LONDRA — Kae Tempest, bu ayın başlarında samimi bir konserde kalabalığa, “Ben sadece konuya gireceğim ve diğer tarafta görüşürüz” dedi.
Takip eden 30 dakika içinde, ikili olmayan ve zamirleri kullanan Tempest, yeni albümleri “The Line Is a Curve” a capella’yı seslendirdi. Rough Trade East’te sahnede tek başına duran Tempest gözlerini kapadı ve kelimelerin ritmine göre trans gibi sallandı, ara sıra kırpılmış saçlarına teri sildi. 300 seyirci sessiz ve hareketsizdi, sanki aynı hayali paylaşıyormuş gibi.
Tempest, Londra’nın güneydoğusundaki Catford’daki evlerinin yakınındaki bir kafede yakın zamanda yapılan bir röportajda, “Odadaki bu gücü yönetmek istiyorum” dediğinde, dediler. “Birbirimize bağlanmamızı ve bağlanıp bağlanamayacağımıza bakmamızı istiyorum.”
Bu dürtü, Tempest’e Excentral the Tempest adı altında bir genç olarak rap yapmaya başladıklarından beri rehberlik etti. Şimdi 36 yaşında olan Tempest, Londra’nın şiir ve sözlü sahnelerinde etkili oldu; şiir, oyun, kurgu ve kurgusal olmayan kitaplar ve ikisi de aday gösterilen çeşitli atmosferik zeminlerde sözlü şarkı sözleri içeren albümler dahil olmak üzere zorlu bir çalışma grubu yarattı. Merkür Ödülü için.
Bu ayın başlarında yayınlanan “The Line Is a Curve”, Tempest’in dördüncü albümü ve belki de şimdiye kadarki en kişisel bağlantı çağrısı. Tempest’in önceki kayıtları ve şiirleri, çağdaş güney Londra karakterlerinin ve antik Yunan tanrılarının iç yaşamlarının portrelerini sunuyordu. “The Line Is a Curve” kesinlikle birinci tekil şahıs: “Seni gördüğümde seni seviyorum” “Tuz Kıyısı”nda Tempest, karamsar sentezler üzerinde ilahiler söylüyor; başka bir parçada Tempest’in bir arkadaş için kaydettiği bir sesli not var, “Her şey kırılana kadar iyileşme olamaz, kır beni.” İlk parçanın nakaratı “bilinmek ve sevilmek”tir.
“Hat Bir Eğridir”, Tempest’in şimdiye kadarki en kişisel bağlantı çağrısı olabilir. Kredi… The New York Times için Alex Ingram
Albümün kapağı sekiz yıldan beri ilk kez Tempest’in bir resmini içeriyor. “The Line Is a Curve” ve Tempest’in tüm solo albümlerinde prodüktör olarak çalışan Dan Carey, önceki albümlerine kıyasla yeni albümün “biraz daha sevecen, biraz daha fazla kabul gördüğünü” söyledi. Bence Kae’nin kendileri hakkında onu daha da yakınlaştıran bazı idrakleri vardı.”
Son zamanlarda sanatçı kendini daha çok paylaşmaya başladı. Ağustos 2020’de Tempest nonbinary olarak çıktı ve ilk adını değiştirdi. Güney Londra’daki kafede oturan Tempest’in gözleri bu yeni kendini kabullenme sürecinden bahsederken parladı. “Rahatlama hissediyorum” dediler. “Translar güzel, o halde içimdeki o kişiden neden korktum? Biz mübarek insanlarız.” Çıktığından beri, “Belki kendimle daha fazla bağlantı kurabilirim” diye eklediler. “Ama tüm hayatım boyunca bağlantı kurma yolundaydım.”
Tempest’in oyunlarından birinin, Sophocles’in “Philoctetes” uyarlamasının “Cennet” adlı oyununu geçen yıl Londra Ulusal Tiyatrosu’nda yöneten Ian Rickson, bunu Tempest’in eserinin “şamanik” bir unsuru olarak nitelendirdi. Tempest, 26 yaşında şiir dalında prestijli Ted Hughes Ödülü’nü “Yepyeni Kadimler” adlı bir canlı performans şiiri parçasıyla kazandığında, “edebi” olarak algılanan ve söylenen söz/performans arasında hâlâ bir uçurum vardı. ve bir şekilde ‘edebi değil’ olarak algılandı” dedi, o yılın jüri üyelerinden biri olan Maura Dooley bir e-postada. Bir şair ve Tempest’in arkadaşı olan Bridget Minamore, Tempest’in bu uçurumu kapatmada etkili olduğunu söyledi.
O zamandan beri, Tempest’in sözlü sahnede birçok taklitçisi oldu. Minamore, bunu Tempest’in sahnedeki yüksek enerji ve ham kırılganlık kombinasyonuna bağlayarak, “Etraflarında neredeyse bir mitoloji var” dedi. “Bazen Kae izliyorsun ve sanki kendini ikiye böleceksin” dedi.
