PARİS — Emmanuel Macron, Pazar günü, istikrar vaadinin, bir savaşın cazibesine üstün geldiği bir kampanyanın ardından, aşırı sağ rakibi Marine Le Pen’e karşı zafer kazanarak, Fransa cumhurbaşkanı olarak ikinci dönemini kazandı. aşırılık yanlılığı.
Genel olarak güvenilir olan oylamanın sonundaki tahminler, merkezci Bay Macron’un oyların yüzde 58,5’ini Le Pen’in yüzde 41,5’ine karşı aldığını gösterdi. Zaferi, Bayan Le Pen için marjın yüzde 66,1 ila yüzde 33,9 olduğu 2017’den çok daha dardı, ancak muhtemelen iki hafta önce göründüğünden daha genişti.
Parıldayan bir Eyfel Kulesi’nin önünde Champ de Mars’ta toplanan kalabalığa konuşan ciddi bir Bay Macron, “daha bağımsız bir Fransa ve daha güçlü bir Avrupa” için bir zafer olduğunu söyledi. “Ülkemiz pek çok şüpheyle, pek çok bölünmeyle dolu. Güçlü olmak zorunda kalacağız ama kimse yolun kenarında kalmayacak” dedi.
Ms. Le Pen, üçüncü cumhurbaşkanı olma girişiminde yenilgiyi kabul etti, ancak ne demek istediğini açıklamadan, Bay Macron’un “acımasız ve şiddet içeren yöntemlerini” sert bir şekilde eleştirdi. Haziran ayında yapılacak yasama seçimlerinde çok sayıda temsilciyi güvence altına almak için savaşmaya söz verdi ve “Fransız halkının bu akşam Emmanuel Macron’a karşı güçlü bir karşı güç arzusunu gösterdiğini” ilan etti.
Bay. Macron, zaferinin ardından Eyfel Kulesi’nin önünde destekçilerine seslendi. Kredi… Sergey Ponomarev, The New York Times için
Avrupa’da kritik bir anda, Rusya’nın işgalinden sonra Ukrayna’da şiddetli çatışmalar yaşanırken, Fransa NATO’ya, Avrupa Birliği’ne, Amerika Birleşik Devletleri’ne ve hiçbir Fransız vatandaşının bunu yapmaması gerektiğini savunan temel değerlerine düşman bir adayı reddetti. Müslüman oldukları için ayrımcılığa uğrarlar.
Dışişleri Bakanı Jean-Yves Le Drian, sonucun “Fransız halkının değerlerini korumak için ve dar bir Fransa vizyonuna karşı seferber edilmesini” yansıttığını söyledi.
Fransızlar genellikle cumhurbaşkanlarını sevmezler ve hiçbiri 2002’den beri 17 puan farkla yeniden seçilmeyi başaramadı. Bay Macron’un iktidarda beş yıl daha güvence altına almaktaki olağandışı başarısı, onun Covid-19 krizi üzerindeki etkili yönetimini, ekonomiyi yeniden alevlendirmesini ve siyasi yelpazenin tüm merkezini işgal etmedeki siyasi çevikliğini yansıtıyor.
Bayan Le Pen, göçmen karşıtı milliyetçi programı olmasa da imajını yumuşatarak, aşırı sağı 1944’ten bu yana hiç olmadığı kadar iktidara yaklaştırmak için bir yabancılaşma ve hayal kırıklığı dalgası sürdü. ana akıma katıldı, son dakikada birçok Fransız, Fransa’nın tarihinin daha karanlık pasajlarının yabancı düşmanı vitriolüne yenik düşmemesini sağlamak için açıkça Bay Macron’a oy vermiş olsa bile.
