerçek beden eğitimi yerine tercih eden gençlerin hayatında.”
Retorik soru: Bu neden bu kadar önemli olsun?
“Spor bir yaşam okuludur: hem fiziksel hem de zihinsel olarak sosyal toplanma, eğitim ve kişisel gelişim anı. Rekabeti, rakibinize saygı duyarak nasıl kazanılacağını ve çok fazla hayal kırıklığına uğramadan nasıl kaybedileceğini öğretir.
Bireysel veya takım sporu ve çeşitli antrenörler tarafından aktarılan derslerin birçoğunun saha ve soyunma odaları dışında da geçerli olduğu gerçeği gözden kaçırılmamalıdır. Gençler antrenman yaparak ve oynayarak doğal olarak en çeşitli günlük bağlamlarda bile ortaya çıkan birçok durumla nasıl başa çıkacaklarını öğrenirler. Her şeyden önce, hedeflerine ulaşmak için çaba ve bağlılık gerektiğinin farkına varmayı öğreniyorlar.”
Somut olarak ne yapardınız?
“Eğer Foligno Calcio Başkanlığım döneminde üstlendiğim gibi bugün kariyerime devam edecek olsaydım, yatırımların büyük bir kısmını gençlik sektörüne ve stadyum, oyun sahası gibi spor tesislerine ayırırdım.
Meşgul olmamız gerekiyor. Holdingim Bellatrix SA sayesinde uzun süredir spor sektörüne ana sponsor olarak destek veriyorum. Bazen bir kenara bırakılan bir sektörün önemini ve değerini vurgulamak için birçok spor etkinliğinin finansmanına katılıyorum”.
Gençleri akıllı telefonlardan vazgeçip spor yapmaya ikna etmek istediğini söylüyor. Ancak izlenim şu ki, bugün İtalya’da pek çok çocuk halihazırda bazı spor faaliyetleriyle meşgul oluyor…
“Maalesef bu artık geçerli değil. Çok endişe verici veriler var. Teknik olarak buna “Sporu Bırakma” denir. Küçükler spor yapmayı, açık havada olmayı, bir yarışmada kendilerini test etmeyi severler. İtalya’da ilkokul çağındaki çocukların yaklaşık %60’ı spor faaliyetinde bulunmaktadır. Ancak giderek yaygınlaşan “internet bağımlılığı” nedeniyle 13 ile 16 yaş arasındaki çocukların %30’u bu yaş grubunda sporu bırakıyor”.
İnternete olan bu bağımlılığın ne gibi etkileri var?
“Ergenlerin bedeni ve ruhu üzerinde feci etkileri var. Istituto Superiore di Sanità’ya göre, bir milyon 150 bin İtalyan genç yeme bozukluğundan muzdarip, yaklaşık 500 bininin video oyunlarıyla, 100 bininin ise Instagram, TikTok ve diğer sosyal medyayla patolojik bir ilişkisi var. Çok geç olmadan müdahale etmeliyiz, kendi bedenlerine ve zihinlerine saygı duymayı öğrenmeliler. Bu bakımdan spor özgürleştiricidir. Bir şeyler yapmalıyız”.
Peki tam olarak ne?
“Yakında hayata geçirmeyi umduğum birkaç fikir ve projem var. Çocuklarımıza özel olarak hazırlanmış web ve sosyal kampanyalar, kendilerini sosyalliğe, fiziksel aktiviteye, sağlıklı rekabete yeniden açmanın ne kadar harika ve eğlenceli olduğunu onlara anlatmak için onları çok çeken ve dikkatlerini dağıtan araçları tam olarak kullanıyor. Tabii ki, bu sadece gölete atılan bir taş. Özel sektör belli bir noktaya kadar gidebilir, bütün bunları mümkün kılmanın da kurumların sorumluluğunda olması gerekiyor. Beden eğitimi dersinin bir dolgudan biraz daha fazlası olduğu okuldan başlayarak. Spor kültürü tamamen göz ardı ediliyor”