2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık Gününde, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi yöneticisi Mehmet Ali Kaşka, özel ihtiyaçlı çocukların ailelerine kıymetli bilgiler verdi. Erken yaşta eğitimin kıymetinden bahseden Kaşka, çocuklara geç teşhis konulması ve tedaviye getirilmediği durumlarda hem aile birebir vakitte çocuk için büyük meseleler yaşandığını belirtti. Babaların çocuklarındaki özel durumu kabullenmekte zorlandığını söyleyen Kaşka, anne ve babaların çocuğun yanında arbede etmemesini, velilerin polyannacılık oynamak zorunda olduğunu anlattı.
“Babaların yaklaşık yüzde 90’ı bu durumu kabullenemiyor”
Velilerin çocuğu tanıma ve çocuğun problemini kabul etme sürecinin epey kıymetli olduğunu söyleyen özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi yöneticisi Mehmet Ali Kaşka, “Anneler çocukları çabucak hemen 1.5-2 yaşlarındayken onlardaki badireyi hissedebiliyorlar ve bunu babalar ile paylaşıyor. Babaların yaklaşık yüzde 90’ı bu durumu kabullenemiyor. Bilhassa dede ve anneanneler üzere ebeveynlerimizin de yanlış örneği bunu ekiliyor. Örneğin büyüklerimiz, ‘Çocuk 4-5-6 yaşında konuşur’ yahut ‘Daha evvel bu durumda olan ve konuşan çocuk oldu’ üzere telaffuzları var. Bu cins örnekler yüzünden en kıymetli ve kıymetli vakit kaybediliyor. 2 yaşından 3-4 yaşına kadar Türkiye’de dahil olmak üzere çocuğun teşhisini bulma peşine düşüyoruz. halbuki 2 yaşında olaya müdahale edilebilseydi, veliler hastanelerde teşhis peşinde koşmayacaktı. Bugün bilim adamları bilhassa otizmde erken ve ağır müdahalenin hayli büyük fayda sağlayacağını, çocuğun tahminen büsbütün bu durumdan kurtulabileceğini söylüyor. Özel eğitimde, erken yaşta ve gerçek bir eğitimle müdahale edildiği vakit çocukların aldıkları tanıyı tekrar alamadıklarını da gördük. Yani bu büsbütün bir düzelme manasına geliyor. Tanıyı biz koymuyoruz, tanıyı psikiyatristler koyar ve bir daha onlar kaldırır. Şayet bir teşhis daha sonrasında alınamıyorsa, özel eğitime artık gereksinimi yok deniliyorsa bunun manası konulan teşhisin ortadan kalkmış olmasıdır. İnsanların umudu olmalı. Genelde birileri devreye giriyor ve ‘Benim çocuğum 10 sene eğitim aldı ve düzelmedi. Otizmde kurtuluş yoktur, mümkün değildir’ diyorlar. Tabiat içerisinde imkansız diye bir şey olmadığını hepimiz biliyoruz, kâfi ki hakikat yerde olalım ve hakikat bir biçimde çocuklarımıza bu eğitimi verelim. Şayet çocuklarınıza talih verirseniz aslına bakarsan bunu başarabilme imkanları olduğunu bakılırsaceksiniz” dedi.
“Pozitif olmak zorundayız, çocuğunuzun yanında hengame etmeyin”
Babalardaki kabullenmeme sürecinin büyük bir meşakkat oluşturduğunu söyleyen Kaşka, “2 yaşında karşılaştığımız bir çocukta yapabileceklerimizle 5 yaşında yapabileceklerimiz içinde kesinlikle fark vardır. Daha kemikleşmiş daha sıkıntı çocukla karşılaşıyoruz. O yüzden velilerimize bilhassa babalara sesleniyorum. Annenin hissettiği hisler hiç bir varlıkta yoktur. Bir baba olarak annenin hissettiğini hissedemeyiz bu yüzden de annelere kesinlikle ancak kesinlikle kulak verelim. Buna kulak vermediğimiz vakit bundan ziyan bakılırsacek kişi çocuk, daha sonrasında ise bu sıkıntı çocukla ömrünü geçirecek çekirdek ailedir. daha sonrasında tabi ki büyük ebeveynler bununla ilgili problemler yaşayacaktır. Olumlu olmak zorundayız, çocuğunuzun yanında hengame etmeyin. Konuşamayan, kendini tabir edemeyen bir çocuk her vakit tasa içerisinde olacaktır. Korkulu bir çocukta kesinlikle ve kesinlikle davranış sorunlarını daha büyük bir düzeyde gösterecektir. Bu yüzden aslına bakarsanız korkulu bir müddetç geçiren bir çocuğa negatif yaklaşım ve yüksek sesle sözler çocuğu epey daha sıkıntı bir duruma sokacak. Veliler polyannacılık oynamak zorunda. Veliler kendi ortalarındaki tartışmaları meskenin içerisinde değil kesinlikle dışarıda yapmalı. Çocuklara ne kadar sevgi ortamı oluşturuşsak o ortamda başarabilecekleri şey o kadar epeyce olur” diye konuştu.