Ms. Le Pen, 2017’deki son kampanyası sırasında Kremlin’de ziyaret ettiği Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’e uzun süredir sempati duyuyor. Ukrayna’yı Rusya’nın saldırısından kurtarmak için neredeyse kesinlikle birleşik müttefik cepheyi zayıflatan politikalar izleyecekti; Bay Putin’e Avrupa’da sömürmek için bir ihlal teklif etti; ve motoru her zaman ortak bir Fransız-Alman taahhüdü olan Avrupa Birliği’ni baltaladı.
Marine Le Pen, Bay Macron’u kabul etti, ancak onun “acımasız ve şiddet içeren yöntemlerini” ne demek istediğini açıklamadan acı bir şekilde eleştirdi. Kredi… The New York Times için Andrea Mantovani
Brexit birliğe bir darbe olsaydı, Bayan Le Pen’in tekliflerinde belirtildiği gibi Fransız milliyetçisi bir yarı-çıkış, Avrupa Birliği’ni yaşam destek ünitesine bırakırdı. Bu da, istikrarsız bir anda kıtada barışın temel garantörlerinden birini sakat bırakacaktı.
Almanya Şansölyesi Olaf Scholz, Macron’un kazanmasının “Avrupa’da bir güven oyu” olduğunu açıkladı. İngiltere Başbakanı Boris Johnson, Fransız lideri tebrik etti ve Fransa’yı “en yakın ve en önemli müttefiklerimizden biri” olarak nitelendirdi.
Bay Scholz ve diğer iki Avrupalı lider, geçen hafta Le Monde günlük gazetesinde yayınlanan bir fikir makalesinde Bayan Le Pen’e karşı oy kullanmanın önemini açıklığa kavuşturmak için alışılmadık bir adım attılar. Mektup, oylama öncesinde Avrupa başkentlerinde ve Washington’da yaşanan kaygının bir yansımasıydı.
“Fransa’nın güçlü ve özerk bir Avrupa Birliği’nde daha güçlü olduğuna inanan demokratik bir aday ile özgürlüğümüze ve demokrasimize saldıranların açıkça yanında yer alan aşırı sağcı bir aday arasındaki seçimdir, ” yazdılar.
Bay Macron’un ikinci zaferi, birincisinden farklı hissettirdi. Beş yıl önce, steril sol-sağ ayrımlarını gömme ve daha adil, eşit, açık ve dinamik bir toplum inşa etme vaadiyle Fransız siyaset sahnesine çıkan 39 yaşında bir harikaydı. Fransa’da yeni bir siyasi dönemin doğuşunu kutlamak için Louvre’un ana avlusunda büyük bir kutlama düzenledi.
Pazar gecesi, Avrupa’daki savaş göz önüne alındığında, destekçilerinden ayık olmalarını istedi. Beethoven’ın Avrupa ilahisi “Neşeye Övgü” çalarken (ancak 2017’dekinden çok daha yumuşak bir şekilde), karısı Brigitte’in elini tutarak Champ de Mars’a yürüdü. Çocuklar çiftin etrafını sardı; koreografi sadelik ve alçakgönüllülük taşıyordu.
Bay Macron’un destekçileri Champ de Mars’ta kutladılar. Kredi… The New York Times için Dmitry Kostyukov
Macron, ilk döneminde kibirle sınırlanan mesafeli bir tavırla sık sık eleştirildi.
“Belli bir şiddet türünden kaçındık. Rahatladım,” dedi Macron destekçisi 64 yaşındaki Eric Maus. “Ama kızıma aşırı sağın çok yüksek puan aldığı belirsiz bir dünya veriyormuşum gibi hissediyorum.”
Bay Macron, büyümeyi teşvik etmeyi, işsizliği kesmeyi ve bir start-up teknolojisi kültürünü yerleştirmeyi başardı, ancak kentsel yıkım ve kırsal uzaklık alanlarındaki mücadele ve yabancılaşma arasındaki artan eşitsizliği veya kaynayan öfkeyi ele alamadı. Gelirler durgunlaştıkça, fiyatlar yükseldikçe ve fabrikalar yurtdışına taşınırken toplumsal bölünmeler keskinleşti.