Bu canlı enerjiyi bir kayıtta yakalamak, Tempest ve Carey’nin “The Line Is a Curve” konusundaki hedeflerinin merkezinde yer aldı. Tempest bir albümün tamamını tek seferde kaydetmeyi sever, “bu yüzden sen onu okurken ben de geçiyorum.”
“Hayatım boyunca bağlantı kurmaya doğru bir yolculuk yaptım,” dedi Tempest. Kredi… Wolfgang Tillmans
Ama bu albümde daha da ham ve cesur bir şey yaptılar ve her vokal parçasını bir tiyatroda canlı olarak farklı izleyicilere üç kez kaydettiler. İlki üç genç içeriyordu; ikincisi, 30 yaşında olan Minamore; ve sonuncusu 78 yaşında olan bir kişiyi içeriyordu.
Bunun gibi canlı performansta, “Fizyolojiniz başka birine tepki veriyor, sesin gerçek iletişimde yapacağı şeyler var” dedi Tempest. “Beğenme alanından çıkarıyor, işte yazdığım bazı sözler, kelimeler köprü oluyor.”
Performans sırasında Minamore, “Bunu dinlerken çok gülümsedim” dedi ve kaydın hafifliğine ve “bırakma” hissine dikkat çekti. Sonunda, Minamore’dan önce kaydedilenler Tempest’in neredeyse tüm albüm için kullandığı kayıtlardı. LP’de Lianne La Havas ve Fontaines DC’den Grian Chatten’den ek vokaller yer alıyor ve yapımcılığını Rick Rubin üstleniyor.
İnsan etkileşiminin güzelliği ve bolluğu her zaman Tempest için ilham kaynağı olmuştur, özellikle de aşağı yukarı tüm yaşamları boyunca yaşadıkları güneydoğu Londra’da. Kafede bakışları pencereden dışarı kaydı ve yoldan geçenlerin hareketlerini takip etti. Tempest sokağa işaret ederek, “Yaratıcılık sürecinde bana gerçekten gelen şeylerin çoğu gözlemler, insanlar,” dedi. “Şimdi bile, insanların bunu nasıl yaptığını izlemek bana çok iyi geliyor.”
Carey, Tempest ile havaalanında taksi kuyruğunda beklediğini hatırladı. Önlerinde, bazı adamlar büyük bir cihazı bir taksiye çevirmeye çalışarak gecikmeye neden oluyordu. Carey rahatsız oldu, ancak “Kae bana döndü ve ‘İnsanları seviyorum, bu insanların bu şeyi yapmaya çalışmasını izliyorum’ dedi” dedi gülerek. “Bu gibi anlar, Kae’nin çoğu insanın göremediği bir durumdan güzel bir şey çıkarabildiği anlar.”
Tempest sahneye çıktığında, seyirciler sanatçının hayalini paylaşıyor gibiydi. Kredi… The New York Times için Alex Ingram
Rough Trade East’teki kalabalık. Kredi… The New York Times için Alex Ingram
Tempest’in arkasını besleyen tek şey günlük yaşam değil. 2020 kurmaca olmayan kitapları “On Connection”da, Jung’un zamanın ruhu, zamanın ruhu ve yaratıcılığın ortaya çıktığı ruhtaki yer hakkında yazdılar. Kafede bu fikirlerden bahseden Tempest’in mavi gözleri, gözlüklerinin kalın camlarının ardında iri ve ciddiydi. Tempest, “Derinlerde çok fazla var olduğumu hissediyorum” dedi. “Bazen gerçekten geri çekmem gerekiyor.”
Bunu, “Birleşik Krallık listesindeki ve reality TV’deki rastgele rapçiler” hakkında konuşarak yapıyorlar, dedi Minamore; Tempest, büyük bir “MasterChef” hayranıdır. “Bazen aklım tüm silindirlere ateş ediyor, milyonlarca şey düşünüyor, karakterler, olay örgüsü, anlatı, kafiye yazmaya çalışıyor” dediler, “ama bazen sadece barda oturup ilginç bir şey hakkında konuşmak istemiyorum. sadece güle güle.”
Tempest, önümüzdeki ay bir Avrupa turuna çıkacak ve iyi bir konser hissini “uzaya gitmek” gibi tanımladı. “Gerçekten fiziksel, bu ana ve birbirimize bağlıymış gibi hissettiriyor” dediler, “her şey olurken, sanki hepimiz aynı ritmi soluyoruz.”
Rough Trade East’te Tempest yükselişe geçti. Gösteriden sonra 28 yaşındaki bir hayran olan Rob Lee, “Herkesle tek tek konuşuyormuş gibi çok kişisel hissettim” dedi. “Çoğunda gözyaşlarına boğuldum.”
