Nazizmin yenilgisinden bu yana, Almanya kendini bilinçli bir şekilde “barış”ı desteklemeye ve deyiminin uzlaşma olduğu bir Avrupa ve Atlantik ötesi güvenlik düzenine entegre olmaya adadı.
Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı şimdi Almanya’yı Avrupa’daki yeri, Rusya ile ilişkisi ve askeri güç kullanımı hakkında onlarca yıllık fikirleri yeniden düşünmeye zorluyor.
Almanya, savaş sonrası ekonomisini ucuz Rus enerjisi üzerine inşa etti ve ticaretin değişim ürettiğine inanarak, otoriter rejimleri bir şekilde yumuşatarak Orta ve Doğu Avrupa, Sovyetler Birliği ve Çin ile sözde apolitik ticaret yaptı.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgali tüm bunlara meydan okudu. Bu, Almanya için siyasi olduğu kadar psikolojik bir şok oldu ve Rusya hakkındaki varsayımlarının birçoğunun altını oydu; başkanı Vladimir V. Putin; ve aniden savaş halinde olan bir Avrupa’da Almanya’nın rolü.
Yön bozukluğu hiçbir yerde, Almanya’nın Ukrayna’ya mükemmel ana muharebe tankı Leopard 2’yi gönderme veya diğer ülkelerin bunu yapmasına izin verme konusundaki isteksizliğinden daha belirgin olamaz. Bu tutum, Almanya’yı tecrit etme ve müttefiklerini çileden çıkarma riskini aldı. Ukraynalılar, en önemlisi, Almanya’nın tereddütünün, bu baharda beklenen bir Rus saldırısını durdurma veya geri çevirme yeteneklerini engelleme tehdidi oluşturduğunu söylüyor.
Almanlar mücadelesinde ezici bir çoğunlukla Ukrayna’yı desteklerken, tank gönderme konusundaki tereddüt, II. Kamuoyu yoklamaları, Almanların yarısının tank göndermek istemediğini gösteriyor.
Geçen yıl Münih’teki bir fabrikada açık kasa kamyonda bir Leopard 2 muharebe tankı. Kredi… The New York Times için Felix Schmitt
Amerikan Almanya Konseyi başkanı Steven E. Sokol, “Almanların buradaki isteksizliği tek kelimeyle özetlenebilir ve bu tarih oldu,” dedi. Rusya, Polonya ve Ukrayna’ya atıfta bulunarak, “Almanlar bir saldırgan olarak değil, bir ortak olarak görülmek istiyor ve Alman silahlarının tarihsel olarak milyonlarca insanı öldürmek için kullanıldığı bölgelere silah teslim etme konusunda özel bir hassasiyetleri var” dedi. “İnsanlar, ön saflarda Alman silahlarının bu bölgelerdeki insanları öldürmek için kullanılmasını istemiyor.”
Oxford’daki St. Antony’s College’da Almanya ve Avrupa tarihçisi olan Timothy Garton Ash, Almanların tarihlerinin derslerini yanlış yorumlama riski taşıdığını söylüyor. “Eskinin ölü olduğunu düşünen ve yeninin henüz doğmadığı Almanya’nın pozisyonu derinden karışık” dedi.
Gerçekten de, Şansölye Olaf Scholz’un geçen yılın başlarında Almanya için bir “Zeitenwende” veya tarihi bir dönüm noktası ilan etmesine rağmen, hükümeti ve ülkesi ordusunu inşa etme yolunda mücadele etti. Bay Garton Ash, Ukrayna savaşının demokratik Almanya’da ciddi bir tartışmaya yol açmış olmasına karşın savaşın henüz bitmediğini söyledi.
Savaş Durumu
Ama işin içinde siyaset de var. İktidar koalisyonunun en büyük üyeleri olan Sosyal Demokratlar ve Yeşiller, Bay Scholz gibi parti liderlerinin görmezden gelemeyeceği güçlü pasifist kanatlara sahipler.