Sonuç olarak, açık zaferi Fransa’yı yabancı düşmanı milliyetçiliğe doğru tehlikeli bir eğilimden kurtarmış ve Haziran seçimleri öncesinde ona ivme kazandırmış olsa bile, Macron’un siyasi sermayesi daha sınırlıdır.
Yine de, 10 Nisan’daki cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda solcu aday Jean-Luc Mélenchon’u destekleyen 7,7 milyon seçmenin çoğu, Bay Macron’un Bayan Le Pen’i tutması için sadece isteksizce oy verdi. güçten. Paris’in kuzeyindeki Saint-Denis banliyösünde oy kullanan Cezayir asıllı Müslüman Assina Channa, “Hiçbir şey değişmeyecek ama başka seçeneğim yoktu” dedi.
Bayan Le Pen, Müslüman başörtüsünün yasaklanmasını önermişti ve Batı Avrupa’daki en büyük Müslüman topluluğu olan ülkede düzenli olarak İslam’ı şiddetle eşitledi. Bayan Channa, “En azından bizi onun yaptığı gibi tehdit etmiyor,” dedi.
Saint-Denis’te bir sandık merkezi. Kredi… The New York Times için Andrea Mantovani
Macron, “Bugün birçok yurttaşımız fikirlerimi desteklemek için değil, aşırı sağa karşı bir baraj oluşturmak için bana oy verdi” dedi. Onlara teşekkür ederek, “Onların görev bilinci, Cumhuriyete bağlılıkları ve geçtiğimiz haftalarda dile getirilen farklılıklara saygıları artık bana emanet” dedi.
Seçmenlerin yaklaşık yüzde 28’i çekimser kaldı, bu 2017’ye göre yüzde üç puan daha yüksek ve 13 milyondan fazla insanın Bayan Le Pen’e ve aşırı sağa oy verdiği ortaya çıktı. Macron, “Yurttaşlarımı bu projeye oy vermeye sevk eden öfke ve anlaşmazlıklar da bir cevap bulmalı” dedi.
Bu, yükselen bir retorik değil, ciddi bir gerçekçilik, neredeyse zaman zaman pişmanlık, onun tamamen bölünmüş bir Fransa’yı tanımasını ve belki de hayatın en zor olduğu kişilere karşı dikkatsizliğini yansıtan bir konuşmaydı.
2017’nin radikal değişim hayallerinin yerini, kısmen Bay Macron’un rakipleri arasında güçlü bir hoşnutsuzluk olması ve kısmen de Haziran ayında yapılacak yasama seçimlerinin geçeceği için yaz boyunca siyasi yüzleşme korkuları aldı. Ulusal Meclis’in kendi iradesine daha az itaat etmesine neden olabilir.
Durmadan pozisyonunu ayarlayan, müttefiklerinin çevresini genişleten ve fikirlerini hassaslaştıran Bay Macron, her türlü ılımlı meydan okuyucuyu boğarak eksiksiz bir politikacı olduğunu kanıtladı. Savaş sonrası Fransız siyasetinin kalbindeki iki siyasi güç olan merkez sol Sosyalist Parti ve merkez sağ Cumhuriyetçilerin neredeyse tamamen yok olmasını sağladı. Bu dikkate değer bir başarıydı.
Pazar günü Paris’te kutlama yapan Bay Macron’un destekçileri. Kredi… The New York Times için Dmitry Kostyukov
Ama tüm bunlar için tıslamanın bir bedeli vardı. Fransız siyasetinin eski yapısı çöktü ve toplumun şiddetli çatışmalarına nasıl aracılık edilebileceği daha az açık.
