Alice de Sturler geçen ay Agatha Christie’nin “ABC Cinayetleri” kitabının kullanılmış nüshasını karıştırırken, sayfalarda değil, sayfalar arasında zorlayıcı bir gizem keşfetmenin şokunu yaşadı.
Romanın ortasında ikiye katlanmış bir kağıt parçası sıkışmıştı. Birisi kırmızı keçeli kalemle etrafı çiçeklerle çevrili bir kuyu çizmişti. Bir parça leke, kartın çok sevildiğini gösteriyordu.
Ön yüzünde lekeli mavi mürekkeple yazılmış bir mesajda “Anneler Günü Kutlu Olsun.” yazıyordu. İçinde daha kişisel bir yazı vardı: “Anneme, Kit’ten sevgiler.”
Güneybatı Virginia’da bir gerçek suç blog yazarı olan Bayan de Sturler, kısa bir süre önce, Belçikalı dedektif Hercule Poirot’nun kurbanlarını alfabetik sırayla öldüren bir seri katilin davasını çözmeye çalıştığı “ABC Cinayetleri”nin film versiyonunu izlemişti. ve kitabı kendisi için okumak istedi. Çevrimiçi bir kitapçı olan Better World Books’tan ciltsiz bir kopya sipariş etti ve 12 Kasım’da açtığında, ek olay örgüsünü buldu. Bayan de Sturler, kartı yazarı veya alıcısıyla yeniden bir araya getirmek için yola çıktı.
“‘ABC Cinayetleri’ geldiğinde 104. ve 105. sayfalar açıldı ve orada bir yer imi vardı” dedi. “Kart benim için olsaydı, onu geri isterdim.”
İpuçları çoğalmaya başladı. Kitabın içinde İngiltere, Norfolk’taki Norfolk Kütüphanelerinden bir ödeme kartı vardı. Üzerine, potansiyel olarak kitabın en son ödünç alındığı tarihi (15 Nisan 2019) ve iade edildiği tarihi (24 Ocak 2020) işaret eden iki münferit tarih damgalanmıştı.
Bayan de Sturler, “Belki de son pul 2020’den olduğu için aceleyle kütüphaneye teslim edilmiştir,” dedi. “Pandemi nedeniyle sokağa çıkma yasağına girmeden hemen önceydi, bu yüzden belki birileri evini temizliyor ve ‘Oh, eve kapanacağız’ diye düşünüyordu. Kütüphaneler kapanacak, mağazalarımız kapanacak. Onu geri vermem gerekiyor.’”
Kredi… Alice de Sturler
Kredi… Alice de Sturler
Norfolk Kütüphanelerinde bir kütüphaneci olan Alison Thorne, o kadar uzun süre değildi. Anneler Günü kartının oldukça eski – kendi deyimiyle “tarihi” – göründüğünü ve tüm kitapların her giriş çıkışlarında damgalanmadığını söyledi. Her halükarda, dedi, şimdiye kadar bir kitaptan düşen en garip şey değil.
Bayan Thorne, “Bir meslektaşım evvel, kitap ayracı olarak pişirilmiş bir parça domuz pastırması buldu,” dedi. “Ben bir vejeteryanım, bu yüzden buna gerçekten itiraz ediyorum.”
Kütüphaneciler genellikle kitaplarda kayıp eşyalarla karşılaştıklarında, onları kütüphanenin kayıp eşyalarına bırakacaklarını söyledi, bu yüzden kartın hala kitapta olması ilginçti. Anneler Günü kartının Atlantik Okyanusu’nu baştan sona nasıl geçtiği, “tam anlamıyla küçük bir muamma” dedi.
“Tüm bu yeniden satış sitelerinin neşe kaynağı bu,” dedi. “Kitaplar dünyanın her yerine gidebilir.”
Norfolk’un kütüphane sistemini yöneten Norfolk İl Meclisi sözcüsü Carl Turner, “ABC Cinayetleri”nin bu özel nüshasının Norwich’teki Millennium Library’ye ait olduğuna inanıldığını söyledi. Ancak kitaplar sistemde dolaşıyor, dedi, bu yüzden son konumu ilçede herhangi bir yer olabilirdi.