Berlin’de Alman Parlamentosu’nun toplandığı Reichstag. İktidar koalisyonunun en büyük üyeleri olan Sosyal Demokratlar ve Yeşiller, parti liderlerinin görmezden gelemeyeceği güçlü pasifist kanatlara sahip. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Bay Ruge, “Scholz iç siyaseti de düşünmek zorunda,” dedi. “Strateji ve siyaset meselelerinde, Sosyal Demokratların çoğu pasifisttir ve onlara dikkat çekmesi gerekir.”
Yeşiller ve Sosyal Demokratların pasifist kanatları sayılırsa, Bay Scholz bir dereceye kadar üç partili bir koalisyona değil, beş partili bir koalisyona liderlik ediyor. Ve Moskova’ya daha yakın olan eski Doğu Almanya’da Sosyal Demokratların çok sayıda seçmeni var.
Ayrıca, sadece Almanlar arasında değil, Batılı tanklarla savaşı tırmandırmanın, savaşın gidişatını temelden değiştirmeden sadece ölümleri artıracağı endişesi var.
Berlin’deki Alman Marshall Fonu’ndan Thomas Kleine-Brockhoff, Alman seçmenlerin liderlerinin her zaman “sözde barış seçeneğini zorlamalarını, en son harekete geçmelerini veya bir koalisyonda hareket etmelerini” istediğini söyledi. “Bu senin savaş çığırtkanlığı yapmadığını, askeri bir gündemi zorlamadığını gösteriyor.”
Bay Scholz’un açık modeli, yavaş hareket etmek, (NATO müttefiklerinin kızgınlığına rağmen) seçmenlerini çekmeye çalışmak ve Alman kamuoyunu bunun gerçekten barış getireceğine ikna ettiğinde nihayet tankları göndermeyi kabul etmektir. Rusya’yı müzakereye zorlayarak daha yakın.
Yaklaşım, Ukrayna’daki savaş alanlarının adlarının birçoğunun yaşlı Almanlara ve hatta onları ebeveynlerinden dinleyerek büyüyen gençlere aşina olduğu bir ülkede, tarihsel belleğe hem saygı duyma hem de tarihi hafızanın etrafından dolaşma girişimidir.
Ukrayna’nın Prudyanka köyünde hasar görmüş bir II. Dünya Savaşı anıtı. Amerikan Almanya Konseyi başkanı Steven E. Sokol, “Almanların, Alman silahlarının tarihsel olarak milyonlarca insanı öldürmek için kullanıldığı bölgelere silah ulaştırma konusunda özel bir hassasiyeti var” dedi. Kredi… The New York Times için Nicole Tung
“Azovstal’ı neden biliyoruz?” diye sordu Bay Kleine-Brockhoff, Mariupol’da Rusların savaş sırasında aylarca patlattığı devasa çelik fabrikalarına atıfta bulunarak. “Azovstal’ı en son kim işgal etti? Almanlardı” dedi.
“Burada yaşı büyük olan herkes ölüm alanlarının ne olduğunu bilir. İsimler onlara tanıdık geliyor. Oraya tank mı gönderiyorsunuz? Vay. Oraya obüs mü gönderiyorsunuz? Pek çok yaşlı insan için bu hala zor” dedi. Tarih önemlidir: “İstediğin gibi çevirebilirsin ama hafıza var.”
O suçlu anılar, Sovyetler Birliği’ne karşı bir savaşla ilgili. Ancak 1989’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasından sonra bile, Almanlar suçluluklarını, Nazilerin daha da fazla insanı öldürdüğü Ukrayna ve Beyaz Rusya gibi diğer yeni Sovyet sonrası ülkelerle değil, ardıl devlet olarak Rusya’yla ilişkilendirdiler. Alman Uluslararası ve Güvenlik İşleri Enstitüsü. “Sovyetler Birliği’ne o kadar çok zarar verdik ki, bunu bir daha yapamayız diyoruz ama Rusya ile eşitliyoruz ve Ukrayna’nın en kötüsünü aldığını unutuyoruz.”