Fransa’nın büyük şehirlerdeki seçkinler tarafından ihmal edildiğini, hatta unutulduğunu hisseden bölgelerinde öfke büyüdükçe bu çatışmalar daha şiddetli hale geldi. Bayan Le Pen, bu endişeleri ele alarak ve insanların artan gaz ve elektrik fiyatlarıyla baş etmelerine yardımcı olmak için bir dizi vergi indirimi sözü vererek etkili bir kampanya başlattı.
Bazı seçmenlere verdiği mesaj, başkanlarının başka endişeleri varken onları koruyacağıydı. Ancak onun milliyetçi mesajı, ülkeye giren ve ülkenin sorunları için günah keçisi arayan belgesiz göçmenlere kızan insanlar arasında da yankı buldu.
Başkanın sorunları hem kişiliğini hem de siyasi tercihlerini yansıttı. Son derece kişiselleştirilmiş yukarıdan aşağıya hükümet tarzı, Fransız başkanlık sistemine getireceğini söylediği demokratik açılımdan çok Bonaparte’a borçluydu. Avrupa’yı kendi entegre ordusu tarafından desteklenen bir “stratejik özerklik” vizyonuna doğru zorlama girişimleri, Polonya gibi bir Avrupa gücü olarak Amerika’ya en bağlı ülkelerde direnişle karşılaştı.
Siyasi sistemin ılımlı solundan ortaya çıkan ve beş yıl önce birçok Sosyalist tarafından desteklenen Bay Macron, hem ilk ekonomik politikasında hem de çok eleştirilen bir kararla kendi dediği şeyle yüzleşmek için sağa saptı. Birçok camiyi ve İslami derneği kapatarak “İslamcı ayrılıkçılık” – genellikle kanuni gerekçelerle.
Zihni 2015’ten beri birçok İslamcı terör saldırısıyla derinden etkilenmiş bir ülkede, siyasi yelpazenin parçalanmış solunda korkmaktansa sağda kazanacağı daha fazla şey olduğuna karar verdi. zafer, rakiplerini bocalayan geniş bir ayarlanabilir bağlılıklar ağının ustası olarak haklı olduğunu kanıtladı.
Aida Alami, Aurelien Breeden, Adèle Cordonnier ve Constant Méheut raporlamaya katkıda bulundu.
-
Genel olarak güvenilir olan oylamanın sonundaki tahminler, merkezci Bay Macron’un oyların yüzde 58,5’ini Le Pen’in yüzde 41,5’ine karşı aldığını gösterdi. Zaferi, Bayan Le Pen için marjın yüzde 66,1 ila yüzde 33,9 olduğu 2017’den çok daha dardı, ancak muhtemelen iki hafta önce göründüğünden daha genişti.
Parıldayan bir Eyfel Kulesi’nin önünde Champ de Mars’ta toplanan kalabalığa konuşan ciddi bir Bay Macron, “daha bağımsız bir Fransa ve daha güçlü bir Avrupa” için bir zafer olduğunu söyledi. “Ülkemiz pek çok şüpheyle, pek çok bölünmeyle dolu. Güçlü olmak zorunda kalacağız ama kimse yolun kenarında kalmayacak” dedi.
Ms. Le Pen, üçüncü cumhurbaşkanı olma girişiminde yenilgiyi kabul etti, ancak ne demek istediğini açıklamadan, Bay Macron’un “acımasız ve şiddet içeren yöntemlerini” sert bir şekilde eleştirdi. Haziran ayında yapılacak yasama seçimlerinde çok sayıda temsilciyi güvence altına almak için savaşmaya söz verdi ve “Fransız halkının bu akşam Emmanuel Macron’a karşı güçlü bir karşı güç arzusunu gösterdiğini” ilan etti.
Bay. Macron, zaferinin ardından Eyfel Kulesi’nin önünde destekçilerine seslendi. Kredi… Sergey Ponomarev, The New York Times için
Avrupa’da kritik bir anda, Rusya’nın işgalinden sonra Ukrayna’da şiddetli çatışmalar yaşanırken, Fransa NATO’ya, Avrupa Birliği’ne, Amerika Birleşik Devletleri’ne ve hiçbir Fransız vatandaşının bunu yapmaması gerektiğini savunan temel değerlerine düşman bir adayı reddetti. Müslüman oldukları için ayrımcılığa uğrarlar.