-
Takip eden 30 dakika içinde, ikili olmayan ve zamirleri kullanan Tempest, yeni albümleri “The Line Is a Curve” a capella’yı seslendirdi. Rough Trade East’te sahnede tek başına duran Tempest gözlerini kapadı ve kelimelerin ritmine göre trans gibi sallandı, ara sıra kırpılmış saçlarına teri sildi. 300 seyirci sessiz ve hareketsizdi, sanki aynı hayali paylaşıyormuş gibi.
Tempest, Londra’nın güneydoğusundaki Catford’daki evlerinin yakınındaki bir kafede yakın zamanda yapılan bir röportajda, “Odadaki bu gücü yönetmek istiyorum” dediğinde, dediler. “Birbirimize bağlanmamızı ve bağlanıp bağlanamayacağımıza bakmamızı istiyorum.”
Bu dürtü, Tempest’e Excentral the Tempest adı altında bir genç olarak rap yapmaya başladıklarından beri rehberlik etti. Şimdi 36 yaşında olan Tempest, Londra’nın şiir ve sözlü sahnelerinde etkili oldu; şiir, oyun, kurgu ve kurgusal olmayan kitaplar ve ikisi de aday gösterilen çeşitli atmosferik zeminlerde sözlü şarkı sözleri içeren albümler dahil olmak üzere zorlu bir çalışma grubu yarattı. Merkür Ödülü için.
Bu ayın başlarında yayınlanan “The Line Is a Curve”, Tempest’in dördüncü albümü ve belki de şimdiye kadarki en kişisel bağlantı çağrısı. Tempest’in önceki kayıtları ve şiirleri, çağdaş güney Londra karakterlerinin ve antik Yunan tanrılarının iç yaşamlarının portrelerini sunuyordu. “The Line Is a Curve” kesinlikle birinci tekil şahıs: “Seni gördüğümde seni seviyorum” “Tuz Kıyısı”nda Tempest, karamsar sentezler üzerinde ilahiler söylüyor; başka bir parçada Tempest’in bir arkadaş için kaydettiği bir sesli not var, “Her şey kırılana kadar iyileşme olamaz, kır beni.” İlk parçanın nakaratı “bilinmek ve sevilmek”tir.
“Hat Bir Eğridir”, Tempest’in şimdiye kadarki en kişisel bağlantı çağrısı olabilir. Kredi… The New York Times için Alex Ingram
Albümün kapağı sekiz yıldan beri ilk kez Tempest’in bir resmini içeriyor. “The Line Is a Curve” ve Tempest’in tüm solo albümlerinde prodüktör olarak çalışan Dan Carey, önceki albümlerine kıyasla yeni albümün “biraz daha sevecen, biraz daha fazla kabul gördüğünü” söyledi. Bence Kae’nin kendileri hakkında onu daha da yakınlaştıran bazı idrakleri vardı.”
Son zamanlarda sanatçı kendini daha çok paylaşmaya başladı. Ağustos 2020’de Tempest nonbinary olarak çıktı ve ilk adını değiştirdi. Güney Londra’daki kafede oturan Tempest’in gözleri bu yeni kendini kabullenme sürecinden bahsederken parladı. “Rahatlama hissediyorum” dediler. “Translar güzel, o halde içimdeki o kişiden neden korktum? Biz mübarek insanlarız.” Çıktığından beri, “Belki kendimle daha fazla bağlantı kurabilirim” diye eklediler. “Ama tüm hayatım boyunca bağlantı kurma yolundaydım.”
Tempest’in oyunlarından birinin, Sophocles’in “Philoctetes” uyarlamasının “Cennet” adlı oyununu geçen yıl Londra Ulusal Tiyatrosu’nda yöneten Ian Rickson, bunu Tempest’in eserinin “şamanik” bir unsuru olarak nitelendirdi. Tempest, 26 yaşında şiir dalında prestijli Ted Hughes Ödülü’nü “Yepyeni Kadimler” adlı bir canlı performans şiiri parçasıyla kazandığında, “edebi” olarak algılanan ve söylenen söz/performans arasında hâlâ bir uçurum vardı. ve bir şekilde ‘edebi değil’ olarak algılandı” dedi, o yılın jüri üyelerinden biri olan Maura Dooley bir e-postada. Bir şair ve Tempest’in arkadaşı olan Bridget Minamore, Tempest’in bu uçurumu kapatmada etkili olduğunu söyledi.
O zamandan beri, Tempest’in sözlü sahnede birçok taklitçisi oldu. Minamore, bunu Tempest’in sahnedeki yüksek enerji ve ham kırılganlık kombinasyonuna bağlayarak, “Etraflarında neredeyse bir mitoloji var” dedi. “Bazen Kae izliyorsun ve sanki kendini ikiye böleceksin” dedi.