Bay Scholz’un Sosyal Demokratları, aynı zamanda Alman endüstrisi için çok karlı olduğu kanıtlanan ve tüm o ucuz Rus enerjisini sağlayan Orta ve Doğu Avrupa’nın Sovyet işgali altındaki uluslarına erişimleri olan “Ostpolitik” tarafından şekillendirildi. Bay Scholz’un 1980’lerin sonlarında yaptığı bir konuşmada Bay Garton Ash’in dediği gibi, partinin çoğu “barışın askeri yollarla sağlanamayacağı inancı” tarafından yönlendiriliyor.
“Dolayısıyla, kendi Zeitenwende’sine giden yolu düşünmesi ve belirli koşullarda savaşın Ukrayna’da kalıcı bir barışa giden en kısa yol ve ehven-i şer olabileceğine inanması çok zor” dedi.
Bay Scholz’un Sosyal Demokratları, Alman endüstrisi için çok kârlı olduğu ortaya çıkan ve Rusya’ya ucuz enerji sağlayan Orta ve Doğu Avrupa’nın Sovyet işgali altındaki uluslarına erişimleri olan “Ostpolitik” tarafından şekillendirildi. Kredi… Doug Mills/New York Times
Bu bakış açısıyla, “Almanya, özgür ve egemen bir Ukrayna’yı savunmak ve Putin’in canice terör savaşını sona erdirmek için daha geniş bir Avrupa tepkisini şekillendirmek konusunda benzersiz bir tarihsel sorumluluğa sahip.”
Maryland Üniversitesi’nde Alman ve Avrupa tarihi uzmanı olan Jeffrey C. Herf, birçok Alman’ın Nazilerin diplomatik veya ticari ilişkilerle değil, yalnızca askeri güçle mağlup edildiği gerçeğini bastırdığını söyledi. “Tatmin ve onun tehlikeleri hakkındaki bu dersler, Scholz’un ortaya çıktığı siyasi dünyada modası geçmiş durumda” dedi.
Aynı zamanda, Almanya’nın Moskova ile yüzyıllardır süren ilişkisinin bir saplantı niteliği taşıdığını söyleyen Bay Garton Ash, “Ukrayna’ya karşı bir körlük yaratan Rusya’ya hayranlık ve korku ve buna paralel olarak nükleer savaş korkusuna yol açıyor” dedi. ”
Bu, Bay Scholz’un yalnızca ABD’nin de tank sağlaması durumunda tank sağlama arzusunun başlıca açıklamasıdır, bu nedenle Rusya, Berlin’i suçlayamaz. Bir Alman kararının – yalnızca Leoparları göndermekle kalmayıp, aynı zamanda ihracatlarına da izin verme – nükleer silahlı bir Rusya tarafından seçilmesinden kaçınmak istiyor, bu çatışma kaçınılmaz olarak sona erdikten sonra birçok Alman’ın iyi ilişkiler kurmak istediği bir Rusya.
Bay Scholz ve yardımcıları, Almanya’nın savaş halindeki bir ülkeye silah gönderme konusundaki kendi tabusunu kırarak ve Ukrayna’ya üçüncü en büyük askeri yardım dilimini göndererek şimdiden çok şey yaptığını savunuyorlar.
Kasım ayında Berlin Eyalet Kütüphanesi’nde sergilenen bir Ukrayna bayrağı. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Geçen ay yapılan bir röportajda, Bay Scholz’un genelkurmay başkanı Wolfgang Schmidt, şansölyenin rolünü, onlarca yıllık pasifizme alışmış bir nüfusta yeni bir dış politikaya geçişi kolaylaştırmak olarak gördüğünü söyledi.
Schmidt, “Bütün siyasi partilerin uzun süredir devam eden bir geleneği – bırakın savaşı, çatışma bölgelerine bile silah kullanmama – Şansölye Scholz tarafından tamamen değiştirildi ve yine de geniş bir halk desteği aldı” dedi. “Her zaman tüm eylemlerimizle onları sürdürebileceğimizi ve bunun bir kereye mahsus olmadığını, toplumumuzu ve arkasındaki insanları bir arada tutabileceğimizi sağlamaya çalışıyoruz.”