Dışişleri Bakanı Jean-Yves Le Drian, sonucun “Fransız halkının değerlerini korumak için ve dar bir Fransa vizyonuna karşı seferber edilmesini” yansıttığını söyledi.
Fransızlar genellikle cumhurbaşkanlarını sevmezler ve hiçbiri 2002’den beri 17 puan farkla yeniden seçilmeyi başaramadı. Bay Macron’un iktidarda beş yıl daha güvence altına almaktaki olağandışı başarısı, onun Covid-19 krizi üzerindeki etkili yönetimini, ekonomiyi yeniden alevlendirmesini ve siyasi yelpazenin tüm merkezini işgal etmedeki siyasi çevikliğini yansıtıyor.
Bayan Le Pen, göçmen karşıtı milliyetçi programı olmasa da imajını yumuşatarak, aşırı sağı 1944’ten bu yana hiç olmadığı kadar iktidara yaklaştırmak için bir yabancılaşma ve hayal kırıklığı dalgası sürdü. ana akıma katıldı, son dakikada birçok Fransız, Fransa’nın tarihinin daha karanlık pasajlarının yabancı düşmanı vitriolüne yenik düşmemesini sağlamak için açıkça Bay Macron’a oy vermiş olsa bile.
Ms. Le Pen, 2017’deki son kampanyası sırasında Kremlin’de ziyaret ettiği Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin’e uzun süredir sempati duyuyor. Ukrayna’yı Rusya’nın saldırısından kurtarmak için neredeyse kesinlikle birleşik müttefik cepheyi zayıflatan politikalar izleyecekti; Bay Putin’e Avrupa’da sömürmek için bir ihlal teklif etti; ve motoru her zaman ortak bir Fransız-Alman taahhüdü olan Avrupa Birliği’ni baltaladı.
Marine Le Pen, Bay Macron’u kabul etti, ancak onun “acımasız ve şiddet içeren yöntemlerini” ne demek istediğini açıklamadan acı bir şekilde eleştirdi. Kredi… The New York Times için Andrea Mantovani
Brexit birliğe bir darbe olsaydı, Bayan Le Pen’in tekliflerinde belirtildiği gibi Fransız milliyetçisi bir yarı-çıkış, Avrupa Birliği’ni yaşam destek ünitesine bırakırdı. Bu da, istikrarsız bir anda kıtada barışın temel garantörlerinden birini sakat bırakacaktı.
Almanya Şansölyesi Olaf Scholz, Macron’un kazanmasının “Avrupa’da bir güven oyu” olduğunu açıkladı. İngiltere Başbakanı Boris Johnson, Fransız lideri tebrik etti ve Fransa’yı “en yakın ve en önemli müttefiklerimizden biri” olarak nitelendirdi.
Bay Scholz ve diğer iki Avrupalı lider, geçen hafta Le Monde günlük gazetesinde yayınlanan bir fikir makalesinde Bayan Le Pen’e karşı oy kullanmanın önemini açıklığa kavuşturmak için alışılmadık bir adım attılar. Mektup, oylama öncesinde Avrupa başkentlerinde ve Washington’da yaşanan kaygının bir yansımasıydı.
“Fransa’nın güçlü ve özerk bir Avrupa Birliği’nde daha güçlü olduğuna inanan demokratik bir aday ile özgürlüğümüze ve demokrasimize saldıranların açıkça yanında yer alan aşırı sağcı bir aday arasındaki seçimdir, ” yazdılar.
