Boşanma süreci kimse için kolay değil, birbirini severek bir hayatı paylaşma kelamı veren iki kişinin başladığı bu seyahatin sonunu maalesef kimse öngoremiyor. Lakin içeriğimizdeki bu bireyler boşandıktan daha sonra pişmanlıktan başlarını duvarlara vurduklarını itiraf ediyorlar! Bir göz atın, bakalım siz ne düşüneceksiniz…
Kaynak: https://www.boredpanda.com/divorced-p…
1. “Evliliğimde epeyce mutsuzdum ve dürüstçe söylüyorum; tüm kabahati eşimin üzerine atmıştım. Ayrılığımızın akabinde birkaç bireyle birlikte olmayı denedim lakin öğrendiğim tek şey eşimle ne kadar uyumlu olduğumuzdu.”
2. “Eşime artık aşık olmadığımı düşünerek ayrılma sonucunı ben almıştım. Birkaç sefer yeniden birlikte olmamız için uğraştım, ikimiz de denedik lakin işler daha berbata gitti ve artık görüşemeyecek dereceye geldik.”
3. “Eşimle her gün arbede ediyorduk, karşımdaki adamı artık tanıyamadığımı fark edince ayrılmaya karar verdim. Ortadan 18 ay geçti lakin her gün onu daha epey özleyip keşke daha fazlaca efor sarf etseydim diyorum.”
4. “Psikolojik bir çöküş geçirirken boşanma sonucu aldım. Tertipli ilaç kullanmaya başlayıp kendime geldiğimde fazlaca pişman oldum lakin her şey için geç kaldığımı anladım.”
5. “Anneme fizikî ve duygusal şiddet uyguladığı yetmiyormuş üzere ‘değerini öğrenmesini sağlayacak bir ders vermek için’ boşanma davası açmıştı babam. Annem davayı sonuna kadar götürdü ve 10 sene evvel boşandılar.”
“Annem son 10 yıldır inanılmaz memnun. Babam ise diğer biriyle evlenmesine karşın hala meczup üzere anneme aşık olduğunu söyleyerek peşinden koşuyor…”
6. “Ben değil lakin annem babama boşanma davası açtı. öne sürülen nedeni de yalnızca kendisiyle ilgilenmesini, tüm vaktini ona ayırmasını istemesiydi. Şu anda pek memnun olmadığını söyleyebilirim.”
7. “yaşamına öteki bir insan girdiği için beni terk etti. Mutlaka boşanmak istemiyordum fakat bana yaptıklarını kaldıramayacağımı anladığımda daha fazla uzatmak istemedim.
“Kendisi hayli pişman oldu sonucundan, çocukların hatırına tekraren onu affetmeye çalışsam da başaramadım. 10 yıl boyunca öteki bayanlardan ilgi aradığını bildiğim için onu affedersem öz hürmetimi kaybedeceğimi anladım.”
8. “Evlilik aslında iki kişinin birbiriyle savaş halinde olması değil, bir kadro olabilmesi manasına geliyormuş. Birinci başarısızlığımın akabinde pişmanlıkla öğrendim bunu.”
9. “Eskiden çalıştığım iş için senede yaklaşık 200 gün yurt dışına çıkıyordum. Eşimi hiç aldatmadım lakin bir arada vakit geçiremiyorduk, yorgun olduğum için ona ihtimam gösteremiyordum.”
“ İlişkimiz haricinde farklı ilgi alanlarına yöneldiği vakit esasen evliliğimiz son buldu. Artık bakınca keşke iş yerimle konuşup daha istikrarlı bir nizam kurabilseydim, konut ömrüne kıymet verebilseydim diyorum. Fakat ben daha epeyce çalışıp daha fazla para kazanırsam memnun olacağımızı sanmıştım.”
10. “Boşanma dilekçesini epey süratli vermekten pişmanlık duyuyorum. Eşim konuta terk ettiğinde anladım bunu. Keşke birkaç günlüğüne uzaklaşsaydım, başımı dinleyip geri dönseydim diyorum.”
“Dava sürecimiz hala devam ediyor fakat ben umutsuzca bir ortaya gelebilme ihtimalimizi düşünüyorum. En yakın arkadaşımı geri istiyorum.”
11. “Aslında keşke boşanmasaydım demiyorum lakin keşke bu noktaya hiç gelmeseydik, kocam biraz büyüyüp sorumluluk almayı öğrenseydi diyorum.”
12. “Tanıdığım yaşça büyük bir beyefendi, bana hayatını yeni baştan yaşayabilseydi birinci eşinden asla boşanmayacağını söylemişti. Şimdiki eşini ve oğlunu sevse de birinci ayrılığının tüm ailesinde yarattığı etkiyi yine kaldıramayacağını söylüyor.”
13. “Evliliğimizin artık çıkmaz sona geldiğini düşündüğüm için eşimi aldattım. O aslında çabalayıp bağımızı kurtarmak lakin ben bir biçimde kendimi cezalandırıyordum.”
‘Ancak kendimi aklamaya çalışmıyorum, hayatımda hiç bir şeyden bu kadar büyük pişmanlık duymamıştım.’
14. “Eşim alkol bağımlısıydı ve bana şiddet uyguluyordu. Oğlumun bu ortamda büyümesini istemedim, uzaklaştırma sonucu alıp kaçtım oradan.”
‘sonucumdan asla pişman değilim fakat ortada sırada keşke bu biçimde olmasaydı diye düşünüyorum.”