Sosyal Demokratlar üzerine çalışan Bay Benner, müttefiklerin baskısı ve savaşın dehşeti göz önüne alındığında kamuoyunun değiştiğini söylüyor. Scholz gidip şimdi tam zamanı derse, halkı arkasına alabilir diye düşünüyorum” dedi. “Anketlerdeki rakamlar, bunu değiştirebilirsiniz. Buna liderlik denir.”
Tank gönderilmesinden yana olan Alman politikacılar, Almanya’nın “tek başına gitme” direnişinin artık onu tecrit etme riski taşıdığını söylüyor. Muhalefetteki Hıristiyan Demokratların başkan yardımcısı Johann Wadephul, Bay Scholz’un dayanışma argümanının müttefiklerinin ricalarıyla çeliştiğini söyledi. “Şansölyenin reddi ve Almanya’nın teslim etmemeleri aslında ‘tek başına gidiyor'” dedi.
Şu anda Alman Dış İlişkiler Konseyi’nde görev yapan eski bir Alman generali olan Heinrich Brauss, Ukrayna’da Rusya’yı yenmenin Almanya’nın çıkarına olduğunu, çünkü Ukraynalıların Avrupa’nın güvenliği için savaştığını savundu. Alman isteksizliği Alman reddine dönüşürse, bunun Almanya’nın itibarı için felaket olacağı konusunda uyardı. “Ve NATO’da bir müttefik olarak Almanya’ya olan güveni önemli ölçüde azaltacaktır.”
Brüksel’den Steven Erlanger ve Berlin’den Erika Solomon bildirdi. Lara Jakes, Roma’dan raporlamaya katkıda bulundu.
-
Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı şimdi Almanya’yı Avrupa’daki yeri, Rusya ile ilişkisi ve askeri güç kullanımı hakkında onlarca yıllık fikirleri yeniden düşünmeye zorluyor.
Almanya, savaş sonrası ekonomisini ucuz Rus enerjisi üzerine inşa etti ve ticaretin değişim ürettiğine inanarak, otoriter rejimleri bir şekilde yumuşatarak Orta ve Doğu Avrupa, Sovyetler Birliği ve Çin ile sözde apolitik ticaret yaptı.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgali tüm bunlara meydan okudu. Bu, Almanya için siyasi olduğu kadar psikolojik bir şok oldu ve Rusya hakkındaki varsayımlarının birçoğunun altını oydu; başkanı Vladimir V. Putin; ve aniden savaş halinde olan bir Avrupa’da Almanya’nın rolü.
Yön bozukluğu hiçbir yerde, Almanya’nın Ukrayna’ya mükemmel ana muharebe tankı Leopard 2’yi gönderme veya diğer ülkelerin bunu yapmasına izin verme konusundaki isteksizliğinden daha belirgin olamaz. Bu tutum, Almanya’yı tecrit etme ve müttefiklerini çileden çıkarma riskini aldı. Ukraynalılar, en önemlisi, Almanya’nın tereddütünün, bu baharda beklenen bir Rus saldırısını durdurma veya geri çevirme yeteneklerini engelleme tehdidi oluşturduğunu söylüyor.
Almanlar mücadelesinde ezici bir çoğunlukla Ukrayna’yı desteklerken, tank gönderme konusundaki tereddüt, II. Kamuoyu yoklamaları, Almanların yarısının tank göndermek istemediğini gösteriyor.
Geçen yıl Münih’teki bir fabrikada açık kasa kamyonda bir Leopard 2 muharebe tankı. Kredi… The New York Times için Felix Schmitt
Amerikan Almanya Konseyi başkanı Steven E. Sokol, “Almanların buradaki isteksizliği tek kelimeyle özetlenebilir ve bu tarih oldu,” dedi. Rusya, Polonya ve Ukrayna’ya atıfta bulunarak, “Almanlar bir saldırgan olarak değil, bir ortak olarak görülmek istiyor ve Alman silahlarının tarihsel olarak milyonlarca insanı öldürmek için kullanıldığı bölgelere silah teslim etme konusunda özel bir hassasiyetleri var” dedi. “İnsanlar, ön saflarda Alman silahlarının bu bölgelerdeki insanları öldürmek için kullanılmasını istemiyor.”