Bay Macron’un ikinci zaferi, birincisinden farklı hissettirdi. Beş yıl önce, steril sol-sağ ayrımlarını gömme ve daha adil, eşit, açık ve dinamik bir toplum inşa etme vaadiyle Fransız siyaset sahnesine çıkan 39 yaşında bir harikaydı. Fransa’da yeni bir siyasi dönemin doğuşunu kutlamak için Louvre’un ana avlusunda büyük bir kutlama düzenledi.
Pazar gecesi, Avrupa’daki savaş göz önüne alındığında, destekçilerinden ayık olmalarını istedi. Beethoven’ın Avrupa ilahisi “Neşeye Övgü” çalarken (ancak 2017’dekinden çok daha yumuşak bir şekilde), karısı Brigitte’in elini tutarak Champ de Mars’a yürüdü. Çocuklar çiftin etrafını sardı; koreografi sadelik ve alçakgönüllülük taşıyordu.
Bay Macron’un destekçileri Champ de Mars’ta kutladılar. Kredi… The New York Times için Dmitry Kostyukov
Macron, ilk döneminde kibirle sınırlanan mesafeli bir tavırla sık sık eleştirildi.
“Belli bir şiddet türünden kaçındık. Rahatladım,” dedi Macron destekçisi 64 yaşındaki Eric Maus. “Ama kızıma aşırı sağın çok yüksek puan aldığı belirsiz bir dünya veriyormuşum gibi hissediyorum.”
Bay Macron, büyümeyi teşvik etmeyi, işsizliği kesmeyi ve bir start-up teknolojisi kültürünü yerleştirmeyi başardı, ancak kentsel yıkım ve kırsal uzaklık alanlarındaki mücadele ve yabancılaşma arasındaki artan eşitsizliği veya kaynayan öfkeyi ele alamadı. Gelirler durgunlaştıkça, fiyatlar yükseldikçe ve fabrikalar yurtdışına taşınırken toplumsal bölünmeler keskinleşti.
Sonuç olarak, açık zaferi Fransa’yı yabancı düşmanı milliyetçiliğe doğru tehlikeli bir eğilimden kurtarmış ve Haziran seçimleri öncesinde ona ivme kazandırmış olsa bile, Macron’un siyasi sermayesi daha sınırlıdır.
Yine de, 10 Nisan’daki cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda solcu aday Jean-Luc Mélenchon’u destekleyen 7,7 milyon seçmenin çoğu, Bay Macron’un Bayan Le Pen’i tutması için sadece isteksizce oy verdi. güçten. Paris’in kuzeyindeki Saint-Denis banliyösünde oy kullanan Cezayir asıllı Müslüman Assina Channa, “Hiçbir şey değişmeyecek ama başka seçeneğim yoktu” dedi.
Bayan Le Pen, Müslüman başörtüsünün yasaklanmasını önermişti ve Batı Avrupa’daki en büyük Müslüman topluluğu olan ülkede düzenli olarak İslam’ı şiddetle eşitledi. Bayan Channa, “En azından bizi onun yaptığı gibi tehdit etmiyor,” dedi.
Saint-Denis’te bir sandık merkezi. Kredi… The New York Times için Andrea Mantovani
Macron, “Bugün birçok yurttaşımız fikirlerimi desteklemek için değil, aşırı sağa karşı bir baraj oluşturmak için bana oy verdi” dedi. Onlara teşekkür ederek, “Onların görev bilinci, Cumhuriyete bağlılıkları ve geçtiğimiz haftalarda dile getirilen farklılıklara saygıları artık bana emanet” dedi.
Seçmenlerin yaklaşık yüzde 28’i çekimser kaldı, bu 2017’ye göre yüzde üç puan daha yüksek ve 13 milyondan fazla insanın Bayan Le Pen’e ve aşırı sağa oy verdiği ortaya çıktı. Macron, “Yurttaşlarımı bu projeye oy vermeye sevk eden öfke ve anlaşmazlıklar da bir cevap bulmalı” dedi.