Bu canlı enerjiyi bir kayıtta yakalamak, Tempest ve Carey’nin “The Line Is a Curve” konusundaki hedeflerinin merkezinde yer aldı. Tempest bir albümün tamamını tek seferde kaydetmeyi sever, “bu yüzden sen onu okurken ben de geçiyorum.”
“Hayatım boyunca bağlantı kurmaya doğru bir yolculuk yaptım,” dedi Tempest. Kredi… Wolfgang Tillmans
Ama bu albümde daha da ham ve cesur bir şey yaptılar ve her vokal parçasını bir tiyatroda canlı olarak farklı izleyicilere üç kez kaydettiler. İlki üç genç içeriyordu; ikincisi, 30 yaşında olan Minamore; ve sonuncusu 78 yaşında olan bir kişiyi içeriyordu.
Bunun gibi canlı performansta, “Fizyolojiniz başka birine tepki veriyor, sesin gerçek iletişimde yapacağı şeyler var” dedi Tempest. “Beğenme alanından çıkarıyor, işte yazdığım bazı sözler, kelimeler köprü oluyor.”
Performans sırasında Minamore, “Bunu dinlerken çok gülümsedim” dedi ve kaydın hafifliğine ve “bırakma” hissine dikkat çekti. Sonunda, Minamore’dan önce kaydedilenler Tempest’in neredeyse tüm albüm için kullandığı kayıtlardı. LP’de Lianne La Havas ve Fontaines DC’den Grian Chatten’den ek vokaller yer alıyor ve yapımcılığını Rick Rubin üstleniyor.
İnsan etkileşiminin güzelliği ve bolluğu her zaman Tempest için ilham kaynağı olmuştur, özellikle de aşağı yukarı tüm yaşamları boyunca yaşadıkları güneydoğu Londra’da. Kafede bakışları pencereden dışarı kaydı ve yoldan geçenlerin hareketlerini takip etti. Tempest sokağa işaret ederek, “Yaratıcılık sürecinde bana gerçekten gelen şeylerin çoğu gözlemler, insanlar,” dedi. “Şimdi bile, insanların bunu nasıl yaptığını izlemek bana çok iyi geliyor.”
Carey, Tempest ile havaalanında taksi kuyruğunda beklediğini hatırladı. Önlerinde, bazı adamlar büyük bir cihazı bir taksiye çevirmeye çalışarak gecikmeye neden oluyordu. Carey rahatsız oldu, ancak “Kae bana döndü ve ‘İnsanları seviyorum, bu insanların bu şeyi yapmaya çalışmasını izliyorum’ dedi” dedi gülerek. “Bu gibi anlar, Kae’nin çoğu insanın göremediği bir durumdan güzel bir şey çıkarabildiği anlar.”
Tempest sahneye çıktığında, seyirciler sanatçının hayalini paylaşıyor gibiydi. Kredi… The New York Times için Alex Ingram
Rough Trade East’teki kalabalık. Kredi… The New York Times için Alex Ingram
Tempest’in arkasını besleyen tek şey günlük yaşam değil. 2020 kurmaca olmayan kitapları “On Connection”da, Jung’un zamanın ruhu, zamanın ruhu ve yaratıcılığın ortaya çıktığı ruhtaki yer hakkında yazdılar. Kafede bu fikirlerden bahseden Tempest’in mavi gözleri, gözlüklerinin kalın camlarının ardında iri ve ciddiydi. Tempest, “Derinlerde çok fazla var olduğumu hissediyorum” dedi. “Bazen gerçekten geri çekmem gerekiyor.”
Bunu, “Birleşik Krallık listesindeki ve reality TV’deki rastgele rapçiler” hakkında konuşarak yapıyorlar, dedi Minamore; Tempest, büyük bir “MasterChef” hayranıdır. “Bazen aklım tüm silindirlere ateş ediyor, milyonlarca şey düşünüyor, karakterler, olay örgüsü, anlatı, kafiye yazmaya çalışıyor” dediler, “ama bazen sadece barda oturup ilginç bir şey hakkında konuşmak istemiyorum. sadece güle güle.”
Tempest, önümüzdeki ay bir Avrupa turuna çıkacak ve iyi bir konser hissini “uzaya gitmek” gibi tanımladı. “Gerçekten fiziksel, bu ana ve birbirimize bağlıymış gibi hissettiriyor” dediler, “her şey olurken, sanki hepimiz aynı ritmi soluyoruz.”
Rough Trade East’te Tempest yükselişe geçti. Gösteriden sonra 28 yaşındaki bir hayran olan Rob Lee, “Herkesle tek tek konuşuyormuş gibi çok kişisel hissettim” dedi. “Çoğunda gözyaşlarına boğuldum.”
-