Oxford’daki St. Antony’s College’da Almanya ve Avrupa tarihçisi olan Timothy Garton Ash, Almanların tarihlerinin derslerini yanlış yorumlama riski taşıdığını söylüyor. “Eskinin ölü olduğunu düşünen ve yeninin henüz doğmadığı Almanya’nın pozisyonu derinden karışık” dedi.
Gerçekten de, Şansölye Olaf Scholz’un geçen yılın başlarında Almanya için bir “Zeitenwende” veya tarihi bir dönüm noktası ilan etmesine rağmen, hükümeti ve ülkesi ordusunu inşa etme yolunda mücadele etti. Bay Garton Ash, Ukrayna savaşının demokratik Almanya’da ciddi bir tartışmaya yol açmış olmasına karşın savaşın henüz bitmediğini söyledi.
Savaş Durumu
- Askeri Yardım : Almanya’da toplanan Batılı savunma yetkilileri, Ukrayna’ya muharebe tankları gönderilmesi konusunda anlaşmaya varamadı. Başkan Volodymyr Zelensky’nin savaşın bir sonraki aşaması için çok önemli olarak nitelendirdiği bu, Kiev’in hızla silah alma umutlarına bir darbe oldu.
- Helikopter Kazası:Bir helikopter, Kiev’in bir banliyösünde bir ateş topunun içinde düştü, Bay Zelensky’nin kabinesinin bir üyesini ve bir düzineden fazla insanı öldürdü ve Ukrayna’nın savaş zamanı liderliğine bir darbe indirdi.
- Dnipro : Ukrayna’nın merkezindeki bir şehirde bir apartmana düzenlenen Rus saldırısı, savaşın başlamasından bu yana cephe hattından uzaktaki siviller için en ölümcül saldırılardan biriydi. Saldırı, Moskova’nın savaş suçlarıyla itham edilmesi yönündeki çağrıların yenilenmesine yol açtı.
Ama işin içinde siyaset de var. İktidar koalisyonunun en büyük üyeleri olan Sosyal Demokratlar ve Yeşiller, Bay Scholz gibi parti liderlerinin görmezden gelemeyeceği güçlü pasifist kanatlara sahipler.
Berlin’de Alman Parlamentosu’nun toplandığı Reichstag. İktidar koalisyonunun en büyük üyeleri olan Sosyal Demokratlar ve Yeşiller, parti liderlerinin görmezden gelemeyeceği güçlü pasifist kanatlara sahip. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Bay Ruge, “Scholz iç siyaseti de düşünmek zorunda,” dedi. “Strateji ve siyaset meselelerinde, Sosyal Demokratların çoğu pasifisttir ve onlara dikkat çekmesi gerekir.”
Yeşiller ve Sosyal Demokratların pasifist kanatları sayılırsa, Bay Scholz bir dereceye kadar üç partili bir koalisyona değil, beş partili bir koalisyona liderlik ediyor. Ve Moskova’ya daha yakın olan eski Doğu Almanya’da Sosyal Demokratların çok sayıda seçmeni var.
Ayrıca, sadece Almanlar arasında değil, Batılı tanklarla savaşı tırmandırmanın, savaşın gidişatını temelden değiştirmeden sadece ölümleri artıracağı endişesi var.
Berlin’deki Alman Marshall Fonu’ndan Thomas Kleine-Brockhoff, Alman seçmenlerin liderlerinin her zaman “sözde barış seçeneğini zorlamalarını, en son harekete geçmelerini veya bir koalisyonda hareket etmelerini” istediğini söyledi. “Bu senin savaş çığırtkanlığı yapmadığını, askeri bir gündemi zorlamadığını gösteriyor.”
Bay Scholz’un açık modeli, yavaş hareket etmek, (NATO müttefiklerinin kızgınlığına rağmen) seçmenlerini çekmeye çalışmak ve Alman kamuoyunu bunun gerçekten barış getireceğine ikna ettiğinde nihayet tankları göndermeyi kabul etmektir. Rusya’yı müzakereye zorlayarak daha yakın.