Bu, yükselen bir retorik değil, ciddi bir gerçekçilik, neredeyse zaman zaman pişmanlık, onun tamamen bölünmüş bir Fransa’yı tanımasını ve belki de hayatın en zor olduğu kişilere karşı dikkatsizliğini yansıtan bir konuşmaydı.
2017’nin radikal değişim hayallerinin yerini, kısmen Bay Macron’un rakipleri arasında güçlü bir hoşnutsuzluk olması ve kısmen de Haziran ayında yapılacak yasama seçimlerinin geçeceği için yaz boyunca siyasi yüzleşme korkuları aldı. Ulusal Meclis’in kendi iradesine daha az itaat etmesine neden olabilir.
Durmadan pozisyonunu ayarlayan, müttefiklerinin çevresini genişleten ve fikirlerini hassaslaştıran Bay Macron, her türlü ılımlı meydan okuyucuyu boğarak eksiksiz bir politikacı olduğunu kanıtladı. Savaş sonrası Fransız siyasetinin kalbindeki iki siyasi güç olan merkez sol Sosyalist Parti ve merkez sağ Cumhuriyetçilerin neredeyse tamamen yok olmasını sağladı. Bu dikkate değer bir başarıydı.
Pazar günü Paris’te kutlama yapan Bay Macron’un destekçileri. Kredi… The New York Times için Dmitry Kostyukov
Ama tüm bunlar için tıslamanın bir bedeli vardı. Fransız siyasetinin eski yapısı çöktü ve toplumun şiddetli çatışmalarına nasıl aracılık edilebileceği daha az açık.
Fransa’nın büyük şehirlerdeki seçkinler tarafından ihmal edildiğini, hatta unutulduğunu hisseden bölgelerinde öfke büyüdükçe bu çatışmalar daha şiddetli hale geldi. Bayan Le Pen, bu endişeleri ele alarak ve insanların artan gaz ve elektrik fiyatlarıyla baş etmelerine yardımcı olmak için bir dizi vergi indirimi sözü vererek etkili bir kampanya başlattı.
Bazı seçmenlere verdiği mesaj, başkanlarının başka endişeleri varken onları koruyacağıydı. Ancak onun milliyetçi mesajı, ülkeye giren ve ülkenin sorunları için günah keçisi arayan belgesiz göçmenlere kızan insanlar arasında da yankı buldu.
Başkanın sorunları hem kişiliğini hem de siyasi tercihlerini yansıttı. Son derece kişiselleştirilmiş yukarıdan aşağıya hükümet tarzı, Fransız başkanlık sistemine getireceğini söylediği demokratik açılımdan çok Bonaparte’a borçluydu. Avrupa’yı kendi entegre ordusu tarafından desteklenen bir “stratejik özerklik” vizyonuna doğru zorlama girişimleri, Polonya gibi bir Avrupa gücü olarak Amerika’ya en bağlı ülkelerde direnişle karşılaştı.
Siyasi sistemin ılımlı solundan ortaya çıkan ve beş yıl önce birçok Sosyalist tarafından desteklenen Bay Macron, hem ilk ekonomik politikasında hem de çok eleştirilen bir kararla kendi dediği şeyle yüzleşmek için sağa saptı. Birçok camiyi ve İslami derneği kapatarak “İslamcı ayrılıkçılık” – genellikle kanuni gerekçelerle.
Zihni 2015’ten beri birçok İslamcı terör saldırısıyla derinden etkilenmiş bir ülkede, siyasi yelpazenin parçalanmış solunda korkmaktansa sağda kazanacağı daha fazla şey olduğuna karar verdi. zafer, rakiplerini bocalayan geniş bir ayarlanabilir bağlılıklar ağının ustası olarak haklı olduğunu kanıtladı.
Aida Alami, Aurelien Breeden, Adèle Cordonnier ve Constant Méheut raporlamaya katkıda bulundu.
-