Bir gizemi çözmeye çalışan herhangi bir çağdaş dedektifin yapacağı gibi, Bayan de Sturler davayı internete taşıdı ve blogunda kartla ilgili bir yazı yayınladı, ancak çevrimiçi hafiyeler umut verici herhangi bir ipucu üretemedi. Sonra Bayan de Sturler’in İngiliz bir arkadaşı, Norfolk’taki BBC’ye ulaşmaya karar verdi.
Aniden, Bayan de Sturler, Agatha Christie’nin memleketinde yayına girdi ve kartın Kit veya Kit’in Annesi ile yeniden bir araya gelmesine yardımcı olabilecek herhangi bir bilgi için Norfolk’taki radyo dinleyicilerine doğrudan çağrıda bulundu. Hikayeyi ilk aktaran BBC muhabiri Amy Blunt, Kit’in annesinin kartın izini kaybettiği için kendini tekmelediğini hayal edebildiğini, ancak topluluğun davayı çözeceğine inandığını söyledi.
“Umutluyum çünkü Norfolk halkı biz sevimli bir grubuz” dedi. “Ve tüm ilçe çapındaki toplu ‘Aww’ sesini duyabilirsiniz. Yani bunu yapacak biri varsa, o da biziz. İnşallah onları yeniden bir araya getireceğiz.”
Bayan Blunt, kartın, eğer gerçekten yer imi olarak kullanılıyorsa, kitabın yarısında bulunduğunu da kaydetti.
Bayan Blunt, “Kitabın sonunda ne olduğunu bile bilmiyor,” dedi. “Yani Kit’in bu güzel Anneler Günü kartını kaybetti ve ‘ABC Cinayetleri’nin sonunda ne olduğunu da bilmiyor.”
Henüz bir ipucu bulunmamakla birlikte, Bayan de Sturler, Anneler Günü kartını Kasım ayı sonlarında Bayan Blunt’a postaladı, böylece sahibi bulunursa, kart gerçek sahibinin talep etmesi için Norfolk’ta olacak.
Bayan de Sturler, Agatha Christie’nin tüm bunlardan ne çıkaracağını bilmediğini söyledi.
“Çocuklarınızın yaptığı her çizim hakkında benim hissettiğim duygusal hislere sahip olmayabilir,” dedi. “Belki ‘Ah, bu birçok karttan biri’ derdi.”
-
Romanın ortasında ikiye katlanmış bir kağıt parçası sıkışmıştı. Birisi kırmızı keçeli kalemle etrafı çiçeklerle çevrili bir kuyu çizmişti. Bir parça leke, kartın çok sevildiğini gösteriyordu.
Ön yüzünde lekeli mavi mürekkeple yazılmış bir mesajda “Anneler Günü Kutlu Olsun.” yazıyordu. İçinde daha kişisel bir yazı vardı: “Anneme, Kit’ten sevgiler.”
Güneybatı Virginia’da bir gerçek suç blog yazarı olan Bayan de Sturler, kısa bir süre önce, Belçikalı dedektif Hercule Poirot’nun kurbanlarını alfabetik sırayla öldüren bir seri katilin davasını çözmeye çalıştığı “ABC Cinayetleri”nin film versiyonunu izlemişti. ve kitabı kendisi için okumak istedi. Çevrimiçi bir kitapçı olan Better World Books’tan ciltsiz bir kopya sipariş etti ve 12 Kasım’da açtığında, ek olay örgüsünü buldu. Bayan de Sturler, kartı yazarı veya alıcısıyla yeniden bir araya getirmek için yola çıktı.
“‘ABC Cinayetleri’ geldiğinde 104. ve 105. sayfalar açıldı ve orada bir yer imi vardı” dedi. “Kart benim için olsaydı, onu geri isterdim.”
İpuçları çoğalmaya başladı. Kitabın içinde İngiltere, Norfolk’taki Norfolk Kütüphanelerinden bir ödeme kartı vardı. Üzerine, potansiyel olarak kitabın en son ödünç alındığı tarihi (15 Nisan 2019) ve iade edildiği tarihi (24 Ocak 2020) işaret eden iki münferit tarih damgalanmıştı.