Yaklaşım, Ukrayna’daki savaş alanlarının adlarının birçoğunun yaşlı Almanlara ve hatta onları ebeveynlerinden dinleyerek büyüyen gençlere aşina olduğu bir ülkede, tarihsel belleğe hem saygı duyma hem de tarihi hafızanın etrafından dolaşma girişimidir.
Ukrayna’nın Prudyanka köyünde hasar görmüş bir II. Dünya Savaşı anıtı. Amerikan Almanya Konseyi başkanı Steven E. Sokol, “Almanların, Alman silahlarının tarihsel olarak milyonlarca insanı öldürmek için kullanıldığı bölgelere silah ulaştırma konusunda özel bir hassasiyeti var” dedi. Kredi… The New York Times için Nicole Tung
“Azovstal’ı neden biliyoruz?” diye sordu Bay Kleine-Brockhoff, Mariupol’da Rusların savaş sırasında aylarca patlattığı devasa çelik fabrikalarına atıfta bulunarak. “Azovstal’ı en son kim işgal etti? Almanlardı” dedi.
“Burada yaşı büyük olan herkes ölüm alanlarının ne olduğunu bilir. İsimler onlara tanıdık geliyor. Oraya tank mı gönderiyorsunuz? Vay. Oraya obüs mü gönderiyorsunuz? Pek çok yaşlı insan için bu hala zor” dedi. Tarih önemlidir: “İstediğin gibi çevirebilirsin ama hafıza var.”
O suçlu anılar, Sovyetler Birliği’ne karşı bir savaşla ilgili. Ancak 1989’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasından sonra bile, Almanlar suçluluklarını, Nazilerin daha da fazla insanı öldürdüğü Ukrayna ve Beyaz Rusya gibi diğer yeni Sovyet sonrası ülkelerle değil, ardıl devlet olarak Rusya’yla ilişkilendirdiler. Alman Uluslararası ve Güvenlik İşleri Enstitüsü. “Sovyetler Birliği’ne o kadar çok zarar verdik ki, bunu bir daha yapamayız diyoruz ama Rusya ile eşitliyoruz ve Ukrayna’nın en kötüsünü aldığını unutuyoruz.”
Bay Scholz’un Sosyal Demokratları, aynı zamanda Alman endüstrisi için çok karlı olduğu kanıtlanan ve tüm o ucuz Rus enerjisini sağlayan Orta ve Doğu Avrupa’nın Sovyet işgali altındaki uluslarına erişimleri olan “Ostpolitik” tarafından şekillendirildi. Bay Scholz’un 1980’lerin sonlarında yaptığı bir konuşmada Bay Garton Ash’in dediği gibi, partinin çoğu “barışın askeri yollarla sağlanamayacağı inancı” tarafından yönlendiriliyor.
“Dolayısıyla, kendi Zeitenwende’sine giden yolu düşünmesi ve belirli koşullarda savaşın Ukrayna’da kalıcı bir barışa giden en kısa yol ve ehven-i şer olabileceğine inanması çok zor” dedi.
Bay Scholz’un Sosyal Demokratları, Alman endüstrisi için çok kârlı olduğu ortaya çıkan ve Rusya’ya ucuz enerji sağlayan Orta ve Doğu Avrupa’nın Sovyet işgali altındaki uluslarına erişimleri olan “Ostpolitik” tarafından şekillendirildi. Kredi… Doug Mills/New York Times
Bu bakış açısıyla, “Almanya, özgür ve egemen bir Ukrayna’yı savunmak ve Putin’in canice terör savaşını sona erdirmek için daha geniş bir Avrupa tepkisini şekillendirmek konusunda benzersiz bir tarihsel sorumluluğa sahip.”
Maryland Üniversitesi’nde Alman ve Avrupa tarihi uzmanı olan Jeffrey C. Herf, birçok Alman’ın Nazilerin diplomatik veya ticari ilişkilerle değil, yalnızca askeri güçle mağlup edildiği gerçeğini bastırdığını söyledi. “Tatmin ve onun tehlikeleri hakkındaki bu dersler, Scholz’un ortaya çıktığı siyasi dünyada modası geçmiş durumda” dedi.