KAYNAK: İHA
“Babaların yaklaşık yüzde 90’ı bu durumu kabullenemiyor”
Velilerin çocuğu tanıma ve çocuğun problemini kabul etme sürecinin epey kıymetli olduğunu söyleyen özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi yöneticisi Mehmet Ali Kaşka, “Anneler çocukları çabucak hemen 1.5-2 yaşlarındayken onlardaki badireyi hissedebiliyorlar ve bunu babalar ile paylaşıyor. Babaların yaklaşık yüzde 90’ı bu durumu kabullenemiyor. Bilhassa dede ve anneanneler üzere ebeveynlerimizin de yanlış örneği bunu ekiliyor. Örneğin büyüklerimiz, ‘Çocuk 4-5-6 yaşında konuşur’ yahut ‘Daha evvel bu durumda olan ve konuşan çocuk oldu’ üzere telaffuzları var. Bu cins örnekler yüzünden en kıymetli ve kıymetli vakit kaybediliyor. 2 yaşından 3-4 yaşına kadar Türkiye’de dahil olmak üzere çocuğun teşhisini bulma peşine düşüyoruz. halbuki 2 yaşında olaya müdahale edilebilseydi, veliler hastanelerde teşhis peşinde koşmayacaktı. Bugün bilim adamları bilhassa otizmde erken ve ağır müdahalenin hayli büyük fayda sağlayacağını, çocuğun tahminen büsbütün bu durumdan kurtulabileceğini söylüyor. Özel eğitimde, erken yaşta ve gerçek bir eğitimle müdahale edildiği vakit çocukların aldıkları tanıyı tekrar alamadıklarını da gördük. Yani bu büsbütün bir düzelme manasına geliyor. Tanıyı biz koymuyoruz, tanıyı psikiyatristler koyar ve bir daha onlar kaldırır. Şayet bir teşhis daha sonrasında alınamıyorsa, özel eğitime artık gereksinimi yok deniliyorsa bunun manası konulan teşhisin ortadan kalkmış olmasıdır. İnsanların umudu olmalı. Genelde birileri devreye giriyor ve ‘Benim çocuğum 10 sene eğitim aldı ve düzelmedi. Otizmde kurtuluş yoktur, mümkün değildir’ diyorlar. Tabiat içerisinde imkansız diye bir şey olmadığını hepimiz biliyoruz, kâfi ki hakikat yerde olalım ve hakikat bir biçimde çocuklarımıza bu eğitimi verelim. Şayet çocuklarınıza talih verirseniz aslına bakarsan bunu başarabilme imkanları olduğunu bakılırsaceksiniz” dedi.
“Pozitif olmak zorundayız, çocuğunuzun yanında hengame etmeyin”
Babalardaki kabullenmeme sürecinin büyük bir meşakkat oluşturduğunu söyleyen Kaşka, “2 yaşında karşılaştığımız bir çocukta yapabileceklerimizle 5 yaşında yapabileceklerimiz içinde kesinlikle fark vardır. Daha kemikleşmiş daha sıkıntı çocukla karşılaşıyoruz. O yüzden velilerimize bilhassa babalara sesleniyorum. Annenin hissettiği hisler hiç bir varlıkta yoktur. Bir baba olarak annenin hissettiğini hissedemeyiz bu yüzden de annelere kesinlikle ancak kesinlikle kulak verelim. Buna kulak vermediğimiz vakit bundan ziyan bakılırsacek kişi çocuk, daha sonrasında ise bu sıkıntı çocukla ömrünü geçirecek çekirdek ailedir. daha sonrasında tabi ki büyük ebeveynler bununla ilgili problemler yaşayacaktır. Olumlu olmak zorundayız, çocuğunuzun yanında hengame etmeyin. Konuşamayan, kendini tabir edemeyen bir çocuk her vakit tasa içerisinde olacaktır. Korkulu bir çocukta kesinlikle ve kesinlikle davranış sorunlarını daha büyük bir düzeyde gösterecektir. Bu yüzden aslına bakarsanız korkulu bir müddetç geçiren bir çocuğa negatif yaklaşım ve yüksek sesle sözler çocuğu epey daha sıkıntı bir duruma sokacak. Veliler polyannacılık oynamak zorunda. Veliler kendi ortalarındaki tartışmaları meskenin içerisinde değil kesinlikle dışarıda yapmalı. Çocuklara ne kadar sevgi ortamı oluşturuşsak o ortamda başarabilecekleri şey o kadar epeyce olur” diye konuştu.
KAYNAK: İHA