15. “Çocuklarımı goremediğim için boşanmaktan fazlaca pişmanım.”
Siz ne düşünüyorsunuz bu itiraflar hakkında? Yorumlarda buluşalım…
Kaynak: https://www.boredpanda.com/divorced-p…
1. “Evliliğimde epeyce mutsuzdum ve dürüstçe söylüyorum; tüm kabahati eşimin üzerine atmıştım. Ayrılığımızın akabinde birkaç bireyle birlikte olmayı denedim lakin öğrendiğim tek şey eşimle ne kadar uyumlu olduğumuzdu.”
2. “Eşime artık aşık olmadığımı düşünerek ayrılma sonucunı ben almıştım. Birkaç sefer yeniden birlikte olmamız için uğraştım, ikimiz de denedik lakin işler daha berbata gitti ve artık görüşemeyecek dereceye geldik.”
3. “Eşimle her gün arbede ediyorduk, karşımdaki adamı artık tanıyamadığımı fark edince ayrılmaya karar verdim. Ortadan 18 ay geçti lakin her gün onu daha epey özleyip keşke daha fazlaca efor sarf etseydim diyorum.”
4. “Psikolojik bir çöküş geçirirken boşanma sonucu aldım. Tertipli ilaç kullanmaya başlayıp kendime geldiğimde fazlaca pişman oldum lakin her şey için geç kaldığımı anladım.”
5. “Anneme fizikî ve duygusal şiddet uyguladığı yetmiyormuş üzere ‘değerini öğrenmesini sağlayacak bir ders vermek için’ boşanma davası açmıştı babam. Annem davayı sonuna kadar götürdü ve 10 sene evvel boşandılar.”
“Annem son 10 yıldır inanılmaz memnun. Babam ise diğer biriyle evlenmesine karşın hala meczup üzere anneme aşık olduğunu söyleyerek peşinden koşuyor…”
6. “Ben değil lakin annem babama boşanma davası açtı. öne sürülen nedeni de yalnızca kendisiyle ilgilenmesini, tüm vaktini ona ayırmasını istemesiydi. Şu anda pek memnun olmadığını söyleyebilirim.”
7. “yaşamına öteki bir insan girdiği için beni terk etti. Mutlaka boşanmak istemiyordum fakat bana yaptıklarını kaldıramayacağımı anladığımda daha fazla uzatmak istemedim.
“Kendisi hayli pişman oldu sonucundan, çocukların hatırına tekraren onu affetmeye çalışsam da başaramadım. 10 yıl boyunca öteki bayanlardan ilgi aradığını bildiğim için onu affedersem öz hürmetimi kaybedeceğimi anladım.”
8. “Evlilik aslında iki kişinin birbiriyle savaş halinde olması değil, bir kadro olabilmesi manasına geliyormuş. Birinci başarısızlığımın akabinde pişmanlıkla öğrendim bunu.”
9. “Eskiden çalıştığım iş için senede yaklaşık 200 gün yurt dışına çıkıyordum. Eşimi hiç aldatmadım lakin bir arada vakit geçiremiyorduk, yorgun olduğum için ona ihtimam gösteremiyordum.”
“ İlişkimiz haricinde farklı ilgi alanlarına yöneldiği vakit esasen evliliğimiz son buldu. Artık bakınca keşke iş yerimle konuşup daha istikrarlı bir nizam kurabilseydim, konut ömrüne kıymet verebilseydim diyorum. Fakat ben daha epeyce çalışıp daha fazla para kazanırsam memnun olacağımızı sanmıştım.”
10. “Boşanma dilekçesini epey süratli vermekten pişmanlık duyuyorum. Eşim konuta terk ettiğinde anladım bunu. Keşke birkaç günlüğüne uzaklaşsaydım, başımı dinleyip geri dönseydim diyorum.”
“Dava sürecimiz hala devam ediyor fakat ben umutsuzca bir ortaya gelebilme ihtimalimizi düşünüyorum. En yakın arkadaşımı geri istiyorum.”
11. “Aslında keşke boşanmasaydım demiyorum lakin keşke bu noktaya hiç gelmeseydik, kocam biraz büyüyüp sorumluluk almayı öğrenseydi diyorum.”
12. “Tanıdığım yaşça büyük bir beyefendi, bana hayatını yeni baştan yaşayabilseydi birinci eşinden asla boşanmayacağını söylemişti. Şimdiki eşini ve oğlunu sevse de birinci ayrılığının tüm ailesinde yarattığı etkiyi yine kaldıramayacağını söylüyor.”
13. “Evliliğimizin artık çıkmaz sona geldiğini düşündüğüm için eşimi aldattım. O aslında çabalayıp bağımızı kurtarmak lakin ben bir biçimde kendimi cezalandırıyordum.”
‘Ancak kendimi aklamaya çalışmıyorum, hayatımda hiç bir şeyden bu kadar büyük pişmanlık duymamıştım.’
14. “Eşim alkol bağımlısıydı ve bana şiddet uyguluyordu. Oğlumun bu ortamda büyümesini istemedim, uzaklaştırma sonucu alıp kaçtım oradan.”
‘sonucumdan asla pişman değilim fakat ortada sırada keşke bu biçimde olmasaydı diye düşünüyorum.”
15. “Çocuklarımı goremediğim için boşanmaktan fazlaca pişmanım.”
Siz ne düşünüyorsunuz bu itiraflar hakkında? Yorumlarda buluşalım…