Aynı zamanda, Almanya’nın Moskova ile yüzyıllardır süren ilişkisinin bir saplantı niteliği taşıdığını söyleyen Bay Garton Ash, “Ukrayna’ya karşı bir körlük yaratan Rusya’ya hayranlık ve korku ve buna paralel olarak nükleer savaş korkusuna yol açıyor” dedi. ”
Bu, Bay Scholz’un yalnızca ABD’nin de tank sağlaması durumunda tank sağlama arzusunun başlıca açıklamasıdır, bu nedenle Rusya, Berlin’i suçlayamaz. Bir Alman kararının – yalnızca Leoparları göndermekle kalmayıp, aynı zamanda ihracatlarına da izin verme – nükleer silahlı bir Rusya tarafından seçilmesinden kaçınmak istiyor, bu çatışma kaçınılmaz olarak sona erdikten sonra birçok Alman’ın iyi ilişkiler kurmak istediği bir Rusya.
Bay Scholz ve yardımcıları, Almanya’nın savaş halindeki bir ülkeye silah gönderme konusundaki kendi tabusunu kırarak ve Ukrayna’ya üçüncü en büyük askeri yardım dilimini göndererek şimdiden çok şey yaptığını savunuyorlar.
Kasım ayında Berlin Eyalet Kütüphanesi’nde sergilenen bir Ukrayna bayrağı. Kredi… The New York Times için Emile Ducke
Geçen ay yapılan bir röportajda, Bay Scholz’un genelkurmay başkanı Wolfgang Schmidt, şansölyenin rolünü, onlarca yıllık pasifizme alışmış bir nüfusta yeni bir dış politikaya geçişi kolaylaştırmak olarak gördüğünü söyledi.
Schmidt, “Bütün siyasi partilerin uzun süredir devam eden bir geleneği – bırakın savaşı, çatışma bölgelerine bile silah kullanmama – Şansölye Scholz tarafından tamamen değiştirildi ve yine de geniş bir halk desteği aldı” dedi. “Her zaman tüm eylemlerimizle onları sürdürebileceğimizi ve bunun bir kereye mahsus olmadığını, toplumumuzu ve arkasındaki insanları bir arada tutabileceğimizi sağlamaya çalışıyoruz.”
Sosyal Demokratlar üzerine çalışan Bay Benner, müttefiklerin baskısı ve savaşın dehşeti göz önüne alındığında kamuoyunun değiştiğini söylüyor. Scholz gidip şimdi tam zamanı derse, halkı arkasına alabilir diye düşünüyorum” dedi. “Anketlerdeki rakamlar, bunu değiştirebilirsiniz. Buna liderlik denir.”
Tank gönderilmesinden yana olan Alman politikacılar, Almanya’nın “tek başına gitme” direnişinin artık onu tecrit etme riski taşıdığını söylüyor. Muhalefetteki Hıristiyan Demokratların başkan yardımcısı Johann Wadephul, Bay Scholz’un dayanışma argümanının müttefiklerinin ricalarıyla çeliştiğini söyledi. “Şansölyenin reddi ve Almanya’nın teslim etmemeleri aslında ‘tek başına gidiyor'” dedi.
Şu anda Alman Dış İlişkiler Konseyi’nde görev yapan eski bir Alman generali olan Heinrich Brauss, Ukrayna’da Rusya’yı yenmenin Almanya’nın çıkarına olduğunu, çünkü Ukraynalıların Avrupa’nın güvenliği için savaştığını savundu. Alman isteksizliği Alman reddine dönüşürse, bunun Almanya’nın itibarı için felaket olacağı konusunda uyardı. “Ve NATO’da bir müttefik olarak Almanya’ya olan güveni önemli ölçüde azaltacaktır.”
Brüksel’den Steven Erlanger ve Berlin’den Erika Solomon bildirdi. Lara Jakes, Roma’dan raporlamaya katkıda bulundu.
-