Bayan de Sturler, “Belki de son pul 2020’den olduğu için aceleyle kütüphaneye teslim edilmiştir,” dedi. “Pandemi nedeniyle sokağa çıkma yasağına girmeden hemen önceydi, bu yüzden belki birileri evini temizliyor ve ‘Oh, eve kapanacağız’ diye düşünüyordu. Kütüphaneler kapanacak, mağazalarımız kapanacak. Onu geri vermem gerekiyor.’”
Kredi… Alice de Sturler
Kredi… Alice de Sturler
Norfolk Kütüphanelerinde bir kütüphaneci olan Alison Thorne, o kadar uzun süre değildi. Anneler Günü kartının oldukça eski – kendi deyimiyle “tarihi” – göründüğünü ve tüm kitapların her giriş çıkışlarında damgalanmadığını söyledi. Her halükarda, dedi, şimdiye kadar bir kitaptan düşen en garip şey değil.
Bayan Thorne, “Bir meslektaşım evvel, kitap ayracı olarak pişirilmiş bir parça domuz pastırması buldu,” dedi. “Ben bir vejeteryanım, bu yüzden buna gerçekten itiraz ediyorum.”
Kütüphaneciler genellikle kitaplarda kayıp eşyalarla karşılaştıklarında, onları kütüphanenin kayıp eşyalarına bırakacaklarını söyledi, bu yüzden kartın hala kitapta olması ilginçti. Anneler Günü kartının Atlantik Okyanusu’nu baştan sona nasıl geçtiği, “tam anlamıyla küçük bir muamma” dedi.
“Tüm bu yeniden satış sitelerinin neşe kaynağı bu,” dedi. “Kitaplar dünyanın her yerine gidebilir.”
Norfolk’un kütüphane sistemini yöneten Norfolk İl Meclisi sözcüsü Carl Turner, “ABC Cinayetleri”nin bu özel nüshasının Norwich’teki Millennium Library’ye ait olduğuna inanıldığını söyledi. Ancak kitaplar sistemde dolaşıyor, dedi, bu yüzden son konumu ilçede herhangi bir yer olabilirdi.
Bir gizemi çözmeye çalışan herhangi bir çağdaş dedektifin yapacağı gibi, Bayan de Sturler davayı internete taşıdı ve blogunda kartla ilgili bir yazı yayınladı, ancak çevrimiçi hafiyeler umut verici herhangi bir ipucu üretemedi. Sonra Bayan de Sturler’in İngiliz bir arkadaşı, Norfolk’taki BBC’ye ulaşmaya karar verdi.
Aniden, Bayan de Sturler, Agatha Christie’nin memleketinde yayına girdi ve kartın Kit veya Kit’in Annesi ile yeniden bir araya gelmesine yardımcı olabilecek herhangi bir bilgi için Norfolk’taki radyo dinleyicilerine doğrudan çağrıda bulundu. Hikayeyi ilk aktaran BBC muhabiri Amy Blunt, Kit’in annesinin kartın izini kaybettiği için kendini tekmelediğini hayal edebildiğini, ancak topluluğun davayı çözeceğine inandığını söyledi.
“Umutluyum çünkü Norfolk halkı biz sevimli bir grubuz” dedi. “Ve tüm ilçe çapındaki toplu ‘Aww’ sesini duyabilirsiniz. Yani bunu yapacak biri varsa, o da biziz. İnşallah onları yeniden bir araya getireceğiz.”
Bayan Blunt, kartın, eğer gerçekten yer imi olarak kullanılıyorsa, kitabın yarısında bulunduğunu da kaydetti.
Bayan Blunt, “Kitabın sonunda ne olduğunu bile bilmiyor,” dedi. “Yani Kit’in bu güzel Anneler Günü kartını kaybetti ve ‘ABC Cinayetleri’nin sonunda ne olduğunu da bilmiyor.”
Henüz bir ipucu bulunmamakla birlikte, Bayan de Sturler, Anneler Günü kartını Kasım ayı sonlarında Bayan Blunt’a postaladı, böylece sahibi bulunursa, kart gerçek sahibinin talep etmesi için Norfolk’ta olacak.
Bayan de Sturler, Agatha Christie’nin tüm bunlardan ne çıkaracağını bilmediğini söyledi.
“Çocuklarınızın yaptığı her çizim hakkında benim hissettiğim duygusal hislere sahip olmayabilir,” dedi. “Belki ‘Ah, bu birçok karttan biri’ derdi.”
-