LONDRA – Kral III. Charles’ın Pazartesi günü İngiliz Parlamentosu’na yaptığı konuşmanın merkezinde bir konu vardı ve birçok uzmanın dediğine göre, Kraliçe Elizabeth’in ölümünden bu yana yaptığı neredeyse tüm kamuoyu açıklamaları ve eylemleri hakkında: İngiltere’nin anayasal monarşi sistemini desteklemek.
Konuşmasını, annesinin “ulusumuzun kalbinde yer alan değerli anayasal yönetimin ilkelerini koruma” sözünü hatırlatarak ve onun örneğini izleyeceğine söz vererek sonlandırdı.
Bazı yabancı gözlemciler için bu şu soruyu gündeme getirdi: Yazılı bir Anayasanız olmadığında nasıl bir anayasal monarşiye sahip olabilirsiniz?
İngiltere, 1788’de Birleşik Devletler tarafından onaylanan veya bu ayın başlarında Şilili seçmenler tarafından reddedilen gibi tek bir anayasal belgeye sahip olmasa da, hâlâ birlikte bir Anayasa oluşturan, kralı bağlayan bir Anayasa oluşturan yasalara ve dikkatle belgelenmiş geleneklere sahiptir. .
Bu kurallar, yüzyıllarca süren mevzuatta ve çevreleyen bir yığın sözleşmede birikmiştir. (Lordlar Kamarası Kütüphanesi tarafından sağlanan Britanya’nın anayasal monarşisinin açıklaması, 1215’te Magna Carta ile başlar ve kraliyet iktidarı üzerindeki ilk kısıtlamalar ve Parlamentonun kraliyet ardıllığına müdahale ettiği 1701 yılına kadar uzanan bir yasal çalılık olmasına rağmen devam eder.)
Birlikte, kralı anayasal bir hükümdar yaparlar: siyasette kişisel kamusal rolü olmayan ve özel nüfuz üzerinde bile sıkı kısıtlamalar olmayan iktidar ve devlet olmanın bir tecessümü.
Charles, bu sözleşmeleri, “hayati parlamenter gelenekler”e övgüyle başlayarak, bunları konuştuğu parlamento binası Westminster Hall’un tonozlu ortaçağ ahşap çatısına bağlayarak milletvekillerine kabul etti.
Başbakan Boris Johnson, Avrupa Birliği’nden ayrılma konusundaki mevzuatını gözden geçirmeye çalışırken, son yıllarda anayasal gelenekler Parlamento’da bir miktar baskı altına girdi. Yürütme yetkilerinin bir kez kullanılması, Parlamentonun bir hafta süreyle askıya alınması, İngiltere Yüksek Mahkemesi’nden tepki aldı.
University College London’daki Anayasa Birimi’nin direktörü Profesör Meg Russell, “Anayasamız temel olarak İngiliz nezaket ve dürüstlük duygularına dayanıyor ve yüksek makamlara ulaşan kişilerin sözleşmelere, emsallere ve yazılı olmayan kurallara saygı duyacağını varsayıyor” dedi. 2019’daki zamanlar.
Kraliçe ise tam tersine, kısmen oğlunun Pazartesi günü milletvekillerine bir kısıtlama geleneğine “eşsiz bağlılık” olarak tanımladığı şeyle monarşinin popülaritesini sürdürdü.
Charles’ın Galler Prensi olarak uzun yıllar boyunca kaşlarını kaldırmasının bir nedeni budur. Aksi takdirde zararsız görünen nedenler dizisinin kamuoyu önünde savunuculuğunu yaptı: çevre, organik tarım, tamamlayıcı tıp, geleneksel mimari. Geçen hafta hükümdar olarak ilk konuşmasında konuya değinerek, “Artık bu kadar çok zamanımı ve enerjimi bu kadar derinden harcadığım hayır işlerine ve meselelere vermem mümkün olmayacak” dedi.
Tüm bunları “başkalarının güvenilir ellerine” bırakacağını söyledi. Annesinin örneğinden sonra, İngiliz Anayasasının gerektirdiği şey olabilir.
-
Konuşmasını, annesinin “ulusumuzun kalbinde yer alan değerli anayasal yönetimin ilkelerini koruma” sözünü hatırlatarak ve onun örneğini izleyeceğine söz vererek sonlandırdı.
Bazı yabancı gözlemciler için bu şu soruyu gündeme getirdi: Yazılı bir Anayasanız olmadığında nasıl bir anayasal monarşiye sahip olabilirsiniz?
İngiltere, 1788’de Birleşik Devletler tarafından onaylanan veya bu ayın başlarında Şilili seçmenler tarafından reddedilen gibi tek bir anayasal belgeye sahip olmasa da, hâlâ birlikte bir Anayasa oluşturan, kralı bağlayan bir Anayasa oluşturan yasalara ve dikkatle belgelenmiş geleneklere sahiptir. .
Bu kurallar, yüzyıllarca süren mevzuatta ve çevreleyen bir yığın sözleşmede birikmiştir. (Lordlar Kamarası Kütüphanesi tarafından sağlanan Britanya’nın anayasal monarşisinin açıklaması, 1215’te Magna Carta ile başlar ve kraliyet iktidarı üzerindeki ilk kısıtlamalar ve Parlamentonun kraliyet ardıllığına müdahale ettiği 1701 yılına kadar uzanan bir yasal çalılık olmasına rağmen devam eder.)
Birlikte, kralı anayasal bir hükümdar yaparlar: siyasette kişisel kamusal rolü olmayan ve özel nüfuz üzerinde bile sıkı kısıtlamalar olmayan iktidar ve devlet olmanın bir tecessümü.
Charles, bu sözleşmeleri, “hayati parlamenter gelenekler”e övgüyle başlayarak, bunları konuştuğu parlamento binası Westminster Hall’un tonozlu ortaçağ ahşap çatısına bağlayarak milletvekillerine kabul etti.
Başbakan Boris Johnson, Avrupa Birliği’nden ayrılma konusundaki mevzuatını gözden geçirmeye çalışırken, son yıllarda anayasal gelenekler Parlamento’da bir miktar baskı altına girdi. Yürütme yetkilerinin bir kez kullanılması, Parlamentonun bir hafta süreyle askıya alınması, İngiltere Yüksek Mahkemesi’nden tepki aldı.
University College London’daki Anayasa Birimi’nin direktörü Profesör Meg Russell, “Anayasamız temel olarak İngiliz nezaket ve dürüstlük duygularına dayanıyor ve yüksek makamlara ulaşan kişilerin sözleşmelere, emsallere ve yazılı olmayan kurallara saygı duyacağını varsayıyor” dedi. 2019’daki zamanlar.
Kraliçe ise tam tersine, kısmen oğlunun Pazartesi günü milletvekillerine bir kısıtlama geleneğine “eşsiz bağlılık” olarak tanımladığı şeyle monarşinin popülaritesini sürdürdü.
Charles’ın Galler Prensi olarak uzun yıllar boyunca kaşlarını kaldırmasının bir nedeni budur. Aksi takdirde zararsız görünen nedenler dizisinin kamuoyu önünde savunuculuğunu yaptı: çevre, organik tarım, tamamlayıcı tıp, geleneksel mimari. Geçen hafta hükümdar olarak ilk konuşmasında konuya değinerek, “Artık bu kadar çok zamanımı ve enerjimi bu kadar derinden harcadığım hayır işlerine ve meselelere vermem mümkün olmayacak” dedi.
Tüm bunları “başkalarının güvenilir ellerine” bırakacağını söyledi. Annesinin örneğinden sonra, İngiliz Anayasasının gerektirdiği şey olabilir.
-